|
San Sebastián de La Gomera, 28 December 2011 Beste Vrienden en Vriendinnen, Het einde van het jaar is er alweer, en ik kijk eens in de achteruitkijkspiegel. Om, zoals Serge Reggiani zong: '... faire le compte de ses guerres, des petites joies, des grands amours' Het was me het jaartje wel. Het begon met een duistere toekomst van een rolstoelleven. Maar bij mij vorige nieuwjaarsbrief, eind Januari, kon ik al lichtpuntjes melden, en er ontstond al de verwachting dat ik over een paar maanden min of meer normaal zou lopen. Maar vóór ik mijn wederwaardigheden van dit jaar samenvat allereerst een voor jullie allemaal. Het ziet er naar uit dat het een spannend jaar wordt. De wereld zit in de houdgreep van Het Kapitaal. Wat gaat er gebeuren? Gaat Het Geld --die duivelse uitvinding volgens Faust-- met Het Kapitaal op de loop? Of omgekeerd? Of zouden er nog Sociale Argumenten aan te pas komen? Of gaan we gewoon door met ons 'woest consumptiefeest'? Misschien zijn we als een groep spreeuwen in de vlucht? Of als lemmings op hol? Ieder regelt zijn gedrag naar zijn naaste buren. Zoals de mathematische modellen van 'in formatie' vliegende vogels ons leren, wordt dat in zulke gevallen óf een sierlijke vlucht, óf we hollen blindelings naar de afgrond. Mijn eigen reis door het afgelopen jaar was vol geluksmomenten. Het begon met een lange reis naar de lichtpuntjes aan het einde van de donkere tunnel. Eerst met rolstoel, toen met krukken, en tenslotte met Nordic Walking stokken. Eind Mei kon ik zelfs 'gewoon' naar Frankrijk, maar voorzichtigheid gebood dat ik mijn koffer niet zelf zou dragen. Mijn buurvrouw-wandelvriendin Margarita, in wier huis ik ook de moeilijkste weken had doorgebracht, nam een paar dagen vrij, en reisde met mij mee naar Cessenon sur Orb. Van de nood een genot makend, bezochten we samen Carcassonne en de Camarque. In Frankrijk bleef ik gedisciplineerd oefenen, en aan het eind van dezomer reisde ik zonder hulp, maar mét koffer, terug naar La Gomera. Vanuit Cessenon sur Orb maakte ik drie flitsreisjes [zonder koffer!] voor verjaardagen, en voor het onmisbare ontmoeten van oude vrienden en vriendinnen. Zo vierde Ghislaine haar 70ste en mijn zus Truce haar 80ste in Juni, en ik mijn 82ste in September. In November maakte in nog een reis naar Het Noorden voor een reünie in Delft met mijn jaargenoten uit 1952. Mijn terugreis onderbrak ik in Sevilla waar ik met Ghislaine een week verbleef. Het Kerstseizoen was juist begonnen, en ik maakte er de bijgevoegde foto. Maar verder verdiepten we ons in Andalusische architectuur, en genoten van elkaars nabijheid. Politiek was 2011 heel rumoerig. Aanvankelijk constateerden wij handenwrijvend dat 'eindelijk' de Arabische Lente 'onze' Verlichting had gebracht in de Islamitische culturen, maar het protest zat dieper. Het ging niet alleen om "honger met de beste diploma's op zak". De 'verontwaardiging' die sprak uit de brochure van Stéphane Hessel bereikte ook het 'verlichte westen' waar de welvaartskloof groter en groter werd. 'Wij zijn de 99%', werd de slogan om dat aan de kaak te stellen. Een nieuw evenwicht laat nog op zich wachten. Dat iswaarom ik het komende jaar een 'spannend jaar' noemde. En wat ga ik het komende jaar doen? Nu ik weer 'ter been' ben, ga ik weer naar het Zuidelijk Halfrond. Ik had plannen om daar een verblijfplaats op grote hoogte te zoeken om mijn achterblijvende uithoudingsvermogen op te peppen, maar dat idee liet ik schieten. Het wordt vrijwel zeker Iquique in de Atacama woestijn in Noord Chili. Een bekende plek met goede vrienden. Het geplande boek over Zuid-Afrika is op de lange baan. Daarvoor in de plaats ben ik flink aan het opschieten met een boek over de onnodige treurnis van leeftijdsgenoten die hun 'pensioen' slecht hebben voorbereid. Het begon enkele jaren geleden met mijn verblijf in een tehuis voor ouderen in Geraldton, West Australië. Maar ik ontmoette meer-en-meer inspiratiebronnen van dat kaliber de laatste tijd. Ik probeerde mijn ideeën te ordenen in enkele essays, maar nu wordt het een heus boek. Dat is een hele 'onderneming', want een 'heus boek' heb ik nog nooit geschreven. Wel heb ik twee jaar geleden een boek uitgegeven met een selectie van mijn verhalen en dagboekstukjes. Dat is mij goed bevallen. En zo sta ik weer voor een brandschoon nieuw jaar. 2012 is nog nooit vertoond. Wat zal het brengen? Ik zal mijn ogen en oren de kost geven, en daarover rapporteren in Mijn Dagboek. Hou mij maar in de gaten. Dat is wat ik jullie allemaal wens. Een nieuw en brandschoon jaar 2012. Een schone lei als het ware. Het is je eigen jaar dat je kunt invullen op je eigen manier. Zo wordt het een Hartelijke groet, Gérard van Eyk ___________________________ © 2011 G. H. A. van Eyk, escritor itinerante, reageer (eventueel) per e-mail: zjraar at van-eyk.net of naar dit adres: Camino al Faro 10 app 3, 38800 San Sebastián de La Gomera, Canarias, Spanje. Zie voor de 'stukjes': http://www.van-eyk.net/gerard/dagboek of: http://perso.wanadoo.es/ghavaneyk/dagboek Zie ook mijn NLse blog http://mijnreisbrief.blogspot.com/ voor foto's, reisbrieven, en andere berichten. |