San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 1 Maart 2013
Van Yvonne kreeg ik midden in mijn koortsige uurtjes een foto van gele crocusjes die nèt boven de grond waren gekomen. Dat was heel troostend. Even later vind ik in de mail een gedicht van Anna Bunston De Bary, Het Sneeuwklokje, The Snowdrop.

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 2 Maart 2013
Ik ben gisteravond laat nog bij de 'urgencia' terechtgekomen. Ignacio regelde dat ik met een ambulance werd afgehaald. Met dat uitputtende en pijnlijke hoesten, maar vooral door de koorts die opeens snel steeg boven de 39, raakte ik in paniek. Nog nooit zulke hoge temperatuur gehad!! Praten met Ignacio maakte mij al rustiger, maar dat vond hij niet voldoende. Bij de urgencia arts ging dat 'kalmeren' verder. Géén longontsteking, géén griep of andere ongein. Ik kreeg in siroopje en een gorgeldrankje dat we onderweg naar huis kochten bij de nachtapotheek.
Eindelijk sliep ik weer, maar ik ben nòg héél slap. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 3 Maart 2013
De paniekerige koorts, en het ijlen zijn voorbij, maar ik ben nog lang niet in rustig vaarwater. Anders dan anders ben ik nu niet de toeschouwer die op een afstandje het geheel overziet en beschrijft. Ik ben zèlf speelbal van die gevoelens, en het lukt mij niet daar definitief bovenuit te komen. Inderdaad, ik heb geen enkele ervaring met deze vorm van 'zèlf' ziek zijn. De situatie gaat met mij aan de haal.
Het is precies het probleem van het 'nietsdoen' waar ik al wekenlang mee worstel: Ik kan mijn energie niet remmen. En toch moet dat. Zo zit dat.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 4 Maart 2013
Voor dit weekend waren stormen van orkaansterkte voorspeld voor dit eiland. Later werd duidelijk dat het centrum van de ellende buitengaats zou blijven. Het was dus wèl even 'pittig' maar daarna liep de kracht snel af. Vanmorgen was de zee vrij rustig, en door de bewolking schijnt de zon alweer.
Zo'n 'stilte-na-de-storm' gevoel heb ik ook van binnen. De paniek van de koorts, en van het ijlen zijn voorbij. Ik probeer terug te grijpen op waarmee ik bezig was, een weg te vinden naar innerlijke rust en stilte. Dat is het lange-termijndoel. Om dat keerpunt in mijn leven gaat het. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 5 Maart 2013
Het is minder winderig dan gisteren. De zon komt vaker door, en dan is het metéén warm. Vanmorgen regende het nog, straks misschien weer. De regenwolken blijven komen en gaan.
Verlokt door de zon, ga ik in een windstil hoekje op het balkon zitten. Mijn eerste pogingen om 'buiten' te zijn. Het gaat even goed. Ik luister naar rustige muziek. Zo hoop ik de koorts weer een stapje verder achter mij te laten.
Een forse hoest- en niesbui laat mij weten dat ik vóór de muziek uit probeer te lopen. Ik vlucht naar binnen. Nog te weinig weerstand. Morgen opnieuw. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 6 Maart 2013
Vandaag was het alweer veel warmer. Niks regenwolken die komen en gaan zoals gisteren. Het was een kobaltblauwe lucht met hier en daar een verwaaide wolk. De zon brandde, want de lucht was volkomen stofvrij na die regendagen.
Ik voelde mij ook duidelijk sterker dan gisteren, en begon met het opruimen en schoonmaken van de slaapkamer. Een duidelijk signaal dat het ziekbed weer gewoon slaapbed moet worden.
Tegen de middag maakte ik een voorzichtige wandeling van tien minuten buiten de deur. Moe, maar voldaan, keerde ik terug. Later op de middag nog eens.
Dat is toch een mooi begin, nietwaar? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 7 Maart 2013
Vanmorgen ben ik naar de benedenstad gelopen, maar voorzichtigheidshalve ben ik met een taxi naar boven gekomen. Aldus worden de keelontsteking en de koorts 'verleden tijd'. Dan kan weer alle aandacht gaan naar de Kunst van Het Niets Doen, zoals ik het de laatste maanden heb genoemd. Dat is de wèrkelijke opgave.
Daar kan ik geen snelle successen melden. Geleidelijk rijpt het inzicht dat het gaat om een ingrijpende verandering van leefgewoonten die met veel geduld en toewijding moet worden gerealiseerd. Soms vang ik er een glimpje van op. Dat is hoopgevend. Maar een éénduidige weg erheen is er niet. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 8 Maart 2013
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 9 Maart 2013
Gisteren was ik naar Tenerife voor de specialistische wortelkanaalbehandeling die al van Kerstmis voortsukkelt. Nu was de laatste behandeling, en het ziet er goed uit. De tandarts alhier kan nu verder met het gewone onderhoudswerk. Eindelijk!
De behandeling duurde maar een uur, en de reis twee keer drie uur, zodat er veel 'wachttijd' overbleef tussen 's morgens zeven en 's avonds zes. Dat kwam mooi uit, want ik moet nog steeds uitzieken van de koorts.
Ik zat urenlang in de hall van het busstation, kijkend naar reizigers die met meer of minder haast hun bagage voortsleepten.
Heerlijk 'Niets Doen' dus. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 10 Maart 2013
Nu de koorts --en zo-- tot de verleden tijd beginnen te horen, komt een heel andere 'verleden tijd' in volle omvang op mij af. Het gestadig werken aan 'Niets Doen' is niet zonder gevolgen. Het blijkt een grote omwenteling in mijn leven te worden. Ingrijpender ook dan ik vermoedde. Het is alsof mijn hele leven de revue passeert. Soms als verrassende beelden uit mijn allervroegste jeugd, soms diep-nostalgische herinneringen, soms 'heel gewoon' onverwerkt afscheid. Zo loop ik al de hele dag met verdriet achter mijn ogen, dat zich niet bekend maakt.
Ik kan er alleen nog maar naar raden. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 11 Maart 2013
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 12 Maart 2013
Gisteren, na de siësta, was ik niet erg tevreden met de kwaliteit van de rust die ik had genoten: Alleen een beetje gedommeld. Ik zette thee, en deed daarna een hernieuwde poging. Dat lukte wonderwel, en ik raakte diepere lagen van ontspanning dan ooit. Ik was er beduusd van. [Ook ontspannen moet je leren].
Ik bracht de avond ontspannen door met een toneelstuk, schreef géén column, en zorgde ontspannen te blijven. Om half elf ging ik slapen. Ik sliep in één ruk tot half vijf. Dat heb ik al een jaar niet meer meegemaakt. Ik ben er nòg beduusd van. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 13 Maart 2013
Opeens moest ik mij zorgen maken over iets dat 'ver weg' gebeurt, terwijl ik juist bezig ben mij te beperken tot wat 'dicht bij mijn huid' gebeurt. Ik kreeg een noodtelefoontje van Ghislaine die, terugkerend van Parijs, ter hoogte van Compiègne in de sneeuw was vastgelopen in een eindeloze file.
-"Hoe is het verderop?", vroeg ze.
Op het Internet zag ik dat het potdicht zat tot Lille. Gelukkig kon ze terug naar Parijs, maar de berichten van vanmorgen maken duidelijk dat zij tenminste één dag huisarrest in Parijs zal ondergaan. Behalve meer sneeuw moet Autoroute A1 ook rekenen op ijzel. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 14 Maart 2013
Toen ik besloot om tien minuten te gaan zitten-zitten, om te staren naar de zee, schoten mij metéén een aantal kleine klusjes te binnen die ik 'best wel even' zou kunnen doen omdat ik toch 'niets' zat te doen. Ik was meer dan tien minuten bezig om die 'goede ideeën' van me af te schudden. Daarna kon ik pas ècht rustig staren, en kalmeerde mijn actieve geest.
Ik begin het te leren. Verzet en schuldgevoel nemen af. Het is nuttig en noodzakelijk. In de verte begint het zelfs te dagen dat het ook een zinvol leven kan zijn.
Mooi toch? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 15 Maart 2013
Vandaag was ik opnieuw naar de gespecialiseerde tandarts op Tenerife. Nu voor de verdere afwerking van de geslaagde wortelkanaalbehandeling. Het was duidelijk dat daar problemen zouden kunnen zijn. Maar welke precies? En zou het een bruikbaar steunpunt kunnen zijn voor een nieuwe brug?
Helaas! Nee! Ik incasseerde aldus een tegenslag na wekenlang positief-hoopvol afwachten.
Maar nu ik naar mezelf kijk, ben ik verbaasd, en zelfs gelukkig. Ik verbaas mij over de lankmoedigheid waarmee ik die tegenslag onder ogen zag. De mindfulness-meditaties, waarmee ik voor mijn hyperactiviteit bezig ben, waren mijn belangrijkste steun. Verbaasd en gelukkig dus. Dat is toch mooi?
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 16 Maart 2013
Ik heb altijd een leven geleid van 'mijn beste beentje voorzetten'. Zonder externe opdracht, ook zonder competitiedwang. Helemaal 'self-made' dus. Helemaal zelf-gemaakte hyperactiviteit die ik slim in balans hield met korte pauzes, en langdurige uitputtende wandelingen.
Nu lees ik op de 2013 kalender van 'Insight from the Dalai Lama' die ik met mijn verjaardag kreeg het volgende:

One of Buddhism's most relevant lessons is the avoidance of extremes. It teaches that freedom and happiness will not be found in the extremes of either sensual indulgence or mortification: a middle way must be found.

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 17 Maart 2013
Gisteren, en vandaag weer, is er sterk wisselende bewolking, ook al waait het ternauwernood. Nogal snel wisselend ook, want als ik tien minuten ga zitten 'staren', [wat ik vaak doe overdag], zie ik een hele film. Er zijn regenwolken bij die boven de zee hun regen loslaten. Gelukkig niet hier, al dreigt het soms even met een paar spatjes op mijn balkon. Maar de hemel is nooit helemaal bedekt. Grote of kleiner plekken van diepblauwe lucht zijn voortdurend zichtbaar. Soms alleen bedekt door dunne uitéén gewaaide wolkjes. De zon schijnt niet alleen achter de wolken.
Zo mooi is het hier. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 18 Maart 2013
De wolken zijn vandaag weer mooi, en vooral heel gevarieerd. Aan de verre horizon, wat naar links, zie ik prachtige stapelwolken. Boven mijn hoofd is de lucht blauw met luchtige vederwolken. Daartussenin, meer naar rechts, hangen regenwolken. Ik kan de regen zien. Tot nu toe is er hier op het land geen regen gevallen. De weersvoorspelling maakt er ook geen melding van. Een heel rustig beeld.
Dichterbij cirkelen enkele meeuwen, en soms zwaluwen in paren. En dan de onvermijdelijke duiven. Vanuit de palmboom in de tuin van de benedenburen vliegen kleine vogeltjes af en aan. Dat zijn de enige druktemakers.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 19 Maart 2013
Vandaag is de lucht weer opeens stralend blauw. Geen wolkje te zien tot aan de horizon waar het donkere blauw van de zee, door een strakke lijn over de volle breedte van mijn gezichtsveld, van het ietwat grijze blauw van de hemel wordt gescheiden.
De lucht is alleen lichtelijk grijs nabij de horizon. Hogerop is de lucht diepblauw, maar 'anders' blauw dan de zee.
Op dit moment is er geen enkele boot te zien. Niet de grote ferryboten, niet de sportzeilers die vaak spelevaren, en zelfs niet de kleine vissersbootjes van de beroeps- en de sportvissers. Het is dus doodstil. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 20 Maart 2013
Vandaag komt Ghislaine. Ze had Zaterdag al moeten komen, maar ze zat de vorige week vast in de sneeuw tussen Parijs en Lille. Ook het vliegveldje van Charleroi werkte niet.
Maar vanmiddag haal ik haar af op het vliegveld van Tenerife, en dan reizen we samen terug naar La Gomera. Morgenvroeg reizen we verder naar de andere kant van ons eiland, naar Valle Gran Rey voor een paar dagen in een hotel aan het strand. La Gomera heeft niet veel strand, maar Valle Gran Rey is een uitzondering. Het wordt feestelijk. Na zoveel uitstel zijn we eindelijk weer bij elkaar. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Valle Gran Rey, Playa Calera, Donderdag, 21 Maart 2013, Kim jarig!!
Het bevalt ons uitstekend. Daar laat ik het nu bij. (10 woorden)
terug eerste dagboekregel

Valle Gran Rey, Playa Calera, Vrijdag, 22 Maart 2013
Het bevalt ons uitstekend. Daar laat ik het nu bij. (10 woorden)
terug eerste dagboekregel

Valle Gran Rey, Playa Calera, Zaterdag, 23 Maart 2013, Charlotte 15!
Het bevalt ons uitstekend. Daar laat ik het nu bij. (10 woorden)
terug eerste dagboekregel

Valle Gran Rey, Playa Calera, Zondag, 24 Maart 2013
Het bevalt ons steeds beter, maar, helaas, het einde van onze vakantie nadert. Vanmiddag gaan we terug naar San Sebastián. (20 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 25 Maart 2013
Vandaag heb ik Ghislaine naar het vliegveld begeleid. Haar vlucht ging om half zes, maar we moesten met de boot van twaalf uur. Zodoende hadden we tijd voor een lange lunch als afscheidsritueel. Morgen herneemt het leven zijn gewone gang. (40 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 26 Maart 2013
Ik beschik intussen over een hele collectie oefeningen voor mindfulness, het laatste nieuwe woord voor dat ongrijpbare 'stilstaan bij jezelf'. Maar dat is ook maar een woord. In wezen is het onbeschrijfelijk, want als het beschrijfbaar zou zijn, zou het speelbal worden van ons dominante analytische en rationele denken. In plaats van een onbekend gebied vol verrassingen, zou het 'perfect' beschreven worden in reisgidsen en reclamefolders. Zo ongeveer als wat Valle Gran Rey meemaakte vanaf de tijd dat de eerste hippies er hun verbazingwekkende ontdekkingen deden tot het gecultiveerde sjieke massatoerisme van nu. Het is helemaal 'genormaliseerd' als 'toeristisch object'. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, 27 Maart 2013, Stephan jarig!!
Vanavond komt mijn dochter Martine op bezoek. Ik kijk er naar uit. Ik heb haar vanaf de zomer niet meer gezien.
Maar er schuilt een addertje onder het gras. Haar vliegtuig uit Amsterdam hoeft maar een 'gewone' vertraging te hebben, of ze mist de laatste boot naar La Gomera. In deze Semana Santa is geen hotelkamer meer te krijgen. En het is geen pretje de nacht in de open lucht door te brengen.
Wat te doen? Het doorreizen een dag uitstellen? Nee. Ik heb de vorige week een hotelkamer gereserveerd voor 'het-geval-dat', en anders gewoon 'no show'. Als een verzekeringspremie. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Witte Donderdag, 28 Maart 2013
Ik kreeg dit gedicht getiteld 'Lost and Found' van Ron Padgett vanmorgen via Poem-A-Day nèt nadat ik de column van Joris Luyendijk had gelezen waarin hij tot de conclusie komt dat het Westen niets heeft geleerd van de crisis van 2008.
" . . . we zitten aan het eind van een 'super-cyclus'", schrijft hij, "de periode van decennia dat we ons rijk rekenden met krediet".
Hij gebruikt de volgende metafoor:
"Iedereen wacht op de volgende hartaanval, maar de patiënt is chronisch ziek. Het Westen gaat stagneren, niet instorten."
Daarna las ik het gedicht van 'Lost and Found' van Ron Padgett:

Man has lost his gods.
If he loses his dignity,
it's all over.

I said that.

What did I mean?
First, that the belief
in divinity has almost
disappeared.

By dignity
I meant mutual
self-respect, the sense
that we have some right
to be here and that
there is value in it.
(Values are where
the gods went
when they died.)

My dog Susie doesn't seem
to have any values, but she does
have Pat and me, gods
she gets to play with and bark at.

San Sebastián de La Gomera, Goede Vrijdag, 29 Maart 2013
De belangrijkste gebeurtenis van de laatste dagen is natuurlijk de aankomst van Martine. Haar vliegtuig was mooi op tijd, en ze had de ferry, die wegens de Semana Santa opeens een uur vroeger vertrok, kunnen halen. Maar de ferry van zes uur vertrok pas om twintig over zeven: Bijna anderhalf uur vertraging!! Dat soort 'rare vertragingen' horen nu eenmaal bij de Semana Santa.
Mediterend heb ik haar komst beneden afgewacht. Het weerzien was allerhartelijkst. Voor we naar boven gingen hebben we in de benedenstad bij het enige Chinese restaurant in de stad ons bijpraten vervolgd. Het bijpraten duurt nog voort. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Paaszaterdag, 30 Maart 2013
De 2013 kalender van 'Insight from the Dalai Lama', waaruit ik al eerder citeerde, blijft een bron van nadenkertjes die ik altijd even aftast of ze mij 'hier-en-nu' wat zeggen. Zo niet, dan leg ik ze terzijde als 'daar-en-dan'. Zo stond er 28 Maart:

San Sebastián de La Gomera, Paaszondag, 31 Maart 2013
Vandaag heb ik weer voor het eerst sinds lange tijd een wat langere wandeling gemaakt: Ruim twee-en-een-half-uur. Ik maakte die wandeling vroeger altijd in mijn bekende marcheer-wandeltempo. Maar dat probeer ik af te leren. Ik probeer nu een rustiger wandeltempo. Allereerst op mijn dagelijkse afdaling van honderd meter naar de benedenstad via trappen en min of meer steile paden tussen de huizen door. Ik doe daar bijna dertig minuten over, zowel afdalend als klimmend.
Vandaag was de wandeling vrijwel horizontaal langs de slingerende kustweg die heel geliefd is bij wandelaars en joggers, want die gaat 'nergens' heen.
Lekker rustig dus. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek Maart 2013