Mijn Dagboek 167

Dit is Dagboek 167. Het loopt van 1 tot 30 April 2014 en begint en eindigt op La Gomera. Een dag ben ik op Tenerife om Martine weg te brengen [7]. Twee keer geniet ik van een live concert [4 9]. Twee keer tref ik een toepasselijk gedicht. [1 20] Het eerste raakt een diepere laag die verder in de maand naar voren komt als mijn meditaties mij verwarren over de leukheidsfactor van mijn leven. Het tweede jaagt mij naar buiten, weg van de studeerkamer, naar het voorjaar: het nieuwe begin. Een keer sla ik over [21], twee keer raak ik aan doodgezwegen momenten uit de Spaanse geschiedenis [2 5]. Een zware aardbeving in Iquique waar mijn vrienden wonen krijgt mijn aandacht [3 13 16]. Vier keer geef ik aandacht aan de studies van Piketty die de Amerikaanse mythe onderuit halen. Ik leg daarbij een link naar Proust die ik tussendoor blijf lezen [18 23 26 30]. Drie keer krijgt het uitspansel aandacht [15 27 29], twee keer schrijf ik over mijn wandelingen [6 14], en een keer erger ik mij aan mijn e-reader. De maand April wordt echter gedomineerd door nieuwe inzichten als gevolg van de langdurige meditaties die mij in contact hebben gebracht met 'rust', en die mij er toe zetten opnieuw — en op een andere manier — te werken met TO DO-lijstjes zonder 'burn-out' effecten [8 10 11 12 17 19 22 24 25].
Index April 2014
1,   2,   3,   4,   5,   6,   7,   8,   9,   10,   11,   12,   13,   14,   15,   16,
17,   18,   19,   20,   21,   22,   23,   24,   25,   26,   27,   28,   29,   30.

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag 1 April 2014
Via A Poem A Day kreeg ik een prachtig gedicht in handen van Lucille Clifton [1936-2010], "won't you celebrate with me". Ze heeft wat te vieren. Ze is 'nonwhite and woman', en heeft geen voorbeeld behalve zichzelf. Toch heeft ze het gemaakt. Ze houdt haar handen vast in elkaar.
Met de uitdrukking 'born in Babylon' moest ik wat puzzelen, en ik ben er nog niet uit. Het refereert aan de psalmtekst die ook een bekende negro spiritual is geworden:

By the rivers of Babylon
we sat and wept
when we remembered Zion.

Dat gaat over ontheemde Joden, verdreven uit Egypte, maar die hadden een thuisland. De dichteres is in Babylon geboren, zij heeft géén thuisland. Dat moet de betekenis zijn. Helaas, als je 'born in Babylon' in Google zet, krijg je alleen maar verwijzingen naar een film en een lied van die naam uit 2001 met rafta en reggae achtergronden die ik verder niet heb uitgepluisd. [Wie weet van wanten?]
Het gedicht is echter van vóór 1991. Of er een samenhang is, en of de uitdrukking 'born in Babylon' een eigen oudere geschiedenis heeft, kon ik niet traceren. Geniet maar van het gedicht. Daar gaat het om.
won't you celebrate with me
what i have shaped into
a kind of life? i had no model.
born in babylon
both nonwhite and woman
what did i see to be except myself?
i made it up
here on this bridge between
starshine and clay,
my one hand holding tight
my other hand; come celebrate
with me that everyday
something has tried to kill me
and has failed.
_____________________
Het gedicht: http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/23323
Wiki over de dichteres: http://en.wikipedia.org/wiki/Lucille_Clifton
Poem guide over dit gedicht: http://www.poetryfoundation.org/learning/guide/237892

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag 2 April 2014
Hier in Spanje wordt ternauwernood het einde van de burgeroorlog op 1 April 1939 herdacht. De dictatoriale repressie van alle sociale innovatie duurde namelijk tot 1976 toen Franco overleed. Daarom is het 'einde' van de burgeroorlog controversieel, en wordt bovendien doodgezwegen. Die Sueddeutsche wijdt er een helder artikel aan onder de titel: "75 Jahre nach dem Bürgerkrieg: Schweigepakt spaltet die Spanier". Iedere maand komen op Puerta de Sol in Madrid een paar dozijn zwijgende oude mannen bijeen. Gisteren waren er meer dan duizend. Dat zijn de stille getuigen. Het is goed dat Die Sueddeutsche daarop wijst. Hier wordt het doodgezwegen.
(100 woorden)
_____________________
Het genoemde artikel: 75 Jahre nach dem Bürgerkrieg Schweigepakt spaltet die Spanier
http://www.sueddeutsche.de/politik/jahre-nach-dem-buergerkrieg-schweigepakt-spaltet-die-spanier-1.1926745
Een fotoserie met onderschriften: Rückblick in Bildern
http://www.sueddeutsche.de/politik/jahre-spanischer-buergerkrieg-als-hitler-fuer-franco-morden-liess-1.1120733
Der Kampf endet, der Terror dauert an
http://www.sueddeutsche.de/politik/ende-des-spanischen-buergerkrieges-vor-jahren-der-kampf-endet-der-terror-dauert-an-1.1925708

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag 3 April 2014
Sinds gisteren houdt de aardbeving in Iquique mij bezig. Van enkele vrienden heb ik al bericht gekregen. 'Goed afgelopen', is de kern van deze berichten. Het was 'largo y torturante' [lang en kwellend] schrijft Gabriela. Het begon iedere keer opnieuw. Gabriela heeft al weer elektriciteit, maar geen water. Francisco geen van beiden, maar wat water betreft heeft hij 'acopio suficiente' [genoeg voorraad], dus voorlopig is het geen probleem. Nu zitten ze met 'las réplicas', de naschokken. Vandaag was er een nieuwe terremoto. Nu ten Zuiden van de stad, en dichterbij. De tsunami is nog niet aangekomen.
Tot zover de ooggetuigen. (100 woorden)
_____________________
In Le Monde vond ik deze 'ooggetuige'. Een bewakingscamera van een supermarkt. De rekken worden leeggeschud.
http://www.dailymotion.com/video/x1lemp7_chili-le-seisme-vu-de-l-interieur-d-un-magasin_news

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag 4 April 2014
Gisteravond waren we bij een concert van het Cuarteto Piazzolla, een strijkkwartet helemaal met mensen van het eiland onder leiding van Roberto Tubaro, een Argentijn die als vioolleraar naar La Gomera is gekomen en veel werk maakt van het populariseren van serieuze muziekbeoefening. Zijn programma-keuze is ook altijd heel eigenwijs met het accent op 'klassieke' muziek van de Canarische eilanden en Zuid Amerika. Deze keer had hij vijftien dergelijke nummers waarbij hij toelichting gaf. Bovendien was er als gast de contrabassist Milton Masciadri die Goodwill Ambassador van de Unesco is. Het was een bijzonder concert.
Martine en ik hebben genoten. (100 woorden)
_____________________
Over Cuarteto Piazzolla en de uitvoering:
http://gomeraverde.es/not/42955/masciadi-y-el-cuarteto-piazzolla-ofrecen-hoy-un-concierto-en-el-salon-de-plenos-del-cabildo/
http://www.gomeranoticias.com/article/el-cuarteto-piazzola-bajo-la-direccion-de-roberto-tubaro-inicia-un-ciclo-de-conciertos-en-to
http://www.eltambor.es/2014/03/el-cuarteto-piazzolla-inicia-el-jueves-un-ciclo-de-conciertos-por-toda-la-isla/
Over Milton Masciadri:
http://www.unesco.org/new/en/unesco/about-us/who-we-are/goodwill-ambassadors/artists-for-peace/milton-masciadri/

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag 5 April 2014
"Pero que no sepamos toda la verdad no significa que no sea verdad todo lo que sabemos". [Maar dat we niet de hele waarheid weten, betekent niet dat hetgeen wij weten onwaar zou zijn.]
Deze fraaie volzin is vast elders bruikbaar, maar komt uit een artikel in El País waarin de verwarrende publieke discussie wordt geordend over wat er precies gebeurde in de overgang van de Franco-dictatuur naar democratie. Allerlei complottheorieën bereiken opeens de pers naar aanleiding van de dood van Adolfo Suárez, de president die deze overgang realiseerde.
Dat hoort bij een land met zo'n verzwegen verleden als Spanje. {100 woorden]
_____________________
Dit is het artikel: Juan Luis Cebrián, Gato por liebre. La muerte de Suárez ha dado pábulo a infundios sobre el Rey y el 23-F4, El País, 4 abril 2014,
http://politica.elpais.com/politica/2014/04/03/actualidad/1396554922_247347.html
Over Adolfo Suárez: http://en.wikipedia.org/wiki/Adolfo_Suárez

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag 6 April 2014
Gisteren was ik 'chauffeur' bij een wandeling die ik vroeger vaker maakte, maar nu buiten mijn actie-radius valt. Het is vanaf hier naar Playa de Santiago over een behoorlijk pittig bergpad langs de kust. Prachtige uitzichten zijn gegarandeerd, maar je moet wel op je voeten blijven letten. Er staat zes à zeven uur voor. Mijn huidige actie-radius is drie. OK, het zij zo. Ik wandelde niet mee.
Martine, en mijn twee 50+ wandelvriendinnen, hadden er zin in, en gingen er eens flink tegenaan. Mijn bijdrage was dat ik ze aan het eindpunt afhaalde, en gezellig een slotkoffie-tje meedronk.
Als chauffeur. (100 woorden)
_____________________
De blog van Martine over deze wandeling

terug eerste dagboekregel

Los Cristianos, Tenerife, Maandag 7 April 2014
Martine vertrokken

Ik zit in Los Cristianos aan de strandboulevard in de schaduw van een palmboom te kijken. Er komen strompelende en atletieke types voorbij. Er zijn er die voorbijglijden in een gemotoriseerde rolstoel. Zojuist zag ik heel sportieve invalide in een soort race-rolstoel met gespierde schouders en armen die iedereen achter zich liet.
Kortom, ik amuseer me.
Ik moet wachten op de boot van twee uur. Tijd zat. Alle nodige zaken zijn gedaan. Martine was op tijd op het vliegveld, en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om in de supermarkt wat dingetjes de kopen die de onze niet heeft. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag 8 April 2014
Thuiskomen in een leeg huis, en de draad weer opnemen. Dat zijn de twee 'acties' waar het nu over gaat. Gisteravond was ik te lusteloos om enige 'actieve actie' te ondernemen, en ik beperkte mij tot de 'passieve actie' van thuiskomen. Langzaam maakte ik een maaltijd voor mezelf, en at die rustig op. Dat is een vorm van thuiskomen.
Ik liet rustig over mij heen komen wat er allemaal 'morgen' zou moeten gebeuren. Ik zou een To Do lijstje maken, en een boodschappenlijstje. Daar liet ik het bij.
Nu dus éérst een To Do- en een boodschappenlijstje. Zo zit dat.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag 9 April 2014
Minder dan een week nadat we een strijkkwartet konden horen, hadden we gisteren wéér een brokje 'cultuur'. Het lijkt Amsterdam wel!!
Het was een uitvoering van religieuze muziek. Niet verwonderlijk dat het in de kerk was. Iets vreemder was de combinatie accordeon met cello.
Niet verwonderlijk was ook de grote dosis 'Bach' waarbij de accordeon kennelijk de orgelpartijen speelde. 'In Croce' van Sofia Gubaidulina is inderdaad geschreven voor orgel en cello. De accordeoniste Arantza Aguirre heeft een deel van haar studie in Finland doorgebracht. Daarvandaan nam ze werk van Ahti Sonninen mee. Mijn concept van 'religieuze muziek' is gisteravond veranderd.
(100 woorden)
_____________________
YouTube van Sofia Gubaidulina "In Croce", https://www.youtube.com/watch?v=_516aw6trk4
Sofia Gubaidulina [1931] is een Russische componiste:
http://en.wikipedia.org/wiki/Sofia_Gubaidulina
Van Ahti Sonninen (1914-1984) vind ik alleen Finse gegevens, fi.wikipedia.org/wiki/Ahti_Sonninen
Deze uitvoering was van het IX Encuentro de Música Religiósa de Canarias: www.musicareligiosacanarias.com

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag 10 April 2014
Ik weet niet wat me overkomt. Ik kan de vinger er niet achter krijgen. Ik heb al een heel uur gemediteerd, en bijna een heel uur geluierd. Niets heeft geholpen, behalve dat het oude inzicht kwam bovendrijven: "Wat je niet kunt bestrijden, moet je beschrijven". Dat probeer ik nu.
De TO DO-lijstjes zijn gemaakt. Normaal geeft dat wat rust. Nu niet.
Ik heb geen echte eetlust, wel een soort snaai- en vreetverlangen. Dat heb ik buiten de deur kunnen houden. Gelukkig! Ik heb genoeg ideeën om aan de slag te gaan, maar ik kan mij nergens op concentreren. Waarvan akte. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag 11 April 2014
Ik heb gisteren nog twee keer een vol uur stilgezeten, en mediterend naar de zee en de blauwe lucht gestaard. Langzaam kwam er rust in mijn lijf; zelfs een greintje overzicht. Ik sliep uitstekend, en vanmorgen voelde ik mij na lange tijd weer eens goed uitgerust.
—"Mooi", dacht ik, "ik ga vandaag lekker aan de slag met mijn TO DO-lijstje".
—"Nee dus!", riep mijn hele lijf, en ik raakte metéén alle energie en concentratie kwijt.
Verbouwereerd bekeek ik de situatie.
—"Hoe moet dat? Wat kan ik ermee?"
Ik denk dat ik allereerst 'een paar uur mediteren' op mijn lijstje zet.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag 12 April 2014
Dat langdurige mediteren van de laatste dagen was een nieuw element in mijn bestaan. Behalve dat ik er rust en evenwicht mee terugvond, werkte het ook als een soort gewetensonderzoek.
—"Hoe kon het gebeuren dat ik weer zo gejaagd was geworden?"
Ik denk nu dat het komt omdat ik weer meer energie heb, en daardoor gemakkelijker wat meer hooi op de vork neem. Maar het gaat sluipend — bijna ongemerkt — in de loop van een week of langer.
Die plotselinge weerstand tegen mijn eigen TO DO-lijstje kwam van de doorbraak van het onderhuidse — verstopte — inzicht dat dit 'te veel' hooi was. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag 13 April 2014
Marcel jarig!

Tien dagen geleden meldde ik de eerste berichten van vrienden in Iquique over de aardbeving. Inmiddels heb ik van iedereen bericht gekregen. Lorenzo meldde dat de schade beperkt was tot een bordje, terwijl hij de vorige keer met zijn oude Alzheimer moeder moest evacueren voor de tsunami. Nelly, die de vorige keer haar hele sierservies in gruizels terugvond, beschrijft hoe lang het allemaal had geduurd, net als Gabriela die deze aardbeving eerder als 'largo y torturante' [lang en kwellend] had beschreven. Het leven in Iquique herneemt kennelijk zijn normale gang.
Het wachten is nu op 'De Grote' die alsmaar uitblijft. (100 woorden)
_____________________
De 'vorige' beschreef ik 15 en 16 juni 2005 in Mijn Dagboek
'De Grote' is een serieuze voorspelling van seismologen, echter zonder tijdschaal.
Anthony Esposito, Chileans are worried about the big one, USA TODAY, April 7, 2014 http://www.usatoday.com/story/news/world/2014/04/07/chile-earthquake/7411915/
Rong-Gong Lin II, This fault could bring an earthquake worse than 'The Big One' , Los Angeles Times, March 30, 2014
http://www.latimes.com/local/lanow/la-me-ln-this-fault-that-could-bring-earthquake-worse-than-the-big-one-20140330,0,3659379.story#axzz2yl1PYHkZ

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag 14 April 2014
Gistermiddag heb ik een lekkere wandeling gemaakt langs de kust met uitzicht op de zee en op Tenerife, ons buureiland. Het was heel zonnig, maar niet van die strakke blauwe lucht. Er was wind, en er waren wolken. Heerlijk dus.
Ik wandelde precies twee uur. Een uur heen, en een uur terug langs dezelfde weg. Er is geen andere keuze. Daarmee leek het op de meditaties van een uur die ik eerder deze week beschreef. Ik had het weer hard nodig. Het lijkt dat mijn energie overkookt als ik ergens aan begin.
Zou dat het voorjaar zijn? Deze ontembare energie? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag 15 April 2014
Zus Tini jarig!!

Zojuist, om 08:42 GMT, was het volle maan, maar ik genoot er de hele nacht van. Ik sliep bar slecht, zodoende stond ik vannacht vaak op het balkon sterren te kijken. Ik was gisteravond na het eten op de bank in een diepe slaap gevallen. Dat had mijn ritme verpest, maar nu kon ik genieten van de volle maan die vergezeld was van Mars. Mars is deze maand op volle sterkte. De vorige week stonden Zon, Aarde en Mars op één lijn. Het is als het ware 'volle Mars'. Ik genoot.
Waar een slapeloos nachtje al niet goed voor is. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag 16 April 2014
Nèt nadat ik uit Iquique hoorde dat ze er met de schrik waren afgekomen — per slot hebben die houten huizen daar al verschillende zware aardbevingen overleefd, en is de aarde niet opengescheurd — komen de berichten uit Valparaiso, de 'havenstad' van de hoofdstad Santiago de Chile. Daar gebeurde wat altijd al werd gevreesd, en waarvoor geen maatregelen konden worden genomen.
—"Als er een brand uitbreekt op die beboste hellingen rondom de stad", hadden Franse vrienden die er jarenlang woonden mij vroeger al gezegd, "zitten de bewoners als ratten in de val".
Het menselijk leed gaat daar nog heel erg lang duren.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag 17 April 2014
Het verrassende effect van langdurig mediteren dat ik de vorige week ontdekte, kwam niet terug toen ik het later weer probeerde. Ik sliep toen diep, en voelde mij uitgerust. Dat zou ik wel vaker willen!
Maar nee, het werkt niet zomaar op bevel. Het gaat niet om een trucje. Ik moet er de hele dag mee bezig zijn. Urenlang dus. Dat is de leeringhe. Gisteren lukte het.
Kan ik niet beter in Tibet in een klooster gaan wonen? Met dat urenlange mediteren is dat de juiste omgeving. Hier wonen mijn vrienden, ontmoet ze in het shoppingcenter, en lees ik kranten.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag 18 April 2014
De studie van Thomas Piketty, die ik 1 en 2 Februari aanhaalde, is van het allergrootste belang om te begrijpen waar onze groeiende inkomenskloof vandaan komt, en naar zal kunnen leiden. De Nobel Paul Krugman schreef: "Piketty has transformed our economic discourse; we'll never talk about wealth and inequality the same way we used to".
Ik verwees al eerder naar bronnen om die studie nader te bekijken. Nu tref ik een bijzonder leesbaar interview met hem aan van 'vierduizend woorden klare taal' in Prospect Magazine.
Het is zeker niet waar dat het vanzelf goed komt, zoals men ons deed geloven. (100 woorden)
_____________________
Jonathan Derbyshire, The rise and fall and rise again of inequality: an interview with Thomas Piketty, Prospect Magazine, April 14, 2014
http://www.prospectmagazine.co.uk/derbyshire/the-rise-and-fall-and-rise-again-of-inequality-an-interview-with-thomas-piketty/

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Paaszaterdag 19 April 2014
Gistermiddag had ik mij verslingerd aan een klus. Ik kreeg opeens goede ideeën en ontembare werklust. Helemaal fout! Werklust is OK, maar ontembaar?
Om af te kicken ging ik een uur 'stil zitten' op het balkon; van de late schemering tot de volle duisternis. Tot de maan verscheen.
Op dat uur zit ik daar zelden, en ik werd verrast. Ik zag vallende sterren, en luisterde naar een soort gekwaak dat ik wel kende, maar waarvoor ik nooit de tijd nam.
Zeker was het voorjaarskattengekrol, maar ook allerlei kikkergeluiden. Misschien ook wel van vissen.
Per slot sliep ik goed. Dat wel. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Paasdag 20 April 2014
Mijn Poem-A-Day bracht mij gisteren een prachtig voorjaargedicht: Rondeau van Jessie Redmon Fauset. Wèg uit de studeerkamer en 'roam the countryside'!
Doen!!!

When April's here and meadows wide
Once more with spring's sweet growths are pied
I close each book, drop each pursuit,
And past the brook, no longer mute,
I joyous roam the countryside.

Look, here the violets shy abide
And there the mating robins hide—
How keen my sense, how acute,
When April's here!

And list! down where the shimmering tide
Hard by that farthest hill doth glide,
Rise faint strains from shepherd's flute,
Pan's pipes and Berecyntian lute.
Each sight, each sound fresh joys provide
When April's here.

_____________________
Jessie Redmon Fauset [1882 - 1961] hoorde bij de eerste generatie NAACP, National Association for the Advancement of Colored People
Het gedicht: http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/23953
De dichteres: http://en.wikipedia.org/wiki/Jessie_Redmon_Fauset

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag 21 April 2014
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag 22 April 2014
Het zeer lange mediteren helpt ongetwijfeld, maar het is 'defensief'. Het is opruimen van 'druktemakerij' die vermeden kan worden. Gewoonlijk doe ik alle klussen met enthousiasme. Ik duik er in met alle energie die ik heb. Dat is de leukheid van mijn leven. Dat inzicht groeide gedurende die lange meditaties.
Ik begon te experimenteren met 'uiterste' kalmte in alle klussen die ik deed. Ik begin uiterst 'cool', en houd vol. Zodra ik enige 'begeestering' voel — met andere woorden als het 'leuk' wordt — stop ik ermee. Het werkt, maar ik moet nog ontdekken wat de 'leukheidsfactor' van dit nieuwe systeem is.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag 23 April 2014
De studie van Piketty, die ik eerder aanhaalde, begint massaal bekend te worden. Het inzicht rijpt dat het gaat om een diepe verandering van ons politiek-economisch inzicht. Huffington Post schrijft zelfs over A Post-Piketty World. De vertaling staat Nummer 1 bij Amazon. Gisteren gaf Piketty college aan Obama's adviseurs op het Witte Huis.
Een interviewer in Le Monde vraagt hem hoe het komt dat hij in Frankrijk niet zo'n furore heeft gemaakt. Hij verwijst naar "de profeet in eigen land". Het gonst in de wereldpers nu van gedetailleerde — en heel leesbare beschrijvingen — die je als "verantwoordelijk wereldburger" niet mag missen.
(100 woorden)
_____________________
Thomas Steinfeld, Thomas Pikettys Buch über Kapitalismus Rendite schlägt Wachstum, die sueddeutsche 22. April 2014
http://www.sueddeutsche.de/wirtschaft/buch-ueber-kapitalismus-kapitalrendite-schlaegt-wirtschaftswachstum-1.1940636
Stéphane Lauer, Thomas Piketty : Le retour des inégalités inquiète aux Etats-Unis, Le Monde, 23.04.2014
http://abonnes.lemonde.fr/economie/article/2014/04/23/thomas-piketty-les-etats-unis-ont-une-relation-tres-compliquee-avec-les-inegalites_4405523_3234.html
Dean Baker, Economic Policy in a Post-Piketty World, Huffington Post, 04/22/2014
http://www.huffingtonpost.com/dean-baker/economic-policy-in-a-post_b_5187840.html

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag 24 April 2014
Mijn vertrek naar Frankrijk verschijnt aan de horizon. Precies over een maand moet het gebeurd zijn. Het kritieke punt is of ik op tijd een afspraak krijg voor het betalen van mijn belasting. Dat is hier super-eenvoudig, binnen een half uur. Ik sta in de wachtrij [electronisch-digitaal] tot de hekken open gaan. Dáár zit de grote verrassing de komende dagen.
Dat, en nog veel meer, doet opeens een aanslag op mijn 'zielerust'. Met alle trucs die ik de laatste tijd heb ontwikkeld — zoals ik hier vaker heb beschreven, met name eergisteren — probeer ik mij te redden.
Allereerst een pauze. NU!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag 25 April 2014
—"Meditatie is geen middel tot een doel; er is geen doel; er is geen bestemming ... Het keuzeloos gewaar zijn van elke gedachte of gevoel ... is het begin van meditatie".
Dat lees ik bij Krishnamurti. Dat boekje kocht ik in Utrecht op 10 Mei 1981, staat op de binnenpagina. Ik was al eerder bij Krishnamurti terecht gekomen omdat die niet wist wat meditatie was. Alleen wat het 'niet' was, en dat was wat de meeste guru's in die tijd met hun systemen wèl pretendeerden te weten. Dat keuzeloos gewaarworden is het begin.
Dat is moeilijk genoeg. Maar heel inspirerend. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag 26 April 2014
De studie van Piketty, waarvan ik eerder schreef dat ze massaal bekend wordt in de VS, roept pittige weerstanden op. Het gaat recht in het hart van het conservatieve denken. Het wordt gezien als de 'baarlijke duivel' — als de antichrist.
Krugman en Brooks, twee top-commentatoren, wijdden er gisteren columns aan: The Piketty Panic en The Piketty Phenomenon, waarin ze ontdekken dat het conservatieve denken daar geen antwoord op heeft. Als je het verbiedt — of antichrist noemt — wordt het gemakkelijker. Je hoeft dan niet na te denken over Piketty, nòch over je eigen fundamenten.
Herken je dat in je eigen (micro-)omgeving? (100 woorden)
_____________________
David Brooks, The Piketty Phenomenon, The Opinion Pages, NYT, APRIL 24, 2014
http://www.nytimes.com/2014/04/25/opinion/brooks-the-piketty-phenomenon.html
Paul Krugman, The Piketty Panic, The Opinion Pages, NYT, APRIL 24, 2014
http://www.nytimes.com/2014/04/25/opinion/krugman-the-piketty-panic.html

terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag 27 April 2014
Iedere morgen kijk ik even naar de sterren. Het schemert dan volop, en alleen de allersterkste sterren zijn er nog. En natuurlijk Maan als die tegen zijn eindje loopt zoals nu. Overmorgen is het afgelopen met hem; dan wordt hij herboren aan de andere kant van Zon.
Gisteren was Maan nog een stevige sikkel, met Venus vlakbij. Ik heb er een mooie foto van gemaakt, met Tenerife op de achtergrond, en de palm in de tuin van de benedenburen op de voorgrond.
Vanmorgen was Maan nog maar een mini-sikkeltje die zijn armen uitstrekte naar Venus in de verte.
Helaas onbereikbaar. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag 28 April 2014
Mijn e-reader had panne. Ik kreeg hem weer aan de praat. Het enige boek dat ik — feitelijk — daarop las was À la recherche du temps perdu, van Proust. Ik las kalm-aan. Ik was al ver gevorderd in deel twee. Maar precies dat boek, wordt door de e-reader geweigerd.
Alles geprobeerd! Deze zomer ga ik ermee terug naar de leverancier in Béziers.
Ten einde raad ben ik begonnen aan Du côté de chez Swann, deel een, dat gratis met de e-reader was meegeleverd. Zo lees weer over het gebakje Petite Madeleine dat, gedoopt in thee, zijn jeugdherinneringen onweerstaanbaar op gang brengt.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag 29 April 2014
We hebben Nieuwe Maan. Dan zijn er extra veel sterren. De vorige week was de straatverlichting uitgevallen. Een aantal jaren geleden is die aangelegd in onze buurt. Gelukkig aan de andere kant van het huis, zodat ik die op het balkon niet zie; wel de weerschijn natuurlijk. Ik kreeg er heel nostalgische gevoelens van. Ik zag de Melkweg weer — bijna — in zijn volle glorie. Net als vóór de straatverlichting. Ook vanmorgen, nu de verlichting weer werkt, genoot ik van de Melkweg.
Hij is mijn nostalgie van de oorlog, toen de Duitsers ons verplichtten tot 'verduistering'.
Toen leerde ik sterren kijken. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag 30 April 2014
Ik beleef in Proust de laatste glorietijd van de bourgoisie-cultuur. Met zijn strenge rangen en standen bij de welgestelden, en zijn cohort van dienstmaagden, knechten en los volk dat voor een hongerloontje — met af-en-toe een fooi — daarmee was verbonden.
Als ik Piketty moet geloven zijn wij daar weer hard naar op weg, maar onder nieuwe omstandigheden van technologie en wereldwijde communicatie. Mogelijk dat in het rijtje van persoonlijke assistenten ook moderne waarzeggers vallen, en privé coaches.
Ik ben nieuwsgierig. Ik onderzoek de voortekens die ik meen te ontwaren. Van een 'ouderwetse' middenklasse zal geen sprake meer zijn.
Iedereen tegen iedereen!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek April 2014