De universiteit had niet zozeer economisch-financiële kopstukken uitgenodigd maar 'kopstukken' die duidelijk maakten dat economische groei niet alleen afhangt van 'geld', 'privatisering' en 'beurskoersen'.

One of the features of the Knowledge Wave series, particularly de latest conference, has been the recognition that social welfare and constitutional arrangements matter as much as business and finance in building a better economy. (onderstreping van mij)

Richard Florida heb ik via via Google en Amazon eens bekeken. Hij is:
"( . . . )an academic whose field is regional economic development, explains the rise of a new social class that he labels the creative class. Members include scientists, engineers, architects, educators, writers, artists, and entertainers. He defines this class as those whose economic function is to create new ideas, new technology, and new creative content. In general this group shares common characteristics, such as creativity, individuality, diversity, and merit."

Zijn meest aangehaalde boek is: The Rise of the Creative Class: And How It's Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life.
In de (Amazon) samenvatting staat dat:
"He concludes that it is time for the creative class to grow up ( . . . ) and evolve from an amorphous group of self-directed while high-achieving individuals into a responsible, more cohesive group interested in the common good."

Hij is: "( . . . ) one of the leading social techonomic cultural thinkers and authors of the current times, as important to his generation as Naisbitt (Megatrends, High Tech High Touch) and Porter (On Competition, Competitive Advantage) and Peters (Circle of Innovation, In Search of Excellence) were to theirs.".

Daar is niet iedereen het mee eens. Er is commentaar dat lijkt op mijn constatering (zie dagboek 22 feb 2003) dat Florida niet een 'uitvinder', maar een 'uitbater' van wat meer originele wetenschappers hebben bedacht. Het zij zo. Ook dit soort 'uitbaters' moeten er zijn om te zorgen dat (te?) esoterische gedachten gemeengoed worden en politiek effect krijgen tegen het eenzijdig "Ordnung muß sein" van de fundamentalistische economen.

Een contraire reviewer schrijft:
"( . . . ) If you look closely at Florida's prose, anyone who has a random penchant for a "new thought" is consolidated into this new creative class ( . . . ) There is no distinction regarding sustainable, honestly intelligent creative ideas and middlebrow attempts to jump on the creative bandwagon. ( . . . )"

Een andere reviewer:
( . . . ) The central idea ( . . . ) proposes that neither a traditional "Protestant" work ethic nor a Bohemian artistic ethic is an appropriate model for understanding the lifestyles of modern professionals. By understanding the Creative Class on its own terms ( . . . ) business and government leaders can make better decisions about how to build strong organizations and communities( . . . )

Maar in 'creatieve kringen' is er argwaan:
( . . . ) "The Rise of the Creative Class" is simply another attempt by the commercialized segment of the general population to somehow connect itself to an increasingly unified, cohesive and suspicious counterculture( . . . )

Florida hield zijn gehoor "de drie T's" van economische groei voor: "Technology, Talent and Tolerance".
"Technology" was voor hem vooral goede scholing, vanaf een brede (gratis) basis tot scholing en --sociale en financiële-- ruimte voor toptalent
"Talent" betekende vooral 'vrije' opleidingen, want talent kun je niet voorspellen, alleen 'laten' opbloeien.
"Tolerance" met name voor alternatieve culturen want daar bloeit 'talent'.

Het andere thema van de Knowledge Wave kwam van de "Social Capital"-Guru Robert Putnam. Dat begrip werpt een meer rechtstreekse dam op tegen de opdringerige neo-kapitalisten die door hun 'sociale bezuinigingen' de gemeenschap uit elkaar spelen. "In plaats van samenwerken zij we elkaars vijand geworden", schreef Tatino, een van mijn kennissen op La Gomera, over de sociale dissociatie als gevolg van het toerisme dat welvaart voor enkelingen bracht, maar haat en naijver bij de meerderheid. Velen haakten af in moedeloosheid, zoniet depressie.

Putnam geeft dat gevoel 'wetenschappelijke autoriteit' en bewijst dat economische groei wordt geremd als op deze 'sociale kosten' wordt bespaard. M.a.w. door dat soort bezuinigingen worden niet alleen de rijken rijker en de armen armer, maar de weg naar (economische) welvaart wordt afgesneden. Dat kan een interessant politiek argument worden.

Hier zijn een paar citaten die dat begrip Social Capital illustreren:
. . . "The central premise of social capital is that social networks have value. Social capital refers to the collective value of all "social networks" and the inclinations that arise from these networks to do things for each other".
. . . The term social capital emphasizes not just warm and cuddly feelings, but a wide variety of quite specific benefits that flow from the trust, reciprocity, information, and cooperation associated with social networks.
. . . Broader identities and solidarity are encouraged by social networks that help translate an "I" mentality into a "we" mentality.

Voorbeelden van "social capital":
. . . When a group of neighbors informally keep an eye on one another's homes, that's social capital in action.
. . . When a tightly knit community of Hassidic Jews trade diamonds without having to test each gem for purity, that's social capital in action.
. . . Social capital can be found in friendship networks, neighborhoods, churches, schools, bridge clubs, civic associations, and even bars.

Al met al heel interessant gedachtegoed. Het is te hopen dat het beklijft. Op de conferentie waren ook jonge succesvolle ondernemers en "emerging leaders" speciaal uitgenodigd. In een enquête in die groep over welke maatregelen de regering moest nemen om economische groei te bevorderen prijkte hoog op de lijst: "vermindering van sociale lasten en voorzieningen". Misschien zijn deze korte-termijndenkers ook niet de juiste mensen om over lange- termijnvoorwaarden voor groei te beslissen.

Een van de briefschrijvers hoopte dat NZse politici hun lesje hadden geleerd op deze conferentie en dat in plaats van "individual success, competition and short term rewards" de voorkeur moest worden gegeven aan "collective success, co-operation and longer term rewards". Dat zijn precies de waarden waar de NZse maatschappij tothiertoe is gegroeid, en die nu worden aangetast. Maar dat was 'intuïtief'. In de moderne tijd heb je daar 'harde wetenschap' voor nodig, ook al heeft die vervelende 'bijverschijnselen' die pas door een volgende generatie (creatieve!!) wetenschappers kan worden opgelost.