San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 1 November 2013
Het is vandaag Todos los Santos, Allerheiligen. Het is het jaarlijkse hoogtepunt in de verzorging van de graven. Ik kom iedere dag langs het kerkhof als ik boodschappen doe in de benedenstad. Ik kan het heel goed bijhouden. Iedere Zondag is er sprake van extra verzorging van de graven door de nabestaanden. Met de kerkelijke feestdagen komt er een schepje bovenop, en nu is het hoogtepunt.
Gisteren, in de stad, zag ik een lange rij bij de enige bloemist staan; kennelijk om de bestelde boeketten en bloemenmanden af te halen. Uitbundigheid is misschien wel het belangrijkste kenmerk van deze verzorgingstraditie. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, 2 November 2013, Hans-Georg!
Als ik wakker ben stap ik graag even op het balkon om naar 'mijn' sterrenhemel te kijken. Ik schreef al eerder dat ik met genoegen Canopus en Sirius samen kan bekijken: de twee helderste sterren van het hele firmament in één blik. Canopus verschijnt maar een kort traject vlak boven de Zuidelijke horizon. Sirius staat veel hoger aan de hemel, en als ik een lijn trek tussen beide, dan is het als een reuze ruitenwisser die van links naar rechts loopt. Om half zes [althans dezer dagen] staat die lijn verticaal.
Een uur later verdringt de zon dat prachtige beeld. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 3 November 2013
Ik zit midden in een zonsverduistering, maar ik zie er niets van. Zeker, het is donkerder dan normaal, maar ik weet niet of dat komt van de zon die op halve kracht schijnt, of dat het wolkendek daar debet aan is. Het regent nog niet, maar in de verte bliksemt het, en hoor ik donder.
Ik had mij verheugd op dit mooie natuurverschijnsel. Ik had in Wikipedia een mooie animatie gezien van hoe de maanschaduw over de aarde zou gaan in een prachtige zwaai. Alleen het Zuidelijkste deel van Spanje zou het merken. Wij zaten op de vijftig-procentslijn. Jammer hè? (100 woorden)
_____________________
Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Solar_eclipse_of_November_3,_2013
De animatie van de NASA: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fc/SolarEclipse2013Nov03H.GIF
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 4 November 2013
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 5 November 2013
Jeroen maakte de storm mee van nabij mee.
Mooi veilig van achter de ramen van zijn huiskamer.

Storm

De wind gaat te keer
Regen slaat tegen de ramen
Buiten verschijnen druppels
Het geluid is niet te peilen

Even verjaagt de zon de wolken
De lucht kleurt blauw
Enkele mensen wagen zich buiten
Maar zonder jas of paraplu

Wolken komen terug
Het wordt donker
Enkele druppels kunnen niet wachten
Mensen vluchten

Het begint harder te waaien
Druppels worden stortvloed
Over ramen stroomt een rivier
De wind tiert.

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 6 November 2013
De recente budget crisis in de VS blijft onbegrijpelijk als je bedenkt dat de staten federaal geld krijgen voor hun Medicare verplichtingen: Ze weigeren inkomen voor hun ziekenhuizen en artsen. How come?
De onderliggende ideologie van de Tea Party is dat er geen geld mag gaan naar de armen omdat: "If you are poor in a market system, this ideology implies you've done something wrong; you aren't productive; you don't deserve a better quality of life".
Het is dus de God van de Onzichtbare Hand die dat beveelt. Het is een regelrechte "war on the poor".
Een moderne kruistocht dus. (100 woorden)
_____________________
DANIEL LITTLE, Why a war on poor people? Understanding society, Innovative thinking about social agency and structure in a global world, Tuesday, October 8, 2013,
http://understandingsociety.blogspot.com.es/2013/10/why-war-on-poor-people.html
PAUL KRUGMAN, Op-Ed Columnist, A War on the Poor, NYT, October 31, 2013
http://www.nytimes.com/2013/11/01/opinion/krugman-a-war-on-the-poor.html
Bij allebei hoogst interessant lezerscommentaar over de toekomst en andere verbanden.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 7 November 2013
—"Avoid Adapting Other People's Negative Views", is niet alleen de titel van het onderstaande gedicht van Sharon Dolin, maar ook een 'wijze raad' van Epictetus, de Romeinse slaaf die bekend filosoof werd.
Andere uitspraken van hem zijn bijvoorbeeld:
—"It's not what happens to you, but how you react to it that matters".
—"The key is to keep company only with people who uplift you, whose presence calls forth your best".
—"Wealth consists not in having great possessions, but in having few wants".
Het gedicht fantaseert op een speelse manier verder over die 'wijze raad' met diverse woordspelletjes. Hoe vaker je het leest, hoe meer je er ontdekt.

To gaze upon the fatal
without commiserating gloom:

what every friend should be--
not one who rends her coat of doom

nor one who lets her ankle rankle
nor her dogged love to the hounds.

Be the cat in catastrophe
who survives eight more dives.

Though in the clutch of damage
a dame must age,

in the crazy-quilt of guilt
it was never your fault.

In the company of morose
always pull out the rose.

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 8 November 2013
Gisteravond was ik bij een duo van klarinet en piano. Het was een Concierto de Galardonadas, een concert door 'bekroonden'. De lijst van behaalde prijzen en andere 'bekroningen' was voor allebei indrukwekkend. De klarinettist, bijvoorbeeld, was als 18-jarige als jongste met topcijfers, van de muziekschool gekomen. De pianist net zoiets.
Maar ik was niet onder de indruk. Wel van de virtuositeit; niet van de muziek. Ik stelde mij daarover vragen, en lette op de momenten dat de muziek mij raakte. Zulke momenten waren er inderdaad. Muzikale acrobatiek is iets anders dan muziek, ontdekte ik.
Zo leer ik nog eens wat. (100 woorden)
_____________________
http://canariascultura.com/2013/10/27/jose-luis-castillo-betancor-y-saulo-guerra-marrero-resulto-ganador-del-premio-de-musica-maria-oran/
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 9 November 2013
De diarree die mij de hele zomer teisterde is al langer in rustig vaarwater gekomen, maar de werkelijke oorzaak bleef duister. Zeker, die antibiotica die de tandarts mij toentertijd voorschreef was de gedoodverfde oorzaak, maar het was niet meer dat het overhalen van een trekker.
Door mijn zeer regelmatige levenswijze was het niet opgevallen dat ik (hoogst waarschijnlijk!) te weinig maagzuur heb. Dat zou veel van de ongein op allerlei fronten verklaren. Dat is althans de mening van de natuurarts die het fecesonderzoek evalueerde.
En nu? Een doordacht behandelingsplan. Liefst met natuurlijke middelen.
—"Dat is het ideaal waarnaar wij streven!". (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 10 November 2013
Na mijn aankomst moet ik altijd wennen aan de felle zon die 's morgens direct na opkomst vrijwel horizontaal in mijn kamer schijnt; precies op de plek waar mijn notebook staat. Precies als ik dit stukje schrijf.
Het scherm is niet te lezen! Balen!
De enige remedie is om de luifel helemaal naar beneden te laten. Maar met harde rukwinden zoals nu, is dat ook geen oplossing.
Wat dan? Vluchten naar een andere kamer? Verduisteringsgordijnen aanschaffen? De ruiten afplakken met karton? Wachten tot de zon verdwijnt?
Je ziet, er is ruimte voor leuke creatieve oplossingen.
Ik geef dus niet op. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 11 November 2013, Sinter Mèrte
Gisteren was de MSC Armonia, een cruise ship, er voor de eerste keer. Er was een speciaal welkom door de havenautoriteiten. Ik heb het schip eens goed bekeken. Wat een joekel! Tien étages voor passagiers! De veerboten die normaal het havenbeeld domineren, zakten erbij in het niet.
Het is weer helemaal cruise seizoen. Twee of drie per week. La Gomera is kennelijk in trek. De Armonia kan 2000 passagiers hebben. Later deze week komt Mein Schiff_1. Met 4500 koppen aan boord, waarvan duizend 'staf'. Handenwrijvend kijkt de lokale middenstand dat gedoe aan, en verkoopt drankjes en souvenirs.
Zo gaat dat. (100 woorden)
_____________________
http://gomeraverde.es/not/39688/el_msc_armonia__hara_escala_por_primera_vez_en_el_puerto_de_san_sebastian_/
http://www.gomeratoday.com/2013/10/27/el-mein-schiff-1-vuelve-a-la-gomera-el-15-de-noviembre-tras-un-ano-en-dubai-y-el-caribe/ en http://en.wikipedia.org/wiki/Mein_Schiff_1
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 12 November 2013
Dit eiland zit vol met mythen en legendes die teruggaan op de oorspronkelijke bevolking van vóór de Spaanse overheersing. De zevenvoudige waterbron van Epina, in het Noordoosten van het eiland, speelt een rol in veel van die verhalen, want haar water geeft inzicht in je toekomst, vooral in je liefdesleven. Zo dronk ook Gara van die bron. Deze prinses was verliefd op prins Jonay. Het eindigde als Romeo en Julia. Het hoogste punt van La Gomera heet nu Garajonay.
Gisteravond zag ik een toneelstuk tjokvol met mythes en legendes rondom die bron. Dat was te veel in te korte tijd. (100 woorden)
_____________________
Epina, la fuente de los espejismos: http://www.realejoscultural.com/?p=6464
http://www.gomeraactualidad.com/articulo/la-gomera/epina-fuente-espejismos/20131107172004008545.html
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 13 November 2013
De auteur van het onderstaande gedicht, Todd Boss, schrijft erbij dat hij door kwantum fysica was beïnvloed. Het zij zo. Mij doet het denken aan À la recherche du temps perdu van Marcel Proust dat ik nu lees. Het is die verfijnde aandacht voor de dingen op een tijdschaal die practisch 'nul' is. De dingen staan bijna stil, en juist daarom zie je hoe en waarom ze bewegen.

I Love the Hour Just Before
a party. Everybody
at home getting
ready. Pulling
on boots, fixing
their hair, planning
what to say if
she's there, picking
a pluckier lipstick,
rehearsing a joke
with a stickpin
in it, doing
the last minute
fumbling one does
before leaving for
the night like
tying up the dog or
turning on the yard
light. I like to think
of them driving,
finding their way
in the dark, taking
this left, that right,
while I light candles,
start the music softly
seething. Everything
waiting. Even
the wine barely
breathing.

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 14 November 2013
Ik ben al drie weken hier. Ik begin duidelijk tot rust te komen. De herinnering aan de hectische weken verdwijnt in het verschiet. Toch betrapte ik mij er zojuist op dat ik een goede gewoonte nog niet in ere heb hersteld, namelijk te rusten —althans duidelijk af te haken— vóór ik moe word, vóór ik dreig door te draaien.
—"Voorkomen is beter dan genezen", is daarvan de grondgedachte.
Natuurlijk heb ik vaak gerust. Ook 'op tijd'. Dat hoort al bij mijn dagroutine. Maar de volgende stap is het ontwikkelen van een heel andere leeftstijl: Inherently anti-stress.
Daar gaat het om. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 15 November 2013
De vorige week schreef ik over een "doordacht behandelingsplan, liefst met natuurlijke middelen". Dat heeft in de loop van de week vorm gekregen. De aanval wordt nu ingezet. In grote trekken komt het er op neer dat de hoofdmacht in de achterhoede wordt gehouden. Dat is grof geweld met gevaar voor ongewenste effecten.
Het tekort aan maagzuur heeft op allerlei plaatsen kleinere en grotere ongeregeldheden veroorzaakt. Die worden eerst aangepakt met 'talloze' natuurlijke middelen. Mogelijk is het 'slagveld' daarna zó schoon, dat de hoofdmacht niet meer hoeft te worden ingezet.
Dit is een militair-strategische beschrijving. Ook wel eens verhelderend, nietwaar? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, 16 November 2013, Wim 82!!
Het waait. Het waait wild. Het lijkt of de wind ieder moment van een andere kant komt. Er zijn wolken; wilde uiteengewaaide wolken die snel komen en gaan. De zon is nog aan het opkomen, maar is niet ieder moment zichtbaar wegens die wilde wolken. Maar de totale indruk is toch dat het 'zonnig weer' is.
De zee lijkt onverstoord, maar dat is gezichtsbedrog. Er zijn namelijk ternauwernood schuimkopjes. De golven zijn hoog, lang en rustig. Ik zag het aan een motorbootje dat moeizaam een lange hoge golf moest beklimmen.
Dat alles gebeurde toen ik zojuist op het balkon mediteerde.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 17 November 2013
Ik heb nu twee honderd bladzijden gelezen van À la recherche du temps perdu . Het verhaal kabbelt nog steeds voort met observaties van de [niet zo] haut bourgeois rondom de schrijver in zijn kindertijd. Het zijn subtiele en uitgesponnen observaties van wat die volwassenen tegen elkaar zeggen. Hoe ze héél voorzichtig hun sympatieën en antipatieën uitspreken, of vóór zich houden.
En wat ze daarbij voelen — althans in de fantasie van de schrijver.
Standsverschillen — of vermeende standsverschillen — bepalen wat er wordt gezegd — of bewust wordt nagelaten te zeggen. Een wereldje van dolce-far-niente. De puurste vorm van 'sociaal relationeren'. Verder niets. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 18 November 2013
Eindelijk, gistermorgen, ben ik begonnen aan het afwerken van de dagboeken van September en Oktober. Na het einde van de maand lees ik ieder dagboek nog eens helemaal, en neem dan afscheid. Om verder te kunnen gaan.
Deze keer was het extra moeilijk. Niet-voor-niets had ik September zo lang laten liggen, het was midden in wat ik nu noem "die hectische weken". Door de opeenstapeling van gebeurtenissen en gevoelens dreigde ik toen dagenlang in een zwart gat te vallen. Gisteren beleefde ik dat weer helemaal.
Laat op de avond brak het licht geleidelijk door.
Het werd allemaal weer 'verleden tijd'. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 19 November 2013
Vóór ik eind Mei La Gomera verliet, had ik nauwlettend de zonopkomst boven Tenerife in de gaten gehouden; hoe die steeds meer naar links opschoof, en of die de top van El Teide zou bereiken. Ik heb het niet meer meegemaakt. Het was nog een maand te gaan voor de langste dag.
Nu komt de zon steeds meer naar rechts op, en zal over een maand zijn meest zuidelijke punt bereiken. Toen ik hier aankwam — bijna een maand geleden — kwam hij nog duidelijk boven Tenerife op. Maar nu is het al ruimschoots boven zee.
Ik ben benieuwd hoever die komt. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 20 November 2013
Het rechterlijk oordeel over de ramp met de Prestige wekte veel verontwaardiging, want er werden geen daders aangewezen.
—"Is milieuvervuiling dan straffeloos?", werd boos geroepen.
—"Dit was het strafproces", legt de hooggeleerde Juan Luis Pulido Begines uit in El País van gisteren. Alleen de kapitein was ongehoorzaam aan de herhaalde opdracht van de Spaanse Maritieme Autoriteit het schip verder in zee te slepen. Hij telefoneerde eerst drie uur met zijn reder.
De schadevergoedingen komen in het civiele proces. Omdat 'alles-en-iedereen' in de transportwereld "beperkte aansprakelijkheid" heeft, wordt dat een optelsom van maxima.
Daar moet het milieu het mee doen.
Gemakkelijk! (100 woorden)
_____________________
Juan Luis Pulido Begines, Otra lectura de la sentencia del 'Prestige', El País, 19 de noviembre 2013
http://elpais.com/elpais/2013/11/18/opinion/1384776754_589519.html
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 21 November 2013
Vannacht vloog ik met een vliegtuig van een onbekend merk van Zuid-Afrika naar Europa. We maakten tussenlanding in een onbekend woestijnstadje in de Sahara, midden in het koopcentrum. Ik verloor contact met mijn medepassagiers, en tenslotte vond ik de uitgang naar het vliegveld ook niet meer. Zo begon weer zo'n zwerf- en verdwaaldroom zoals zo vaak de laatste dagen en weken.
Ruim veertig jaar geleden, toen ik ook in een levenscrisis was, had ik zulke dromen met treinen die op verkeerde perrons aankwamen of vertrokken, en hun bedoelde bestemmingen niet bereikten. Nu is er kennelijk weer zoiets aan de hand. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 22 November 2013
Margarita jarig!
Vannacht was ik vaker en langer wakker dan gewoonlijk, dus stond ik vaker op het balkon naar de sterren te kijken. Dat was vooral om te bekomen van de krachtige dromen die de laatste tijd weer eens 'in de mode' zijn. Wat een rage!!
Maar zodoende viel mij op dat de maan en Jupiter vlak bij elkaar stonden. Zó dicht stonden ze bij elkaar, dat je hun onderlinge beweging goed kon zien: De maan werd door Jupiter gepasseerd! Het werd geen echte Jupiterverduistering zoals ik het vorig jaar op 29 November noteerde. Maar 'rakelings' was het wel. Ook heel mooi! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 23 November 2013
Gisteren was het feest van Santa Cecilia, de patrones van de muziek. Op deze dag wordt hier ieder jaar een speciaal concert gegeven. Dat was gisteren weer het geval. Het hele assortiment amateurmuzikanten van het eiland was opengetrokken: Twee kinderkoren en een koor van volwassenen, die ook nog eens samen optraden.
En toen kwam het pronkstuk van het eiland, La Banda de Música, een big band van formaat met bekende nummers als Musica i Poble en Toyland Suite van Ferrer Ferrán, en Vasa van José Suñer Oriola. Thuis heb ik nog even van de YouTubes nagenoten.
Gezellige big band muziek! (100 woorden)
_____________________
Om mee te genieten:
Música I Poble - Ferrer Ferrán http://www.youtube.com/watch?v=_UD8M-A39HI
Vasa - José Suñer-Oriola http://www.youtube.com/watch?v=1xcoKX0p8_w
Toyland Suite - Ferrer Ferran http://www.youtube.com/watch?v=VWxGETCSrDk
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 24 November 2013
Toen ik vanmorgen —om tot rust te komen— ging 'zitten' om naar de wolken te staren, zag ik opeens aan de horizon Java, zoals ik dat van de lagere school kende toen we opdreunden: Java, Bali, Lombok, Soembawa, Soemba, Flores en Timor. Die kleine eilanden zaten natuurlijk méér in mijn fantasie dan in de wolkenvormen.
Het zij zo.
Ik probeerde mij niet te laten afleiden door mijn herinneringen, en alleen aandacht te geven aan de wolken zoals ze ècht waren, zoals ze ècht veranderden. Dat verhinderde niet dat ik opeens ook Borneo en Celebes 'zag'.
Toen liet ik jeugdherinneringen domineren. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 25 November 2013
Ik verlang naar lekker hard werken. Om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Dat is het ware kern-genoegen. Ik heb dat heel systematisch ontwikkeld in de loop van mijn leven. En met succes! Ik zorgde dat ik niet verdwaalde, en schreef ordelijk over mijn ontdekkingen. Ik verdiende er mijn brood mee. Ik rustte zorgvuldig uit om de andere dag met nieuwe energie verder te gaan. Rusten was "middel-tot-een-doel".
Maar nu is opeens 'hard werken' fataal voor mij. Rusten als "middel-tot-een-doel" werkt niet meer.
Moet ik nu rusten verheffen tot doel-in-zichzelf? Rusten als levensdoel?
Moet ik nu een 'aartsluiaard' worden? Is het dat? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 26 November 2013
Het was windstil. De wind ruiste niet door de droge blaren van de palmbomen links voor mijn balkon. Die bron van lawaai was er niet. Het was daarom doodstil. Ik zag El Teide in de verte. Ik zag beneden mij de rimpelloze zee. Ik keek naar de veranderende wolkenvormen in de verte. Ik genoot van de stilte.
In al die stilte hoorde ik opeens een geluid van kabbelend water. Waar komt dat vandaan? Ik leunde voorover om naar de zee te kijken. Inderdaad, op zeeniveau was genoeg wind voor een zeilboot. Licht klotsend kwam die voorbij. Zo stil was het.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 27 November 2013
Het is al laat in de middag, en mijn column is er nog niet. Wat gebeurde? Opeens sliep ik abominabel slecht, en viel pas tegen de ochtend in slaap. Ècht 'een-gat-in-de-dag'! Ik liet mij niet opjagen door de 'noodzaak' om 'op tijd' mijn dagelijkse boodschappen te doen. Ik liet 'rusten' voorgaan op mijn vertrouwde tijdsschema voor mijn fruitlunch en mijn siësta. Ik zette mijn slechte ervaringen daarmee uit het hoofd. Zodoende begon mijn siësta pas op het moment als ik normalerwijze daaruit wakker word.
Tsja, en nu is het vijf uur. Ik heb héél diep —en héél goed— geslapen. Prachtig! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 28 November 2013,
    Rinske jarig!
Het heeft vannacht flink geregend. Het hing in de lucht. Letterlijk[!], want het was Zuidenwind en er was Calima, die fijne stofwolken die van ver uit de Sahara komen. Ondanks die superslaapdag van gisteren, sliep ik uitstekend. Misschien juist daarom, want ik ben mogelijk op een dieper niveau van ontspanning gekomen. Hoe dan ook, ik ben vol energie en vol werklust. Ik wil alle achterstand vandaag inééns wegwerken.
Aj!!, aj!!, aj!!, hier komt het probleem waar ik —ongemerkt— vaak in ben gestonken de laatste maanden. "Werklust=Gevaar", heb ik met "schâ-en-schân" moeten leren inzien. Vandaag ga ik er naar handelen. Afgesproken! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 29 November 2013
Ik kan niet zeggen dat ik slecht sliep vannacht, maar om vier uur stond ik toch maar naar de sterren te kijken. Ik trof het. Ik zag de oude maan als een prachtig bootje boven de horizon komen. Het oranje bootje dobberde als het ware op de horizon vlak naast de vuurtoren op de Zuidpunt van Tenerife. De horizon was bijzonder schoon door de regens van gisteren. Het was een prachtig schouwspel dat ik niet had willen missen.
Toen ik om zes uur nog eens keek, was het maanbootje weer heel gewoon 'scheef' en 'geel'. Maar mijn hart weet beter. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 30 November 2013
Telkens als ik weer beter slaap, krijg ik werklust. Heerlijk toch? ... Nee!!! Althans niet zonder meer, want "werklust=gevaar" zoals ik Donderdag inzag.
Het volgende inzicht in dat experiment was dat "simpelweg niet-werken" de weg opent voor allerlei onlustgevoelens. Ik krijg dan bijvoorbeeld zin in eten [vreetkick!] en drinken [zuipen!]. Ik houd dat —voorlopig— nog tegen, maar het gevaar is duidelijk. Een 'gezond' alternatief heb ik nog niet.
Anderzijds, als ik toegeef aan 'werklust' raak ik uitgeput, en slaap ik slecht. Ik krijg dan "het-heen-en-weer".
Ik hoop dat ik het probleem goed beschrijf, want dan is de oplossing nabij. Nietwaar? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek November 2013