Rudyard Kipling

Ik geloof dat ik een moeilijke jeugd heb gehad, maar gelukkig heeft niemand zich daar zorgen over gemaakt; ik ook niet. Wat weet je van de jeugd als je jong bent? Wat je meemaakt is eeuwig-en-altijd zo geweest; het is volkomen normaal.

Ik kwam op die gedachte toen ik de autobiografie las van Rudyard Kipling waarin hij zijn moeder laat zeggen:

-"Wat je eigenlijk wil zeggen is 'Wat weet je van Engeland als je alleen Engeland kent?'"

-"Ja", zegt hij dan blij: "Dat is het! Wat weet je van de wereld als je alleen de wereld kent"

Het is maar goed dat ik toen van niets wist; dat het pas na bijna 70 jaar in beeld komt. Ik zou er nog een moeilijke tweede leeftijd aan hebben overgehouden bovendien! Nu zie ik mij op de kleuterschool in dat blauw-wit gestreepte jasschortje met knopen van achteren, waar ik iedere morgen brandschoon mee naar school liep. Mijn linkerhand is tussen die knopen gestoken en vastgebonden. Het klassikale uitlachen had niet geholpen; ik bleef links schrijven en tekenen. Foei! En zodoende schrijf ik nu rechts. Alleen hamer, nijptang en dat soort dingen doe ik links.

Links eten was ambivalenter. Mijn eettafelherinneringen worden overspoeld door mijn gevoel dat ik mij koest moest houden: Kinderen moeten zwijgen aan tafel! Maar mijn iets oudere broer was voortdurend 'stout', praatte toch en maakte daar zelfs ruzie over met mijn vader. Mijn iets jongere zus lapte die stilte ook aan haar laars en durfde zelfs luidkeels het eten te weigeren en, als ze haar zin niet kreeg, het bord met eten en al op de grond stuk te gooien. Dat deed mijn vader zoveel verdriet dat mijn prille emancipatiepogingen onmiddellijk de kop werden ingedrukt met een dreigende vinger en "Niet jij ook nog!"

Ik was dus braaf. En die op de rug gebonden linkerhand, gestoken tussen de knopen van dat blauw-wit gestreepte jasschortje, had een andere reden. Wij aten met z'n achten aan een kleine keukentafel, en ik, door links te eten, hinderde diezelfde zus. Die aarzelde niet om daar meteen luidkeels een scène van te maken. Ik was dus braaf. Heel braaf.

Ik denk dat ik een moeilijke jeugd heb gehad, maar gelukkig maakte niemand zich daar zorgen over.

© 1998 G.H.A. van Eyk


© 1998 G.H.A. van Eyk, escritor itinerante.