San Sebastián de La Gomera, Zondag, 1 Maart 2015
Het persbericht over het vernietigen van cultuurgoed door de Islamitische Staat circuleert overal. Op de foto's zie je mensen bezig met voorhamers die beelden vernietigen.
Ik moest denken aan 'onze' beeldenstorm van 1566. We zaten toen in een 'intra-christelijke' geloofsstrijd. Nu is het niet 'intra-christelijk', maar 'intra-monotheïstisch'. Misschien moet je zeggen 'binnen de geloven van Het Boek'.
Ik denk dat het dáár om draait: een Almachtige God die 'letter'-lijke voorschriften geeft. Dat bespaart je zelf nadenken. Die kun je blindelings volgen, ook in blinde woede*.
Wikipedia toont gravures uit 1566 en 1530 die perfect overeenkomen die foto's van nu.
Nadenkertjes!! (100 woorden)
_____________________
*Blinde woede?, heet dat elders niet 'heilige toorn'?
Vergelijk deze drie foto's maar eens. Frappant toch?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Beeldenstorm#mediaviewer/File:Frans_Hogenberg_Bildersturm_1566.jpg
http://en.wikipedia.org/wiki/Beeldenstorm#mediaviewer/File:Holzschnitt_Schoen_Bildersturm_1530.jpg
http://abonnes.lemonde.fr/international/article/2015/02/26/u
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 2 Maart 2015
Als ik zeg dat we hier 'een koude winter' hebben, moeten de mensen uit het Noorden van Europa glimlachen. Terecht! Midden in de oceaan, met een constante watertemperatuur van zeventien graden kan het hier aan de kust nooit echt 'koud' worden.
Maar ja, met een nimmer aflatende harde stormwind die door alle kieren ook het binnenhuis afkoelt, met af en toe wind uit de bergen van een paar graden minder, moet het ook voor een Noorderling begrijpelijk zijn dat wij, de eilanders, klagen over de koudste winter. De koudste sinds 1950. Dat wel.
Onze klaagzangen zijn niet helemaal zonder grond. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 3 Maart 2015
Het boek van Joris Luyendijk "Dat kan niet waar zijn" laat zien dat het financiële systeem niet door hebzucht in stand wordt gehouden. Het is 'self-propelled' geworden. Niemand kan het nog stuiten. Het is een vliegtuig met een lege cockpit.
Dat is de magie van De Tovenaarsleerling, die het 'kunstje' heeft geleerd om iets wat dood is levend te maken. Daarna is de betoverde bezemsteel niet meer te stuiten.
De 'betovering' van het drukken van 'waardeloos geld' beschreef Goethe in zijn Faust. Niet toevallig dat ook Goethe de ballade van de tovenaarsleerling schreef.
Wij zijn nu de tovenaarsleerling. Ja toch? (100 woorden)
_____________________
Een heel genuanceerde boekbespreking staat op de blog van Enno Nuy:
http://enno-nuy.blogspot.com.es/2015/03/dit-kan-niet-waar-zijn.html
Heel informatief zijn de VPRO-programma's [video-interviews met Joris Luyendijk]
http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2014-2015/bankgeheimen-joris-luyendijk.html
http://www.vpro.nl/profielen/joris-luyendijk.html
De relatie tussen Faust en de 'uitvinding' van het gedrukte geld wordt geanalyseerd in:
Binswanger, Hans Christoph, Geld und Magie. Eine ökonomische Deutung von Goethes Faust ISBN: 9783938017258
Besproken in NRC: http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/economie-is-voortzetting-van-alchemie-met-andere-middelen
Mijn Dagboek van 18 en 19 November 2009 gaat daar ook over, en geeft nog andere bronnen.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 4 Maart 2015
De opkomst van de zon schuift mooi naar links iedere morgen. Dan let ik op welke piek — of dal — van het silhouet van het buureiland is bereikt. Dat silhouet beschreef ik eerder als 'de grove zaag' omdat de meeste bergen zich als spitse punten aftekenen.
Het gaat hard.
Vanmorgen waren er twee 'mijlpalen': De tweede berg werd bereikt, en voor het eerst kwam de zon op vóór half acht. Nu komt er eerst nog een dal, en daarna begint de gestadige klim naar de top. Van voorgaande jaren weet ik dat de top niet wordt bereikt voor mijn vertrek. Helaas. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 5 Maart 2015
Yuval Noah Harari en Daniel Kahneman houden een lekkere 'high brow' discussie over een boek dat de eerste heeft geschreven: Sapiens: A Brief History of Humankind.
Het zij zo.
Wat mij trof was de titel van een hoofdstuk waar Kahneman op doorborduurt: Discovery of Ignorance. Volgens Harari begon 'de wetenschap' toen de mensen hun onwetendheid ontdekten, en dat ze daar wat aan konden doen.
Dat vond ik een leuk nadenkertje. Ik bracht mijn eigen onwetendheden — van vroeger en van nu — in beeld. En wat ik daarmee deed — en doe.
Ik wist niet dat ik zo 'onwetend' was. Discovery of Ignorance!! (100 woorden)
_____________________
Hier staat de hele discussie. Die is rustgevender dan zelf er over nadenken.
http://edge.org/conversation/yuval_noah_harari-daniel_kahneman-death-is-optional
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 6 Maart 2015
Tijdens het interview dat ik gisteren aanhaalde, dacht ik voortdurend aan deze woorden van Donald Rumsfeld:
   There are known knowns.
   These are things we know that we know.
   There are known unknowns.
   That is to say, there are things that we know we don't know.
   But there are also unknown unknowns.
   There are things we don't know we don't know.
Het interview van gisteren gaat over de "unknown unknows" van de 21ste eeuw. Het is geen 'voorspelling'. Het lijkt meer een palet van mogelijkheden, met het accent op die waar je niet aan hebt kunnen denken.
Discovery of Ignorance dus. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 7 Maart 2015
Bij dit gedicht, A Kiss van David Tomas Martinez, schrijft de dichter:
"This poem explores a Heraclitean idea of love, showing how, in the end,
we often miss some of the most mundane things about the person lost, such as a kiss.
This poem is an attempt to wiggle my toes in the stream of that kiss."

And sometimes it is loss that we lose,
and sometimes it is just lips.

When I was a child,
I would ask my mother
to tuck me in, wrap me tight in blankets,
make me into a burrito.

Sometimes I would wait in bed,
pressing my body stiff, like a board,
mind like a feather, silly
—setting the scene to be seen.

So I could be wrapped.
So I could be kissed.
And what I miss most,
is being made again.

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 8 Maart 2015
De voorspelling van de oude eilanders is uitgekomen. Zij koppelen de veranderingen van het weer altijd aan de maanstand. Met name Nieuw Maan en Volle Maan zijn favoriet.
Al een paar weken geleden — toen iedereen [terecht] klaagde over de langdurige koude winter — voorspelden zij dat met deze Volle Maan het weer zou omslaan.
Inderdaad, sinds Vrijdag is het opeens warmer. Heerlijk!
Er is ook opeens calima, maar anders dan die van een paar weken geleden komt die met zachte Zuidenwind. Dat is een klassieke combinatie. Die leidt meestal tot zware regenbuien.
Daar zitten we ook al lang op te wachten. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 9 Maart 2015
Deze week zal de aap uit de mouw komen. Donderdag consulteer ik een chiropractor, want een deel van mijn heupproblemen ligt daar. Vrijdag zie ik de mensen van de heupchirurgie van een privé ziekenhuis 'aan de overkant' in Los Christianos, en precies een week later die van het 'ons' ziekenhuis. Die doen de operatie trouwens niet hier, daarvoor moet ik toch naar Santa Cruz de Tenerife.
Ik heb mijn vragenlijstjes goed voorbereid, met name die over de voor-, en vooral nazorg. Wat doen ze om die 'hulpeloosheidsdagen' door te komen tot ik weer voor mezelf kan zorgen?
Zo zit dat. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 10 Maart 2015
—"Een brede golf van begrip en sympathie overspoelt de opstandige studenten van de Universiteit van Amsterdam". Zo ongeveer schrijft Bas Heijne in de NRC van 8 Maart. Hij constateert dat velen zich solidair verklaren met het verzet tegen het doorgeschoten "rendementsdenken".
—"Hoe komt dat?"
Volgens Heijne is dit de hamvraag:
—"Als het markt- en rendementsdenken zo voorbijgaat aan waar het werkelijk over zou moeten gaan, hoe heeft het dan zo overheersend kunnen worden?"
In zijn 'poging-tot-antwoord' schrijft hij dat wij slechts met de mond belijden dat 'rendementsdenken' de essentie niet raakt.
Deze 'valsheid' — dit contrast tussen woorden en onze daden en gevoelens — is de aanleiding voor de titel van Heijne's column: 'Kwaad geweten'. Dáár komen die begrip- en sympathie-golven vandaan.
Dan vervolgt Heijne:
—"Maar wat de essentie dan wél is, daar hebben we nauwelijks meer woorden voor. De taal van de cijfers is de enige overgebleven gemeenschappelijke taal."
Dat is precies mijn column van 3 Februari!
Daar schreef ik dat in de tijd van Plato veel uit het zicht verdween dat 'geen naam' had.
—"Het reduceerde ons waarnemingsvermogen", noteerde ik.
—"Ik heb de indruk dat nu precies zoiets met geld gebeurt", oordeelde ik.
In Amsterdam reduceerde het 'rendementsdenken' ons waarnemingsvermogen. (200 woorden)
_____________________
http://www.nrc.nl/heijne/2015/03/08/kwaad-geweten/
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 11 Maart 2015
Als verdere voorbereiding op wat komen gaat, heb ik de videos bekeken die ik kreeg toen ik "heupprothese plaatsen" intikte op de Google zoekmachine. Ik kreeg een verwarrende hoeveelheid YouTubes. Het was mij vlug teveel.
—'Later op terugkomen', zei ik tegen mezelf, 'ook dit leerproces heeft tijd nodig'.
Bovendien is het [nog] niet helemaal mijn probleem. Mijn eerste zorg is een goede diagnose. Is een heupprothese werkelijk nodig? Vijf jaar geleden, na die val, stonden ze ook klaar met een 'heupprothese'.
Tot er eens héél goed gekeken werd. Noppes!!
Daarom nu wéér: Eerst héél goed kijken!!
Oppassen met ongeremde prothese-Freudigkeit!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 12 Maart 2015
Vandaag was de eerste van de drie 'adviesdagen' die mij koers moeten geven in de oplossing van het heupprobleem. Het was de chiropractor. Het bleek een Nederlander te zijn. Dat vergemakkelijkte in het gesprek het ingaan om subtiele details. Want daar gaat het om: waar komt die pijn precies vandaan?
Van de slijtage van het heupgewricht?
Dan is een heupprothese de goede oplossing.
Komt de pijn echter van spierspanningen die te maken hebben met verschuivende rugwervels, dan is een heel andere aanpak nodig.
Morgen — met de heupchirurg — ga ik allereerst verder over de juiste herkomst van die pijnen.
Zeker weten!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 13 Maart 2015, Gery jarig!!
Vandaag was ik bij de osteopathisch chirurg. Hij bekeek de Magnetische Resonanties van vier jaar geleden, en de Röntgenfoto's van November. Hij liet metéén nieuwe Röntgenfoto's maken van de wervelkolom en heupgewricht. Zijn conclusie was dat het hoofdprobleem de wervelkolom is. Dat is de belangrijkste bron van de pijnen. Die aan te pakken verdient de hoogste prioriteit.
Een heupprothese lost maar een [kleine] fractie van het probleem op, en bemoeilijkt wellicht de aanpak van de wervelkolom. Verrijkt met inzichten van de chiropractor wordt het ongeveer wat ik al deed:
—"Intense Massage" en "Oefenen! Oefenen! Oefenen!"
Op naar de derde adviesdag!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 14 Maart 2015
Ik heb al de hele morgen een gevoel als "the morning after the night before".
Ik mijn geval met de variant "the morning after the days before".
Ik heb tijdens de twee 'adviesdagen' zoveel mogelijk 'rust-en-overzicht' proberen te bewaren. Maar dat doet de feestvierder ook — althans dat denkt hij.
Zo is het met mij ook. Het was hectisch. Het was verrassend. Uiterst belangrijke waarnemingen en heldere diagnoses. Ondanks de schijnbare rust, heel flitsend. Maar nu wordt het duidelijk dat ik alle gegevens rustig tot mij moet laten doordringen.
Daar neem ik dus de tijd voor. Dat is broodnodig. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 15 Maart 2015
Ik laat het nog maar wat betijen, zoals ik gisteren schreef. De vraagtekens, de feiten, en dan weer nieuwe vraagtekens, tuimelen nog steeds over elkaar heen.
Vreemd eigenlijk dat het — vrijwel zeker — wegvallen van de optie 'heupprothese' zo'n ravage aanricht is mijn denken. Die optie is namelijk van heel recente datum; minder dan zes weken.
Maar hij dook wèl op toen het hele heupprobleem in een impasse verkeerde. De lopende 'theorieën' faalden. Het idee 'heupprothese' gaf opeens een nieuwe heldere kijk. Iedereen juichte!
—"Het wordt een probleem met een duidelijke oplossing!!"
Nu 'terug-naar-af'. Daarin steekt een desillusie. Dàt is het. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 16 Maart 2015
Vanmorgen kwam de zon om 07:17 op. Laat ik het maar bij dit verschijnsel houden, dat was tenminste duidelijk. De verwarring die ik gisteren en eergisteren beschreef, is er nog steeds. Zonder één lichtpuntje.
Nee, dan de zon; niks verwarring!!
De heuvelrij die Tenerife tegen de horizon vormt, tekende zich haarscherp af. Zonder wolkenlagen boven de horizon die dat beeld zouden kunnen vertroebelen. Ik weet dan niet of de zon boven de heuvels, of boven de wolken, opkomt.
Zodoende verscheen de zon een haarscherpe flits die na een paar seconden al pijn deed aan mijn ogen.
Dat was tenminste duidelijk. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 17 Maart 2015
Het is goed dat de verwarring aanhoudt, al is het 'niet leuk'. Mits ik niet uit onzekerheid, angst of ongeduld grijp naar De Duidelijke Oplossing [DDO], laat de verwarring toe dat verder wordt gezocht naar de werkelijke oplossing.
De euforie van DDO overstraalt kritische analyse van die oplossing. En inderdaad, dat kan leiden tot een desillusie zoals ik Zondag beschreef.
Daarom zijn 'euforie' — en het ontwijken van 'desillusie' — slechte raadgevers als het gaat om het zoeken naar oorzaken en remedies. Cultiveren van de verwarring is 'onleuk' — zeker met die pijnen — maar het draagt bij aan een goede oplossing. Geduld!! 'dus'. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 18 Maart 2015
Nu het zoeken naar 'de' oplossing in volle gang is, zal ik mijn beperkte mobiliteit eens nader beschrijven.
Te voet kan ik de noodzakelijke stapjes binnenshuis wel aan, al moet ik zuinig zijn. Voor inkopen in de benedenstad neem ik een taxi heen-en-terug.
Lekker door de stad teruglopen naar de taxistandplaats, en onderweg kennissen begroeten, is er niet meer bij: afzetten en afhalen vlak voor de deur van de Hipermercado. Voor mijn boodschappen in de buurtwinkel — vroeger op tien minuten lopen — heb ik een driewieler-op-batterij aangeschaft. De noodzakelijke stapjes door de zelfbedieningswinkel haal ik wel.
Ziezo, nu weet je alles. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 19 Maart 2015
Door deze heup-ellende moet ik veel verwaarlozen. Ik beperk mij tot eten, slapen en basis-hygiene.
En deze column natuurlijk.
Maar er is nog een andere bezigheid die stilletjes doorgaat. Mijn bundel 'Reisontmoetingen' wordt op dit moment door Erik klaargemaakt voor de drukker. Intussen vertaal ik die samen met Margarita in het Spaans. Gisteren heb ik er weer een in het Engels vertaald, en Margarita vertaalt die nu in het Spaans.
Daarmee zijn we op 26% van het aantal woorden [25 duizend], en over de helft van het aantal verhalen, want we zijn begonnen met de kortste. We gaan lekker door!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 20 Maart 2015
Op deze derde en laatste adviesdag ontmoette ik de chirurg waarvoor ik was gewaarschuwd: 'Als je die krijgt kun je beter metéén rechtsomkeert maken; dat is een non-valeur'.
En verdomd, die ontmoette ik. Het gesprek liep meteen dood.
—"U bent te oud voor een heupprothese. We kunnen u alleen naar de revalidatie verwijzen".
Over de andere oplossingen wist hij niets te melden.
—"Misschien 'ergens anders'. Hier niet".
Ik báál, dat begrijp je.
Ik ben nog bezig met het wegslikken van deze tegenslag. Maandag zie ik mijn basisarts weer.
Er moeten heel andere wegen worden ingeslagen.
Gelukkig zijn die er nog. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 21 Maart 2015, Kim jarig!!
Vanmorgen lette ik speciaal op de opkomst van de zon want hij is vandaag precies halfweg zijn zomerkeerpunt nabij de top van El Teide. Gelukkig tekende het silhouet van Tenerife — de 'onregelmatige zaag' — zich haarscherp af tegen de horizon.
Dat was de laatste dagen anders, toen zaten daar wolken die dat mooie silhouet vertroebelden. Ik heb het goed in mijn geheugen geprent — als een foto. Het was nèt voor het laatste grote obstakel vóór de bijna rechte lijn naar de top begint. Waar dat kleine knobbeltje is. Daar precies.
Natuurlijk flitste de zon ineens tevoorschijn. Precies om dertien over zeven. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 22 Maart 2015
Dit gedicht, eigenlijk een liefdesgedicht, trof mij door zijn gevoelige beschrijving van de wereld als de mensen er niet meer zijn. Er wordt om allerlei redenen gefantaseerd over 'het einde der tijden' of de 'zelf-vernietiging' die de mensheid tegemoet gaat.
Het zij zo.
Dit gedicht — My Light with Yours van Edgar Lee Masters (1868-1950) — laat de kale keisteen zien waar we eigenlijk op wonen. De rest is humbug.

I
When the sea has devoured the ships,
And the spires and the towers
Have gone back to the hills.
And all the cities
Are one with the plains again.
And the beauty of bronze,
And the strength of steel
Are blown over silent continents,
As the desert sand is blown—
My dust with yours forever.

II
When folly and wisdom are no more,
And fire is no more,
Because man is no more;
When the dead world slowly spinning
Drifts and falls through the void—
My light with yours
In the Light of Lights forever!

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 23 Maart 2015, Charlotte jarig!!
Het werd tijd voor een positieve wending in het heupprobleem. Die was er vanmorgen!! Een duidelijk lichtpuntje dat de weg wijst naar een meer 'subtiele' diagnose, en tevens een overgangsmedicatie die méér doet dan alleen het 'stillen' van de pijn.
Dat laatste heb ik tot nu toe consequent geweigerd, dat is verhullend, zelfs bedrieglijk. De meer subtiele diagnose gaat wellicht komen van de 'revalidatie'. De arts die daar de scepter zwaait staat ervoor bekend dat zij haar 'cliënten' heel nauwkeurig observeert, en eventueel ingrijpt met gerichte medicatie of massage.
Eindelijk verlost van het blokkerende zwart-wit denken. Ik zie weer lichtpuntjes. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 24 Maart 2015
Het is wonderlijk hoe mijn gevoelens over de hele linie ineens positief zijn geworden na het gesprek met de huisarts gisteren. Ik noteerde al meer dan een week positieve momenten, maar die werden telkens de kop ingedrukt als ik dacht aan de hopeloze zwart-wit discussies met de chirurgen. Eindelijk is een meer subtiele diagnose op komst.
Mogelijk gaat die aansluiten bij wat ik zelf ervaar kort na het opstaan. Ik ben dan geblokkeerd door 'alle soorten pijn', maar ik slaag er telkens in tot 'pijnloos bewegen' te komen. Al is het maar voor tien minuten.
Stap-voor-stap naar honderd minuten, bijvoorbeeld. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 25 Maart 2015
Ik lees met veel genoegen het nieuwste boek van Gretchen Rubin, Better Than Before. Uit de voorpublicaties had ik begrepen dat het ging over gewoontes, en het veranderen daarvan. De kwaliteiten van Rubin op dit gebied kennend, had ik het meteen besteld.
Ik zit midden in dat proces: Alleen al het achterlaten van de burn out en het binnentreden van een zekere invaliditeit eisen veel gewoonte-veranderingen.
Ik zit ook pas middenin dat boek, maar het houdt mij nu al een duidelijke spiegel voor over mijn gewoontes. 'Niet slecht' — door de bank genomen — maar de meeste zijn hoogst-noodzakelijk aan verandering toe.
(100 woorden)
_____________________
Gretchen Rubin, Better Than Before, Mastering the Habits of Our Everyday Lives.
Two Roads, London, 2015, Hardback ISBN 978 1 444 76899 2
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 26 Maart 2015
De discussie over het boek van Yuval Noah Harari — Sapiens: A Brief History of Humankind, waarover ik 5 en 6 Maart schreef — blijft mijn dagdromen inspireren. Zo mijmerde ik over de opmerking dat de uitvinding van landbouw "de grootste vergissing van de mensheid" is.
Na een horizontale structuur van verzamelaars en jagers, kregen we een verticale structuur van eigenaren en slaven. We vonden drie monotheïstische godsdiensten uit om de 'macht' van de rijke over de arme te bevestigen. Zelfs nu nog ruziën Joden, Islamieten en Christenen over wie 'Alle Macht' heeft.
Monotheïsme rechtvaardigt oorlogen en onderdrukking.
Monotheïsme is een landbouwproduct. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 27 Maart 2015
Ik blijf dagdromen over het boek dat ik gisteren noemde, Sapiens, A Brief History of Humankind. Ik lees 'alle' reviews op het internet. Ik moest het dan toch maar zelf kopen om het helemaal te lezen:
—"There is no substitute for the real thing", leerde al lang geleden.
Homo Sapiens kon andere mensenrassen verdringen wegens zijn capaciteit om te geloven in dingen die puur in zijn eigen fantasie bestaan. Vandaar de link naar religie, en het geloven in politieke structuren, handelsnetwerken en geld.
Economie is dus een soort religie — zo betoogt Yuval Noah Harar.
Dat had ik altijd al gedacht. (100 woorden)
_____________________
Yuval Noah Harari, Sapiens, A Brief History of Humankind, Random House, September 2014, Vertaald uit het Hebreeuws
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 28 Maart 2015
Iedere zonsopgang is mooi — op de keper beschouwd — maar dat betekent niet dat ik mij wel eens erger. Zoals gisteren, bijvoorbeeld. Ik had natuurlijk over mijn 'ergernis' kunnen schrijven, maar deze 'logische' stap nam ik niet. Wegens die 'ergernis'.
Wat gebeurde?
Ik kijk iedere morgen naar de zonsopgang. Het ontroert mij. Ik moet er mijn ochtendgym meestal even voor onderbreken. Heel speciaal ben ik geroerd als ik de 'flits' van het verschijnen boven de horizon zie. Maar daarvoor moet de horizon kraakhelder zijn. Dat was gisteren zo, maar ik onderbrak mijn gym nèt iets te laat.
Ik baalde toen ongeremd. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 29 Maart 2015, Zomertijd is begonnen
Vanmorgen kon ik gelukkig revanche nemen op mijn 'balende ergernis' die ik gisteren beschreef. Ik had mij het 'moment suprême' van de zonsopgang laten ontglippen. Vanmorgen was de horizon weer kraakhelder — dat is altijd een verrassing — en ik ben er rustig voor gaan zitten om het voorspel rustig te bekijken. Als er geen wolken zijn, is dat heel subtiel.
Eigenlijk is een zonopkomst met wolken veel indrukwekkender. Langzaam worden de wolken kleurrijker. Ook als de zon eenmaal is verschenen kan ik daar vaak van genieten.
Bij kraakheldere horizon is het feest meteen afgelopen.
Dan gaat het om het subtiele voorspel. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 30 Maart 2015
De eerste zwaluwen heb ik hier alweer gezien. Prachtig! Je ziet ze altijd vliegen, nooit zitten, zoals de duiven en de andere kleine vogeltjes die ik vanaf mijn balkon kan zien. Dat is kennelijk ook de dichteres Leonora Speyer (1872-1956) opgevallen in haar gedicht Swallows: A furtive delight in trees they do not desire.
En dan dat 'verdwijnend hoog' vliegen:
They seek the high austerity of evening sky / And swirl into its depth.
In Nederland kunnen de Leeuweriken ook zo 'verdwijnend hoog' vliegen; speciaal vroeg in de morgen, en luid zingend. Dat is mijn nostalgie.

They dip their wings in the sunset,
They dash against the air
As if to break themselves upon its stillness:
In every movement, too swift to count,
Is a revelry of indecision,
A furtive delight in trees they do not desire
And in grasses that shall not know their weight.

They hover and lean toward the meadow
With little edged cries;
And then,
As if frightened at the earth's nearness,
They seek the high austerity of evening sky
And swirl into its depth.

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 31 Maart 2015
Het is een zootje in het hele huis, of beter, het wàs een zootje, want ik heb er zojuist flink aan gewerkt. Niet dat ik het hele huis schoon heb gemaakt, maar met de werkster in aantocht — eindelijk!! — moest ik toch een-en-ander 'overzichtelijk' maken.
Ik heb altijd mijn huis met plezier schoongemaakt. Het was een soort periodieke opluchting. Het was een pauze die met mediteren valt te vergelijken: opeens is er weer een 'schone lei'. Maar de laatste maanden — met al die pijn — is dat geleidelijk 'mini-mini' geworden: mini-opluchtingen en mini-pauzes.
Maar straks komt de werkster. Ik ben ervoor klaar! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek Maart 2015