Dit Dagboek 04 loopt van 3 september 2000, met als enige aanleiding dat ik weer nieuwe energie en plannen had tot 19 september 2000. Dat is lang genoeg voor een dagboekdeeltje. (Zo'n 20Kb). Het beschrijft de laatste dagen in Cessenon, de benzineblokkade, de dagen met Ghislaine in de buurt van Raux en de reis naar San Sebastián de La Gomera. (Van 27 mei tot 3 september zijn is er geen dagboek bijgehouden.) Cessenon sur Orb, zondag 3 september 2000 Na Het Allerlaatste Nieuws Over De Wijn heb ik het dagboek niet bijgehouden. Waarom? Allereerst dacht ik: "Zuid-Afrika is nu voorbij en deze site hef ik op". Het bezoek aan NL en vooral het verblijf in Montpellier eiste alle aandacht waarbij bovendien mijn energie door de stadslucht erg afnam. Vervolgens groeide het idee om toch een soort dagboek bij te houden ook al is het niet een extra reis zoals die naar Zuid-Afrika. Onder welke naam dat moet, weet ik nog niet. Ik laat het maar even onder Zuid-Afrika staan als voortzetting. Met de fotoalbums is het net zo. Die kunnen er niet altijd blijven. De startpagina wordt er zo topzwaar van. Ik denk er nog over na om iets te vinden van eenvoudig uitziet en ook eenvoudig is bij te houden. De zomerfoto's beginnen binnen te komen en die stop ik voorlopig maar in een album op de manier van de Zuid-Afrika series. De "Waar ben ik?" file heb ik ook bijgewerkt. Daar staan mijn korte-termijnplannen. Nu eerst de foto's. Cessenon sur Orb, dinsdag 5 september 2000 Ik ben de hele dag bezig geweest met de foto's in 6 (zès!!) albums te ordenen voor de site. Gisteren heb ik de middag doorgebracht met scannen. Gelukkig had ik een computer-freak gevonden, alhier!! Dat scheelde een tocht naar het internetcafé. Ik moet nu nog de nieuwe index/home pagina's maken en de NL en F reisbrief in HTML omzetten. Ik heb het opeens druk. Ook het vertrek eist zijn 'zorgjes'. gelukkig is mijn energie weer grotendeels terug. Zaterdag ga ik naar Ghislaine in Montauban. Zondag is het huis weer verhuurd, zodat ik op de terugweg, Woensdag, hier niet kan logeren. Ik heb ook nog steeds geen kaartjes gekocht voor Barcelona en Tenerife, want wat nu roet in het eten gooit is de benzinebevoorrading wegens de blokkering door boosaards over de prijsstijgingen. Dat olie structureel schaarser wordt en dus duurder is geen argument. De vissers en vele andere ondernemers zijn 'boos'. En dat gaat dan meteen hard tegen hard hier in Frankrijk. Maar intussen weet ik dus niet of ik wel op tijd in Beziérs kan zijn na mijn tocht naar Montauban. Cessenon sur Orb, donderdag 7 september 2000 De sites heb ik voorlopig wel in orde. Voorlopig, want het was een beetje improviseren toen ik ontdekte dat mijn wanadoo.es site mijn upload weigerde. Toen heb ik snel een "lichte versie" gemaakt, en nu draait het weer. Maar moet een 'betere' oplossing komen. Maar niet nu. Ik kom er op terug. De plannen voor het bezoek van Ghislaine aan Montauban --en ik met de auto haar afhalen van de TGV voor een paar dagen 'afscheidsfeestje'-- worden bedreigd door de blokkade van de benzine toevoer. Ik heb nog net een volle tank kunnen kopen, maar nu is in de hele omgeving geen druppel meer te krijgen. Theoretisch kan ik met die volle tank heen & weer Montauban halen, maar wat is het risico? Ik heb daarom nog steeds geen biljetten voor Barcelona en Tenerife. Als we de komst van Ghislaine afblazen, zou ik al kunnen gaan winkelen voor biljetten voor a.s. Zaterdag of Zondag. Spannend dus. In huis is het verder "opruimen, afronden & inpakken". Cessenon sur Orb, vrijdag 8 september 2000, 06:19:20 uur Dit wordt een echte inpakdag. Gisteren al een beetje begonnen. De beslissing over "wat-te-doen" in verband met de benzineblokkade heb ik samen met Ghislaine genomen. Het gaat gewoon door!! (Hoewel... , vandaag bellen we er nog over.) Ik heb nog een bijna volle tank en daar haal ik heen-en-weer Montauban wel mee. Blijft dat we zuinig moeten zijn met het rijden in de regio. Alleen als ik onderweg nog wat kan bijtanken ..... Het ziet er naar uit dat het niet in alle regio's even 'droog' is. "Worst case" haal ik op de terugweg Cessenon niet. Dan strand ik een hotelletje 'ergens' en wacht dan het 'wekenlange' conflict af. Spannend! Romantisch! Wat de website betreft heb ik ook een nieuw idee --en al deels uitgevoerd. Ik zet de foto's op andere sites die ik nog achter de hand had. Op de ZA site maak ik een 'link'. Die andere sites, Chez en Tripod, bevatten dan tevens alle foto's. De links kunnen speciefiek zijn zodat je niet steeds door alle albums hoeft te zoeken. (Het basisidee van kleine 'albums', met één thema en hooguit 12 foto's, blijft gehandhaafd. Ik heb ze nog wat vereenvoudigd.) Het zijn grote sites van 50 resp 20Mb. De fotoalbums staan er al. Zojuist opgeladen. Ik moet nog de toegangspagina maken. En nu hop aan het werk met het inpakken!! Saint Maffre, dinsdag 12 september 2000 Ik ben al weer een paar dagen onderweg met Ghislaine in de buurt van haar huisje in Raux: De huurder heeft opgezegd en er moet een nieuwe huurder worden gecontracteerd. Het is nog nog niet rond, maar het ziet er goed uit. Verder hebben we het erg gezellig met elkaar. We hebben nogal wat uurtjes aan haar boek gewerkt om het punt-voor-punt door te nemen met mij als kritische lezer. Gisteren heb ik ook weer kunnen tanken zodat ik niet meer zo zorgelijk-zuinig hoef te zijn, want ik had maar krap voldoende om de terugweg naar Cessenon te halen. Het nieuws dat de blokkade was afgelopen kreeg ik Zaterdagmiddag toen ik onderweg was naar Montauban. Gedurende het weekend zou een begin worden gemaakt met de herbevoorrading. Dat is dus gelukt. Zondagmiddag, op bezoek bij NL-vrienden van Ghislaine, trof ik iemand die ik aanvankelijk niet herkende als een klasgenoot uit Venlo van de 4e en 5e HBS-B van Sep 1945 tot Juni 1947, toen we eindexamen deden en allebei slaagden. Zijn naam, Frans Peters, was de enige die ik mij uit die tijd kon herinneren. Ik wist dat hij in Amsterdam medicijnen was gaan studeren. Maar zijn gelaatstrekken herinnerde ik mij niet. Hij herinnerde zich mij als "de dreumes van de klas die de beste was in wiskunde". Ik had nooit, nooit meer iemand ontmoet van die klassen. Het waren kleine klassen, resp 12 en 8 leerlingen, allemaal ouder dan ik omdat ze door de oorlog om verschillende reden studievertraging hadden opgelopen: Arbeitseinzatz, onderduiken e.d.. We hebben wat bijgepraat over leraren en andere schoolverhalen. Wat mij er heel goed aan deed was een gevoel dat "het allemaal echt bestaan had". Alsof ik was gaan twijfelen aan de werkelijkheid van die realiteit. Ook praatten wij nog wat over de oorlogsmaanden van de fronttijd en het voordurende gevaar van artilleriebeschietingen. Iedereen liep met een helm op zijn hoofd en aan het afschietgeluid kon je horen waar de granaten terecht kwamen en dus op je in de resterende seconden dekking moest zoeken. Ook hier was er een bevestiging van de werkelijkheid. Je praatte er niet meer over. Geert Mak schrijft dat zijn broers en zussen die in het Jappenkamp hadden gezeten na de oorlog daar snel over leerden zwijgen. De schoolwereld, zo schreef hij, bestond uit kinderen die wel en die niets hadden meegemaakt. Elkaars verhalen werden niet uitgewisseld. In de nacht daarna droomde ik van de klaslokalen, zag weer de gezichten voor mij en herkende ook de gelaatstrekken van de Frans Peters van nu. Van de namen kwam er maar een nieuwe tevoorschijn. In de Chambre d'Hôte waar we zitten is een internetaansluiting. Ik kan er mijn e-mail checken, maar of ik kan FTP-en weet ik nog niet. Dit dagboek moet dan maar wachten. Mijn verdere plannen zijn ook nog niet gedetailleerd. Nadat ik Ghislaine in Montauban op de TGV heb gezet ga ik terug naar Beziers (niet naar Cessenon want dat is verhuurd) en probeer daar vervoer naar Barcelona en Tenerife te regelen. Dat zal dus wel een paar dagen 'radiostilte' betekenen. Saint Maffre, woensdag 13 september 2000 Ik heb gisteren het dagboek niet kunnen opladen. Misschien vandaag. Straks, om twee uur, moet ik Ghislaine op de trein zetten. Tot dan hebben we het nog druk met inpakken en laatste zaakjes bespreken. Daarna rijd ik terug naar St Chinian en ga ik plannen maken/uitvoeren om in Barcelona en Tenerife te komen. De auto moet ik in St Chinian bij Chareyre achterlaten, dus ik moet met Openbaar Vervoer naar Béziers. Ik maak nu een diskette gereed om deze tekst hier of daar te kunnen opladen. Het is nog vroeg in de ochtend. Béziers, donderdag 14 september 2000 Ik ben in Béziers aangeland. Gisteravond nog, maar het was te laat geworden om de auto in St Chinian achter te laten en met de bus naar Béziers te gaan. Ook te laat voor de treinreservering. Dus heb ik dat vanmorgen gedaan. Morgen, Vrijdag kan ik naar Barcelona en ik zal er kort na de middag zijn. Een goede kans dus om een plaatsje naar Tenerife te krijgen. Dat het Vrijdagmiddag is, kan in mijn voor- of in mijn nadeel werken. Anders kom ik Zaterdag zeker aan de beurt. Om negen uur vanmorgen had ik de auto al gestald bij Chareyre, maar de bus van 0850 was net weg. Om 1240 de volgende. Ik heb dus gelift en ik was net voor 10 uur in Béziers. Met twee auto's en twee heel interessante ontmoetingen. De eerste tot Puisseguier was met een duitse beeldhouwer, Ernst Gotthard, die al 20 jaar in Berlou woont. Ik kreeg van hem ==als naamkaartje== een klein boekje met foto's van zijn werk, zijn curriculum en zijn tentoonstellingen. Het zijn ruimtelijke-abstracte figuren van marmer; "table top" formaat. Maar ook mozaïk tableaux. Ik ga hem bezoeken volgend jaar. De tweede was met een Ier die heel rap Frans sprak. Hij was een internetkenner die predikte =als een Cassandra gaf hij zelf toe= dat het internet inherent onveilig is. Dat je met enkele kleine technieken iemands harde schijf helemaal kunt lezen enz enz. Daarover gaf hij les op het college in Béziers, hield lezingen en had nu een afspraak met de Kamer van Koophandel. Verder was hij gefascineerd bezig met enkele collega leraren (talen, geschiedenis, filosofie) om oude verbanden te zoeken tussen de Keltische en Occitaanse kultuur. Het was een soort 'club' of 'werkgroep' "d'Oc-Celte". Onmiddellijk een boeiende discussie, ook over de dominante rol die de huidige Keltische immigranten hebben op het culturele en economische leven hebben in deze streek. De discussie gaat verder per e-mail. Ik ben zojuist bij een internetcafé geweest en het ziet er naar uit dat ik dadelijk, als ik er langs ga met de diskette met deze tekst, ik het kan opladen. DWZ de achterstand inhalen, want er staan al enkele 'ongepubliceerde' dagboekbladen op mijn harde schijf. Béziers, vrijdag 15 September 2000, 05:43:08 AM (Canarische tijd) Het is vroeg in de morgen. Mijn bagage is klaar en dadelijk ga ik naar beneden om te betalen en naar het station te gaan. Ik woon niet in het gebruikelijke hotel "Les Poètes", vlak bij het park en vlak bij het station. Dat was vol. Vanaf hier is het een halfuur lopen. Ik denk dat ik dat doe, een taxi is ook maar een zenuwengedoe. Mijn trein vertrekt 0835 en ik heb alle tijd. Gisteren ben ik er toch in geslaagd de site op te laden. Het Wanadoo Internetcafé 'hier ter stede' is nog geen zwakke afspiegeling van dat van Montpellier. Met ftp wisten te geen raad! Maar goed, zij bestaan pas, en Montpellier draaide al een jaar. Ik stap wat onthutst naar buiten bij Wanadoo; ze hadden mij niet eens een ander adres kunnen noemen. Buitengekomen loop ik de Ier van de lift van 's morgens tegen het lijf. Hij wijst mij een beter adres. En zo lukte het toch. De rest van de dag heb ik lezend doorgebracht en ik heb geprobeerd mijn telefoonkaarten op te souperen want over drie maanden zijn ze niets meer waard. Maar ja: "niemand" thuis of de telefoon werkte niet. Toen ik een paar keer terug was geweest op zoek naar een telefooncel, heb ik het opgegeven en ben lekker in bed blijven lezen. En nu begint de reis. Ik hou de computer met diskette onder handbereik dan kan ik de wederwaardigheden op de minuut volgen. In de trein naar .... Cerbère!! 08:54:29 We rijden net weg uit Béziers. Wat is er gebeurd? Al direkt kwam er een aankondiging dat de trein (van 0834) een vertraging had van 15 minuten. Nog een tijd later dat de trein 'en panne' was en zou worden vervangen. Toen kwam het bericht dat de lokale trein van 0923 naar Cerb&e;re door zou rijden naar Barcelona. Dat was technische onzin, alleen de spoorbreedte al!! Maar zojuist zijn we vertrokken met die trein, ruim een half uur later dan voorzien. Het (gecorrigeerde) nieuws is dat wij doorrijden naar Port Bou en aldaar kunnen overstappenop een spaanse trein. Die gekke 'gap' van vijf kilometer tussen Cerbère en Port Bou. De aansluitingen zijn zodanig dat je 'heel moeilijk' tussen beide grensplaatsen kunt reizen. Dat had ik al eerder ontdekt toen ik de reismogelijkheden Cessenon naar Barcelona bekeek en een korte stop of een overnachting plande om o.a. Coulioure te bezoeken. Maar intussen is de reis begonnen. Afwachten. Geukkig heb ik geen biljet voor Tenerife en ik hoef mij daarover dus ook niet zenuwachtig te maken. Port Bou, 10:58:58 Aangekomen in Port Bou en in de wachtkamer wachten op de trein van 1225. We hadden hier 1025 moeten vertrekken, dat is dus twee uur vertraging. We komen aan in Barcelona om 1455 ipv 1215. Dat is dus bijna drie uur later. Ik maak mij er niet zo druk om. Ik heb geen biljet voor Tenerife, maar mijn kansen om vandaag nog wat te vinden worden geringer. Maar .... Het is druk verkeer met veel kansen. Het lijkt wat op liften, net als eergisteren. Ik voel mij meer helemaal "op reis, licht en veilig" met mijn overzichtelijke bezit onder handbereik, zomaar 'ergens' in een wachtkamer, op een punt 'ergens' in de wereld. Vanmorgen toen ik de deur uitstapte met mijn koffertje voelde dat heel lekker. Het was al een beetje begonnen toen ik de auto in St Chinian achterliet en de bus net voor mijn neus wegreed: --"Niets kan mij deren, ik kan volledig meedeinen met wat er gebeurt", is dan het onderliggende gevoel. Intussen kijk ik mijn reisgenoten aan. Een hele groep jonge Ussians. De reizen individueel, maar ze hebben wel allemaal dezelfde formule gekocht; via heel verschillende reisbureaux. Ze zijn er ook zelf verrast over. Er groeit is van solidariteit. We zitten in "dezelfde boot". en wisselen reiservaringen en nieuwtjes en geruchten (zoals vanmorgen toen het officiëel nog een vertraging was). Op naar de volgende etappe!!! Barcelona, vliegveld, Zaterdag, 16 September 2000, 0550. In ben gisteren hier aangekomen rond vier uur en ik ben onmiddellijk gaan shoppen voor een ticket. Er was geen handige 'last minute' winkel zoals in Londen dus ik moest zelf de drie carriers af: Iberia, Spanair en Air Europe. Hun laatste vluchten waren helaas nèt weg. Verdomde treinvertraging! Met één uur eerder had ik drie kansen gehad!! Voor vandaag hadden ze ieder maar één vlucht. Ik heb die van 1100 genomen, want met de andere wist ik vrijwel zeker dat ik de boot naar La Gomera niet zou halen. Niet nòg een nachtje "dommelen op het vliegveld". Toen ben ik gaan eten. Dat was er gisteren bij ingeschoten. Ze hadden een restaurant met uitsluitend een super salad bar. Daar heb ik mij toen op getrakteerd. Zonder wijn weliswaar, want daar moet ik heel voorzichtig mee zijn tegenwoordig. En toen ben ik op de bank gaan slapen. Daarna weer wat gelezen en geschreven en toen weer een tukje gedaan. Slapers zoeken mekaar op. Het heeft iets onuitgesprokens-vertrouwd die blikken van herkenning en soms ook een enkel gesprekje of mededeling: "Ik ben zo terug, even naar het toilet". Zojuist heb ik met een van de medeslaapsters gebabbeld. Een française, uit Perpignan. Met de Talgo van de namiddag. Tenminste dat dacht ze, maar die had ook niet gereden. Dus ook veel vertraging. In Barcelona had ze geen hotel meer kunnen vinden. Gelukkig dat ik niet eens de moeite had gedaan. Om half zeven ging haar vliegtuig naar Malaga. In dit klimaat is "een nachtje dommelen op het vliegveld" een goed alternatief. De vertrekhal, waar we hebben geslapen, begint drukker te worden. De kantine is nog niet open, maar dat zo wel gebeuren. Barcelona, vliegveld, Zaterdag, 16 September 2000, 8:21. Ik heb intussen ingechecked en zit weer in de vertrekhal. Instaptijd is pas over twee uur. Ik wil de ochtendkrant nog lezen en ik ben begonnen aan een reisbrief. Ook heb ik twee gewone brieven geschreven. Genoeg te doen dus. Bij het inchecken kreeg ik te horen dat ik 'preferente' moest reizen omdat 'economy' vol was. Mooi zo, met al die pech ook nog een gelukje. Net als gisteren toen ik in een telefooncel opbelde. Nadat ik Spanje tig kaarten ben vergeten omdat ze =heel anders dan in Frankrijk= geen kik geven als je dat doet, vond ik nu een kaart nog meer dan 1000Pts er op. Helaas was Ghislaine niet te bereiken zodat ik mijn vreugde heb gedeeld met Ignacio en met de eigenaar van de flat om mijn bezoek nader de definiëren. Daar laat ik het bij. Dan weet ik zeker dat ik niet vastloop in een lege batterij. De voeding zit in het koffer en is al 'onderweg'. Op de boot naar La Gomera, 16 September 2000, 17:35. Ik had willen schrijven toen ik op de bus voor de boot zat te wachten in Santa Cruz, maar de batterij was leeg. Hier op de boot heb ik een plekje gevonden met een stopcontact. De vliegreis was voorspoedig en de gebruikelijke champagne (cava) hoefde ik niet te betalen. Mijn bagage kwam er als eerste uit als "Priority Bag"; dat is deel van de service. Ik heb Ignacio gebeld, die haalt mij dus af en dan ben ik weer op "mijn" eiland. Daar laat ik het bij. Straks, in de flat, kan ik de sites meteen updaten. San Sebastián de La Gomera, 16 September 2000, 21:25. Kleine tegenslag! Ik kreeg niet flat Nº 6, maar Nº 2!! Op zich niet erg, maar in Nº 6 heb ik de telefoonaansluiting besteld. Gelukkig zit hier een aansluiting zodat ik alleen verhuiskosten krijg. Het vorig jaar moest ik ook een nieuwe aansluiting betalen. Als het zo doorgaat betaal ik alle aansluitingen van het hele gebouw. :-( En ik kan nu ook niet meteen opbellen dat ik goed ben aangekomen en ook niet de site meteen opladen. Daar had ik mij op verheugd: Heet van de naald het laatste nieuws op de site. Niet dus. Maandag maar eens met Telecom bellen en zien wat ze voor mij kunnen doen. Misschien kan ik de site morgen wel bij Ignacio opladen, maar Ignacio heeft een zwaar programma met zijn training voor de halve marathon van Tenerife over een dag of tien. San Sebastián de La Gomera, Zondag 17 September 2000, 14:25 Kleine meevaller! Ik kan vanmiddag bij Ignacio deze sites opladen. Ik het ook een goed idee voor de vereenvoudiging en voortzetting van deze "actualiteitensite". De openingspagina wordt het dagboek zelf. Toegang tot de andere rubrieken zoals "Waar ben ik?", "Wat zit er in mijn koffer?" en recente publicaties gaan "in de bijlagen" op dezelfde site. Dat geldt ook voor de "vorige weken". Ik denk dat ik het dagboek in pakketjes vvoor een dag of tien in de gewone volgorde zet en dat je die met èèn klik kunt lezen. Voor zwaarder werk maak ik links naar andere sites, met name voor de foto's. Daarvoor heb ik twee grote sites achter de hand. Let maar op, het komt er aan. Op mijn harde schijf heb ik e.e.a. al een-en-ander gereed. Ik ben weer heel produktief. Ik ben vanmorgen ook aan de volgende NL-reisbrief begonnen. De atlantische zeelucht doet mij goed. De lange moeizame reis heeft mij niet aangetast. Ignacio vond mij más delgado (magerder, slanker) en dat is een goed teken. En ik zeg het maar meteen: Jullie weten dat ik hier in een dubbel appartement woon. Dwz een logeerruimte met eigen badkamer, toilet en balkon met hetzelfde uitzicht. Ik heb echter met de eigenaar afgesproken --anders dan andere jaren-- dat er alleen gelogeerd kan worden als ik er ben. Toen ik in Zuid-Afrika was, is het uit de hand gelopen. Jammer voor de meer serieuze kandidaten. Dus, laat van je horen als je plannen hebt. Ik vertrek pas (direkt) na 25 december naar Zuid-Afrika of Australië. San Sebastián de La Gomera, dinsdag 19 September 2000, 21:22 Ik heb vandaag de nieuwste NL reisbrief, nummer 13, als primeur per e-mail verstuurd. Morgen ga ik de site weer opladen met dit dagboek en met de html versie van de reisbrief. Verder werk ik hard aan een heel nieuwe foto-site. Alle foto's in èèn toegankelijk album van de nodige wegwijzers voorzien. En op twee sites hetzelfde: voor alle zekerheid. Op mijn harde schijf heb ik die zowat rond, maar ik wacht tot ik zelf telefoon heb; nu moet ik mij behelpen met diskettes om bij Ignacio -- en ook niet op de rustige vroege-ochtenduren -- het meest noodzakelijke te doen. Als die aparte foto-site klaar is, zal de oppervlakkige lezer van het dagboek er niets van merken. Het blijft een enkele klik verwijderd; alleen die klik leidt je naar het juiste subalbum --of enkele foto-- op de andere site. Ik moet nog bedenken hoe ik dat het eenvoudigst (voor de gebruiker) regel dat, als èèn foto-site niet werkt, je gemakkelijk op de andere kunt komen. Eenvoud vòòr alles! Òòk voor de maker ;-) Daar laat ik het voor vanavond bij. Morgen heb ik weer frisse ideeën.