Mijn Dagboek 157

Dit is Dagboek 157. Het loopt van 1 tot 30 Juni 2013 en begint met heel andere voornemens voor 'Cessenon' dan andere jaren. Bij de inleiding van het Mei-dagboek, onder de titel: 'De klim uit het dal is voorgoed begonnen', schreef ik al dat het karakter van Mijn Dagboek definitief is veranderd nu ik mijn inspiratie niet meer zoek bij internationale opinies, maar in wat dicht rondom mij, of met mezelf, gebeurt. Daarom verandert nu ook deze inleiding van karakter. In plaats van een ordenend overzicht van de behandelde thema's, worden de colums zelf een vloeiende reeks momentopnamen. Dat heb niet bewust gedaan, ik constateer het met enige verbazing, nu bij het teruglezen. Iedere onafhankelijke ervaring, gelouterd door het 'wordsmithing' van het 100-woordenformaat, blijkt in een compleet verhaal te passen dat begint met mijn aarzelende acclimatisatie, en het zoeken van een kalmteplek. Dat komen opeens 'gebeurtenissen' die om "Actie! Actie!" vragen. Dan komen er momenten dat ik meer aandacht heb voor de tuin, en voor de verkenning van de omgeving. Dan komen ook momenten dat ik tijd heb voor een gedicht. Kortom een beetje het leven 'des gerusten landmans' waar ik de 19de aan refereer. Het dagboek eindigt met een nieuwe kijk op klaprozen die lange tijd door WOI werd gedomineeerd.
Index Juni 2013
1,   2,   3,   4,   5,   6,   7,   8,   9,   10,   11,   12,   13,   14,   15,   16,
17,   18,   19,   20,   21,   22,   23,   24,   25,   26,   27,   28,   29,   30.

Cessenon sur Orb, Zaterdag, 1 Juni 2013
Gisteren schreef ik enthousiast en argeloos 'weer thuis' boven mijn column, maar het thuisgevoel moet nog komen. Ik zal daar eens rustig de tijd voor nemen. Ik ben benieuwd hoe dat uitpakt. Andere jaren als ik hier aankwam, zat ik vol met plannen. Voor de tuin, maar ook voor klussen in huis, want ik wist dat de tijd harder voorbij gaat dat je denkt. Metéén aanpakken dus.
Maar nu heb ik besloten het 'kijken' wat langer vol te houden. Misschien ontdek ik dan heel andere dingen. Misschien wordt het een chaos. Misschien wordt het leuker dan ooit.
Ik ben benieuwd. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zondag, 2 Juni 2013
Mijn besluit van gisteren om 'goed kijken' veel langer vol te houden vóór ik aan de slag ga, omdat mijn thuisgevoel er nog niet was, bracht Martine ertoe te schrijven:
–"Goed idee! Eerst landen!! De ziel reist te voet".
Ghislaine schreef:
–"Goed zo! Het geheim van echte vooruitgang is eerst heel lang stilstaan".
Intussen jeuken mijn vingers bij ieder klusje dat mij in het oog springt. Ik vraag mij af wat er gebeurt als ik heb afgeleerd mij te laten leiden door mijn jeukende vingers. Als ik zelfs niet meer voel dat mijn vingers jeuken? Word ik dan een kasplantje? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag, 3 Juni 2013
Ik moet hier een stilteplek vinden. Noodzakelijk voor mijn thuisgevoel. In San Sebastián had ik dat prachtige balkon met uitzicht op zee vlak voor mijn neus. Die kaarsrechte horizon in de verte, met die enkele boot, en verder alleen het wolkenspel. Ik zat daar meerdere malen per dag te 'zitten' en te 'kijken'. Het was mijn kalmteplek, of beter gezegd, mijn kalmeringsplek.
Ik heb hier twee plekken op het oog. Een aan de achterkant waar ik wolken kan zien, en een aan de voorkant met alleen bomen in het gezichtsveld.
Maar: "The proof of the pudding is in the eating". (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag, 4 Juni 2013
Toen ik hier aankwam zag ik metéén dat de tuinman minstens één afspraak niet was nagekomen, namelijk het rooien van de vuurdoornhaag die al twee jaar geleden is gekapt, maar de wortels zitten nog in de grond. Daarvoor is een kleine graafmachine nodig, une petite pelle, of officiëel une pelle mécanique. Die kon de tuinman alsmaar niet inhuren. Raar maar waar.
Ik praatte er vanmorgen over met de buurvrouw, en die wist wel iemand.
Kort en goed, ik heb zojuist met Joël afgesproken dat hij overmorgen de klus klaart. Mèt afvoer van de stronken. Dat is dan ook meteen geregeld. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag, 5 Juni 2013
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag, 6 Juni 2013
Ik heb geen definitieve 'kalmeringsplek', maar het proberen van diverse plekken in de tuin heeft al geholpen. Ik sliep al langer 'niet slecht', maar dat langverwachte gevoel van uitgeslapen zijn bleef uit. En vannacht was het er opeens. Op een rare tijd, om drie uur, maar het was er. Diepgelukkig bleef ik uitluieren. Tot lang na de normale tijd van opstaan, ochtendgym, en tandenpoetsen.
Ik mis opeens die vanzelfsprekende werklust van vroeger. Tien voor vijf klaar wakker en aan de slag!! Ik verlang ernaar terug, als naar de vleespotten van Eypte, wetend dat het niet meer op mijn weg ligt. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag, 7 Juni 2013
De kalmeringsplek aan de achterkant van het huis heeft mijn lichte voorkeur, want daar kan ik wolken zien, en ik word niet afgeleid door straatverkeer. Maar afleiding is er natuurlijk ook. Ik kijk op mijn haag en op rozenstruiken. Als ik niet oppas jeuken mijn vingers om daar 'even' wat achterstallig onderhoud te doen.
Het plekje van de hemel dat ik daar kan zien was vanmorgen wolkenloos, maar er liepen vier evenwijdige witte strepen doorheen; een beetje verwaaid. Kennelijk van verkeersvliegtuigen. De vraag van 'waar-naar-waar?' liet ik zorgvuldig liggen. Dat is ook zo'n afleider, al is die heel erg 'interessant'. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zaterdag, 8 Juni 2013
Gisteren was een energievolle dag. Ik profiteerde van het uitgeslapen gevoel, en ik genoot ervan. De tuinklussen kregen een flinke opstoot. 's Middags strooide ik gazonmest over mijn zeshonderd vierkante meter grasland. Daar kom ik de zomer wel mee door. Bovendien was er enige aandrang, want de zonnige dagen zouden plaats maken voor twee dagen regen. Dat is mooi, want dan hoef ik niet te spuiten.
Gisteravond zag ik de hemel helemaal betrekken, maar de voor vannacht voorspelde stortbui kwam niet. Ook vanmorgen ziet het er niet naar uit.
Maar morgen is er ook nog. Ik wacht nog met spuiten.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zondag, 9 Juni 2013, Peter jarig!
De beloofde regen is gisteren inderdaad gekomen, al zag het er 's morgens niet naar uit. Toen begon het gestadig maar stevig te druilen. Om vijf uur in de namiddag was er 15mm gevallen. Daarna werd het rustig. De egaal donkergrijze lucht werd egaal lichtgrijs. Het gazon was ruim voldoende bewaterd.
Later op de avond begon het in de verte te donderen. Meteen verschenen donkere wolken en zwarte donderkoppen. Toen ging het snel 'van-dik-hout-zaag-je-planken'. Met donder en bliksem. Het licht viel nog even uit. Toch kwam een rustige nacht.
Het is nog vroeg. Nu afwachten wat de dag zal brengen.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag, 10 Juni 2013, Erik, Lisa en Truce jarig!
Midden in deze zonnige periode zouden er twee regendagen komen. Zo luidde de voorspelling van tiempo.com. Zaterdagmorgen leek het er op dat er niets van terecht zou komen, maar 's middags kwam die lange bui van 15 millimeter.
Zondag zag het er nog onwaarschijnlijker uit. De lucht was de hele dag lichtgrijs; de zon kwam er net niet door. Opeens, om zes uur, verdwenen de bergen aan de horizon achter dichte regen. Tien minuten later brak het hier los. Twaalf millimeter in minder dan dertig minuten! De voorspelling kwam uit.
Nèt voor haar ondergang kon de zon nog even knipogen.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag, 11 Juni 2013
Gisternacht sliep ik onwaarschijnlijk goed. Trouwens vannacht ook. Maar gisteren had ik zo'n uitgerust gevoel dat ik heel lang bleef uitluieren. Aan het einde van de ochtend was ik weer zo moe dat ik vóór het eten ging slapen om van de maaltijd te kunnen genieten. Na wat onbenullige bezigheden had ik een diepe siesta tot vier uur. Ik moest zonodig uitluieren, en liet het plan om het gazon met een onkruidverdelger te bespuiten voor wat het was. Tot slot zette ik een Miss Marple op tot beddetijd.
Zou mijn leven voorgoed zo zijn als ik weer goed kan slapen?
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag, 12 Juni 2013
Het slaapkoppenleven wat ik gisteren beschreef, schijnt zich door te zetten. Gisteren vond ik met de grootste moeite tijd en energie voor een paar onbenullige klussen. Al vóór de lunch had ik twee keer een 'siësta' nodig. Pas na die lange siësta tot laat in de middag vond ik energie om die hoogst noodzakelijke klus van het onkruidverdelgen aan te pakken. Toen verscheen ook opeens Joël met zijn petite pelle mécanique om de stronken van de vuurdoorhaag te rooien. Morgen gaat hij verder. Maar mijn onkruidbespuiting kwam toch klaar. Zo uitgerust was ik kennelijk.
Zou het slaapkoppenleven er zo uitzien? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag, 13 Juni 2013
Het 'slaapkoppenleven' gaat gelukkig nog even door. Vooral die zeer diepe siësta's, en die stijve spieren die daarna uit een grote diepte weer tot leven komen. Dat is intens nieuw genot. Eindelijk!
Ik kreeg mails van ongeruste lezers, dat het misschien wel 'wat anders' zou kunnen zijn, maar ik houd het op een grandioze inhaalslag. Het onbewuste slaaptekort van de laatste jaren wordt nu ingehaald. Met die metafoor kan ik leven, want wat weten we anders over de werkelijkheid dan een paar bruikbare metaforen?
Naar dat alles kan ik kijken met 'milde open aandacht', zoals de boeddhistische beschouwingswijze ons leert. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag, 14 Juni 2013
Een interessant bij-effect van dat diepe slapen, en vooral dat uitrusten, wordt zichbaar bij mijn andere speerpunt om aan de burn out te ontsnappen. Ik noemde gisteren al de boeddhistische beschouwingwijze, mediteren met name. Ik had al langer mijn zestiger jaren ervaring opgefrist, maar mediteren doe je wakker. Met mijn chronisch slaaptekort leidde de eerste fase van een meditatie tot kalmte en rust.
Mooi zo, maar ik viel meteen in slaap. 'Mediteren' kreeg de rol van een niet-chemisch slaapmiddel; van echt mediteren kwam echter geen donder terecht. Of met de allergrootste moeite.
Daar komt nu ook verandering in. Mooi toch? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zaterdag, 15 Juni 2013
Van Jeroen krijg ik vaak korte gedichten. Ik denk dat hij dit gedicht van Ben Kopel, dat ik gisteren van A-Poem-A-Day kreeg, wel zal waarderen.

What Is True

one must be one
to ever be two

and if you
were a day
I'd find a way

to live
through you

De dichter noemt het een 'love song'. Begrijpelijk en terecht.
Wat mij allereerst frappeerde was de beginregel "one must be one / to ever be two". Voor mij was het zelfs genoeg geweest als gedicht. Het herinnert mij aan Jacqueline Kelen: "Seul un solitaire peut s'entendre avec un autre solitaire" (100 woorden)
_____________________
Ben Kopel, What Is True: http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/23590
Over Jacqueline Kelen: Mijn Dagboek: 16 17 22 27 aug en 15 nov 2011, en 19 jun 2012
Het bovenstaande citaat is van 15 nov 2011

terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zondag, 16 Juni 2013
Bij dit romantische gedicht, The Flight, van Sara Teasdale vroeg ik mij af of zij verliefd is of 'spiegelverliefd'. Dat wil zeggen De Ander is verliefd, en nu denkt ze ook verliefd te zijn. Maar wat moet ze met haar eerste liefde? Is 'vluchten' een oplossing? Ver weg, naar een veilig huis waar "Peace shall thatch the roof and love shall latch the door".
Of het helpt? Zij weet het ook niet. Wat kan ze anders? Het alternatief om als vrouw alleen te blijven, was er niet, en was ook niet romantisch. Dan liever een leven lang twijfelen. Is dat de betekenis van dit gedicht?

Look back with longing eyes and know that I will follow,
Lift me up in your love as a light wind lifts a swallow,
Let our flight be far in sun or blowing rain--
But what if I heard my first love calling me again?

Hold me on your heart as the brave sea holds the foam,
Take me far away to the hills that hide your home;
Peace shall thatch the roof and love shall latch the door--
But what if I heard my first love calling me once more?
_____________________
Sara Teasdale [1884-1933], zie: http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/23577

terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag, 17 Juni 2013
De tijd kabbelde lekker rustig voort, maar opeens is het
"Actie! Actie!".
Allereerst bleken de kersen rijp te zijn. Ik dacht dat het nog wel een paar dagen zou duren. Toen ik er gisteren aan begon bleek het veel-en-veel-meer te zijn dan ik dacht. Ik plukte elf kilo, en ik ben nog niet op de helft. Waar laat ik dat? De buren absorberen misschien wat er nu al ligt. Maar de rest?
Jam maken en inmaken is nu "Actie! Actie!".
En vannacht werd ik wakker van een kiespijn zich niet meer liet temmen.
Metéén naar de tandarts dus!! Méér "Actie! Actie!". (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag, 18 Juni 2013
Die "Actie! Actie!"- dag van gisteren werd bijna een paniekdag. Ik moest alle remkleppen uitzetten, en mij beperken tot het hoogst noodzakelijke. Dat deed ik al vanaf mijn aankomst hier, want de tuin met alles d'rop-en-d'ran doet mijn vingers onweerstaanbaar jeuken. Wat? Mijn vingers? Mijn hele lijf!
Vannacht sliep ik gelukkig weer uitstekend, en vanmorgen heb ik voorzichtig de ochtendrituelen in de tuin hernomen: met de gieter de Afrikaantjes en de Vlijtige Liesjes bewaterd. Dat 'zomergoed' had ik meteen in de tuin gezet, want de rozen waren aan het einde van hun voorjaarbloei.
Ze waren prachtig, ik heb ervan genoten. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag, 19 Juni 2013
Nadat de tandartspaniek Maandag had gedomineerd, kwam ik gisteren pas toe aan de elf kilo kersen die ik Zondag had geplukt. Ik heb rustig twee kilo ontpit, en die liggen nu met geleisuiker in de ijskast te meuren. Vanmiddag afwerken. De potten liggen al kant-en-klaar in de afwasmachine.
—"En de rest van de kersen? En wat nog in de boom hangt?: I could't care less".
Inmiddels regent het. De voorspelling voor gisteren bleek overdreven, en bleef beperkt tot 'quelques gouttes'. Vannacht viel twee millimeter, dat scheelde bij het dagelijkse bewateren vanmorgen.
—"Hoe genoeglijk rolt het leven/ Des gerusten landmans heen".
(100 woorden)
_____________________
Aanhef van Akkerleven, Hubert Korneliszoon Poot (1689-1733)
http://www.dbnl.org/tekst/geld008kwil01_01/geld008kwil01_01_0007.php

terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag, 20 Juni 2013
Het was bijna idyllisch gisteren, dat leven 'des gerusten landmans'. Om te beginnen las ik dat gedicht van Poot nog eens over. Heel inspirerend om de dag zo door te brengen. Omdat de regen weer beperkt was tot 'quelques gouttes', kon ik in de tuin een paar klussen opknappen vóór de siësta. De twee pannen met kersen die lagen te meuren in de geleisuiker, heb ik later op de middag omgetoverd tot elk vijf potten 'marmelade' en 'confiture'. De overige kersen kon ik bij de buren kwijt. De kersen die nog aan de boom hangen zijn aldus 'voor de vogeltjes'. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag, 21 Juni 2013
Ik zat toch een beetje met die prachtige kersen overlaten aan de vogeltjes. Martine schreef nog: "Denk maar zo, je kan ook niet ieder concert volgen, en ieder boek lezen. Het leven is overvloed, en het gaat over keuzes maken".
Dat hielp, maar later op de middag heb ik toch twee mooie volle takken uit de boom gezaagd. Deze boom wordt anders te groot, en een kersenboom moet sowieso meteen na de oogst gesnoeid worden.
Zonder acrobatie heb ik de kersen er afgeplukt. Lekker rustig.
Tot slot heb ik ze met pit en al in de alcohol gezet. Voor later.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zaterdag, 22 Juni 2013, Julie jarig!
Vanmorgen zag ik in de tuin opeens weer mijn trouwe reisgenoten: NLse hop, de vogel met het grappige kuifje, de lange bek en de opvallende zwart-wit strepen aan de zijkant. In 2004 zag ik ze iedere morgen in Upington, waar hij 'hoeppe' heet. Ook op doorreis op La Gomera zag ik hem vaak.
Hier is het la huppe fasciée, die mijn leven komt opvrolijken als mij, zoals vanmorgen, grijze gedachten overvallen dat mijn leven zijn glans heeft verloren sinds ik de strijd tegen de burn-out aanbond met Nietsdoen en Supernietsdoen. Gelukkig zijn er andere geneugten. Gelukkig zijn er mijn reisgenoten. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zondag, 23 Juni 2013
Deze superlange dagen beschijnt de zon nog even de achterkant van mijn huis vlak voor het ondergaan. Het huis ligt precies WNW, Westnoordwest. Dat is 292,5 graden oftewel 5200 duizendsten. De zon verdween dus ietsje Noordelijker.
Toen ik de zon gisteravond prachtig zag ondergaan, wilde ik het eens precies weten. Ik kwam op 300 graden, dus nèt niet NWNW, Noordwest ten westen, dat is 303,75 graden oftewel 5400 duizendsten.
Vanmorgen kon ik een controlemeting doen. De zon verscheen bij 60 graden. Dat klopt precies. Dus iets Noordelijker dan ONO, Oostnoordoost, en niet helemaal NONO, Noordoost ten oosten.
Da's mooi toch? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag, 24 Juni 2013
Dit romantische gedicht trof mij omdat het zo mooi de intense troost beschrijft die een hond je kan geven. Je droomt weg in tranen en treurige gedachten, en opeens verschijnt je cocker spaniel die met zijn oren je natte wangen afveegt.
De dichteres dacht even dat het een Faun was, en haalt er de de god Pan bij, die ook gele oogjes had, maar zo erotisch werd het niet.
Flush is de lievelingshond van de dichteres Elizabeth Barrett Browning. Zij schreef er twee gedichten over. Later heeft Virginia Woolf, waarmee ze bevriend was, een fantasie-biografie van Flush geschreven waarin haar eigen wereld en dat van haar baasje door de ogen van een cocker spaniel wordt beschreven. Een manier om dat dichteressenwereldje-van-toen kritisch te beschrijven. Het is nu gratis als e-book beschikbaar.

Flush or Faunus

You see this dog. It was but yesterday
I mused, forgetful of his presence here,
Till thought on thought drew downward tear on tear;
When from the pillow, where wet-cheeked I lay,
A head as hairy as Faunus, thrust its way
Right sudden against my face,--two golden-clear
Large eyes astonished mine,--a drooping ear
Did flap me on either cheek, to dry the spray!
I started first, as some Arcadian
Amazed by goatly god in twilight grove:
But as my bearded vision closelier ran
My tears off, I knew Flush, and rose above
Surprise and sadness; thanking the true Pan,
Who, by low creatures, leads to heights of love.
_____________________
Het gedicht: http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/23593
Het boek: http://ebooks.adelaide.edu.au/w/woolf/virginia/w91f/contents.html

terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag, 25 Juni 2013
Ik las vanmorgen in de Midi Libre, de regionale krant, dat gisteren een 'go fast' een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt. Een 'go fast' is een supersnelle Mercedes waarmee hasj uit Marokko wordt gesmokkeld langs de A9 hier in de buurt. De naam komt van de recente documentaire: Go Fast: Le Film Au Coeur Du Trafic, die het verhaal vertelt van een infiltrant. Gisteren was zo'n 'go fast' op de vlucht voor de eveneens supersnelle motoren van de douaniers. Met 240 km/uur zigzagde hij tussen de toeristenstroom. Tot hij van achteren opknalde tegen een argeloze 4x4.
Automobilist dood. De smokkelaar overleefde. (100 woorden)
_____________________
Midi Libre van vandaag:
FRANÇOIS BARRÈRE, L'interpellation d'un go fast tourne au drame : un mort sur l'A9 à Narbonne
http://www.midilibre.fr/2013/06/24/narbonne-a-9-coupee-apres-un-accident-de-la-circulation,721788.php
FRANÇOIS BARRÈRE, Go fast sur l'A9 : un Audois victime de la folie d'un trafiquant
http://www.midilibre.fr/2013/06/24/go-fast-un-audois-victime-de-la-folie-d-un-trafiquant,721982.php
Trailer van twee minuten en beschrijving van Go Fast: Le Film Au Coeur Du Trafic
http://videos.leparisien.fr/video/iLyROoafYW7B.html
PS: Er zat 180 kg hasj in de auto.

terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag, 26 Juni 2013, Anna jarig!
Zondag wilde ik een rondwandeling in de buurt maken die ik een paar jaar niet maar had gemaakt. Dat gebied zit vol oude paden die hooguit door jagers worden gebruikt. Hele stukken zijn overgroeid. Dat is trouwens de charme van dat gebied.
Mijn herinnering voor de details komt in zo'n geval pas als ik ter plekke ben. Eerst dan kan ik de verborgen paden herkennen. Maar bij een bepaalde doorgang bleef ik steken. Het lukte niet. Onverrichter zake nam ik een andere route naar huis. Gisteren probeerde ik het vanaf de andere kant.
Het lukte feilloos. Zo zie je maar. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag, 27 Juni 2013, Renier jarig!
De vorige week liet ik de rest van de kersen 'voor de vogeltjes'. Ik had tien potten kersenjam gemaakt, en later nog drie weckglazen kersen met pit op alcohol gezet. Ook had ik een tak afgezaagd voor het dochtertje van de buren. Daarmee vond ik het welletjes.
Gisteren kwam Paul met een vriend om de rest mee te nemen. We zaagden nog wat takken uit de boom, en zij zochten uit de overrijpe kersen nog de beste exemplaren.
Ze waren mooi donkerrood. Bijna zwart.
Vandaag heeft Lambert zich over de allerlaatste ontfermd. Het was vergane glorie, maar nog steeds lekker. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag, 28 Juni 2013
De taken in de tuin zitten me wel op m'n nek, maar dat wil nog niet zeggen dat ik er geen plezier in heb. Ik moet heel zorgvuldig een beperkte set uitzoeken, en me daar gedisciplineerd aan houden.
—'Ik vind dit nú wel leuk', moet ik me afvragen, 'maar vind ik dat ook vanavond?'
De 'set-van-nu' begint een leuk ochtendritueel te worden. Met zeven volle gieters bewater ik de pas geplante Afrikaantjes, de Vlijtige Liesjes in de bloembakken, en nog zo'n paar kritische plekjes. Heerlijk om de dag mee te beginnen. De rest kan mij dan nóg meer gestolen worden. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zaterdag, 29 Juni 2013
Dinsdag had ik vanaf de andere kant de doorgang gevonden die ik Zondag niet had kunnen vinden. Ik was natuurlijk heel nieuwsgierig of ik die doorgang nu wel kon vinden. Bovendien herinnerde ik mij dat ik die rondwandeling nog nooit had gemaakt in de richting die ik Zondag had geprobeerd. Ik had die indertijd ontdekt in de richting die ik Dinsdag liep.
Gistermiddag heb ik die verkenninngs-, of beter 'her'-kenningswandeling, gemaakt. Het was inderdaad even zoeken. Door die struiken en dat hoge gras lopen namelijk ook 'sporen' van wilde zwijnen. Maar het is gelukt. Na een uur was ik thuis.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zondag, 30 Juni 2013
Opeens staan er overal klaprozen: langs de weg, op verwaarloosde wijngaarden, en in de schaarse korenvelden hier in de omgeving. Wat laat, maar alles is laat dit jaar. Mij doen klaprozen altijd denken aan WOI. Ik bezocht ooit de Noordfranse slagvelden terwijl de klaprozen in volle bloei waren. Het gedicht In Flanders Fields heeft als het ware de klaproos gestolen.
Maar nu krijg ik van A-Poem-A-Day een heel ander gedicht over klaprozen. Dertig jaar ouder, en verbonden aan wijngaarden en korenvelden. Ongeveer zoals ik het hier zie. De boer ziet alleen de wijn en het koren, maar de dichteres, Helen Hunt Jackson, wil later, als brood en wijn voor haar geen betekenis meer hebben, zich ook die prachtige klaprozen herinneren. Ik heb het gedicht een paar maal gelezen, en het op onze omgeving geprojecteerd. Dat deed mij goed.

Poppies on the Wheat
Along Ancona's hills the shimmering heat,
A tropic tide of air with ebb and flow
Bathes all the fields of wheat until they glow
Like flashing seas of green, which toss and beat
Around the vines. The poppies lithe and fleet
Seem running, fiery torchmen, to and fro
To mark the shore.

          The farmer does not know
That they are there. He walks with heavy feet,
Counting the bread and wine by autumn's gain,
But I,—I smile to think that days remain
Perhaps to me in which, though bread be sweet
No more, and red wine warm my blood in vain,
I shall be glad remembering how the fleet,
Lithe poppies ran like torchmen with the wheat.
_____________________
Het gedicht: http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/23604
In Flanders Fields: nl.wikipedia.org/wiki/In_Flanders_Fields

terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek Juni 2013