San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 1 Mei 2015
Uber-taxi is inmiddels een bekend systeem waarbij je in contact gebracht wordt met een privé persoon die 'toevallig' én tijd én een auto heeft als alternatief voor de gewone taxi. Het is een 'app' op je smartphone.
Nu is er ook zo'n 'app' voor je kruideniersboodschappen. Je typt je boodschappenlijstje in je smartphone, en zie!, enige tijd later wordt het thuis bezorgd door zo'n zelfde privé persoon die 'toevallig' én tijd én een auto heeft.
Volgens het onderstaande artikel draait het al lekker in vijftien Amerikaanse steden.
Ik ben benieuwd waar dat op uitdraait. Het klinkt allemaal heel mooi. (100 woorden)
_____________________
http://www.nytimes.com/2015/04/30/technology/personaltech/instacarts-bet-on-online-grocery-shopping.html
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 2 Mei 2015
Ik geniet van de [zeer zeer] kleine vooruitgang bij het lopen. Niet dat ik veel meer kan lopen, maar de kwaliteit is verbeterd. Vooral als het fout gaat tasten we [mijn fysio en ik] niet meer in het totale duister. Door bepaalde massages kan dan een nieuw evenwicht worden gevonden.
Na de massage van Woensdag ging het zelfs bijzonder goed. Ik haalde wel vijftig stappen voordat de eerste signalen kwamen dat ik moest stoppen om 'de krampen' te voorkomen. Daarom was het vanmorgen een extra tegenvaller toen ik vrij kort na het opstaan al het signaal kreeg: "Stoppen!" Waarvan acte. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 3 Mei 2015
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 4 Mei 2015, Ellen jarig!
Zaterdag meldde ik al een plotselinge ommekeer in de vorderingen met heup. Opeens heel pijnlijk. Erger dan daarvoor. Dat ging gisteren zo door, en vanmorgen wéér.
Toch rijpt mijn inzicht over 'How come?' Helaas nog niet over 'Wat kan ik er aan doen?' Het (b)lijkt samen te hangen met een medicatie-experiment waarvan ik de laatste pil afgelopen Woensdag nam. Precies drie etmalen later kwamen de krampen in verhevigde mate terug.
Dat was de How-come-vraag.
Hoe dan ook, morgen heb ik een afspraak met de arts over de Wat-te-doen-vraag.
Het gaat nu om kalm en rustig afwachten. Ongeduld maakt het erger. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 5 Mei 2015
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 6 Mei 2015
Gisteren ben ik bij de huisarts geweest voor de Wat-te-doen?-vraag. Heel eenvoudig, de onderbroken medicatie weer opnemen. Het werkt kennelijk, want daar ging het om: Werkt het?
Dat was trouwens al direct aan het begin van de 10-daagse proef duidelijk, maar die enorme terugval bij het stoppen was een pijnlijke [letterlijk!] verrassing. Vrijwel onmiddellijk nadat ik gisteren de volgende serie van tien dagen was begonnen wat het al merkbaar. Gisteravond na de maaltijd viel ik van uitputting in slaap en de hele nacht zat vol met diepe slaap en wilde dromen. Kennelijk moest ik drie 'pijndagen' inhalen.
En nu verder. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 7 Mei 2015
Vannacht sliep ik slecht. Ik maalde over hoe het nu verder moet met mijn heup. Het idee dat het tòch een heupprothese moet worden ligt weer op tafel.
Heel verwarrend!
Telkens als ik te lang wakker lag, zocht ik afleiding op het balkon. Een vrijwel wolkenloze hemel en een ongeveer-volle maan. De zee was heel kalm en weerspiegelde de maan in het licht kabbelende water.
Aan de horizon het buureiland Tenerife. Ook in alle stilte.
Dat tafereel maakte mij rustig. Ik bleef kijken tot het te koud werd, en ik weer verlangde naar mijn warme bed. En zo enkele malen. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 8 Mei 2015
Ik kan niet zeggen dat ik moeilijk inslaap, maar ik moet er wel op letten dat ik tijdens dat inslapen 'interessante gedachten' zorgvuldig buiten de deur moet houden. De dagen dat ik als een blok in slaap viel als ik ging liggen en mijn ogen sloot, zijn voorbij. Ik denk er nog wel aan met nostalgie.
Toen begon ook die 'burn out'.
Dezer dagen sliep ik een paar keer heel moeilijk in. Daarom was het een extra steun om herinnerd te worden aan de woorden van Henri Bergson:
—"Dormir, c'est se désintéresser".
Stapje voor stapje. Tot je geestelijk 'dood' bent. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 9 Mei 2015
Na de turbulentie van de laatste dagen kon ik vanmorgen weer heerlijk van de rust genieten om naar de zonsopgang te kijken. Lang voor het verschijnen stak het 'zaagtandprofiel' van het buureiland Tenerife haarscherp af tegen te horizon, want het was totaal wolkenloos. De zon komt dan tevoorschijn met een oogverblindende flits. Pijnlijk zelfs. Daarom zorg ik dat ik weg ben op dat moment.
Zodoende ging ik ruim op tijd op het balkon zitten om te genieten van de speciale stilte van de natuur — zo vlak voor dat moment suprême.
Het is alsof de natuur haar adem inhoudt. Mooi toch? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 10 Mei 2015
Het is nog vroeg in de morgen. Eigenlijk mijn oude vertrouwde tijd van opstaan: 'tien voor vijf'. Mijn biologisch ritme ga ik weer respecteren. Door die ongein van burn out is daar de klad in gekomen: Ik probeerde vaker uit te slapen om meer 'rust' in mijn leven te brengen.
Maar dat is 'verleden tijd'. Zeker, er speelt nu andere ongein, die heup en die hardnekkige diarree. Maar meestal slaap ik uitstekend. Zoals vannacht weer. Wat zou ik mij pesten met 'uitslapen'? Er zijn genoeg andere gewoontes om 'rust' in mijn leven te verzekeren.
Ik ga rustig aan de slag. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 11 Mei 2015
We hebben al een paar dagen een wolkenloze hemel. Vandaag — het is nog vroeg — ziet het er weer naar uit. Het nieuwe van vandaag is dat er opeens ook veel dauw is: alles ligt vol met dikke druppels. Bovendien hangt er een lichte grondmist. Speciaal het buureiland Tenerife is gehuld in die vage mist.
Maar het zaagtandprofiel bleef duidelijk zichtbaar.
Daarom lette ik vanmorgen speciaal op de opkomst van de zon. Het was weer heel anders dan met wolken. De zon rees langzaam boven de horizon als een gele schijf.
Als de maan!
Geen oogverblindende lichtflits waarvoor ik moet wegduiken. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 12 Mei 2015
Het is nog vroeg, en ik geniet. Ik geniet van de ochtendstilte, en van mijn besluit om mij niet langer te pesten met 'uitslapen'.
Dat was een goede maatregel toen ik nog moest afkicken van mijn leefstijl die mij die burn out had bezorgd. Het regelmatig en gedisciplineerd pauzeren gaf mij het gevoel dat het 'zonde van mijn tijd' was. Daar moest ik mij tegen verzetten. Want precies dát moest ik afleren.
Ik moet nog steeds opletten dat ik dat 'gedisciplineerd pauzeren' niet verslons. Dat gevaar dreigt nog steeds, maar 'verplicht uitslapen' heb ik afgeschaft.
De tijd zal het leren. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 13 Mei 2015
Maandag had ik een gesprek een jongere chirurg. Als 'second opinion', want de botte verwijzing naar 'pillen' bij de ontmoeting met de leidende chirurg zat mij niet lekker. Allereerst voelde ik mij gehoord. Hij luisterde aandachtig naar mijn observaties. Het ontroerde mij zelfs. Hij meldde dat hier op de eilanden de middelen erg beperkt waren, en de wachttijden zeer lang. Hij kon mij introduceren bij goede klinieken op het vasteland.
Maar, zo overwogen wij daarna, dan kan ik toch veel beter naar Nederland gaan? Dat bevestigde mijn gevoel dat ik hier was uitgedokterd.
En nu concentreer ik mij op "inpakken-en-wegwezen". (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 14 Mei 2015
Ik heb dit gedicht — Spring (Again), van Michael Ryan — al meer dan een week liggen, en ik kon alsmaar niet beslissen over weggooien of in mijn column zetten.
Het begint als een lentegedicht, en dan opeens komt de geïrriteerde 'inner voice' van de dichter. Hij zit op een andere golflengte, maar dan opeens begrijpt hij de boodschap.

The birds were louder this morning,
raucous, oblivious, tweeting their teensy bird-brains out.
It scared me, until I remembered it's Spring.
How do they know it? A stupid question.
Thank you, birdies. I had forgotten how promise feels.

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 15 Mei 2015, Sofie en Kaspar jarig!
Vandaag heb ik mijn inkomstenbelasting betaald. Het is nog steeds een uiterst beknopt ritueel dat schril afsteekt bij wat ik in Nederland en Frankrijk ken.
Hier is het in een half uur bekeken. Ik kwam binnen op het afgesproken tijdstip en ik zou een half uurtje later kant-en-klaar zijn ware het niet dat opeens naar een twee documenten werd gevraagd waar anders nooit om wordt gevraagd: mijn huurcontract en de kadastrale positie.
Ik ging vlug met een taxi heen en weer naar mijn huis, en een halfuurtje later dan voorzien stond buiten.
Mijn belastingplichten zijn weer voldaan voor een jaar. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 16 Mei 2015, Mirjam 6 jaar!
Sinds gisteren hebben we weer een calima, de onregelmatig terugkerende stofwolk uit de woestijn die als een lichte mist boven de horizon hangt. Je moet een 'kenner' zijn om het verschil te zien; dat is niet altijd even duidelijk.
Wel, bijvoorbeeld, als het om rode stofdeeltjes gaat. Dan kan het niet missen, want dan zie je het aan je witte was die buiten hangt. Heel vervelend!
Nu was het een combinatie met heel vochtig-warm — bijna benauwd — weer. Vooral in de benedenstad was het erg. Die ligt nogal beschut voor de wind.
Hierboven, vlak bij de vuurtoren, waait alles frisjes weg. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 17 Mei 2015
Een van de blogs van Le Monde kwam de vorige week met een TV-interview met God als stripverhaal. Prachtig relativerend!
Ik beperk mij tot twee voorbeelden. Als de mensheid aan de orde komt zegt hij:

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 18 Mei 2015
Venus is de helderste planeet van de hemel. Zij cirkelt dichter om de zon dan Aarde. Daarom is zij, van ons uit gezien, nooit ver van de zon verwijderd. Daarom is zij òf morgenster òf avondster als zij niet verblind wordt door de zon zelf. Ik vind het altijd een boeiende begeleidster van de zonsopgang of zonsondergang. Ik geniet telkens van het tafereel. Henry Wadsworth Longfellow kennelijk ook, hij schreef er dit gedicht over: The Evening Star. In de oudheid heette de avondster Hesperus. Als morgenster waren verschillende andere namen in gebruik; het werd kennelijk beschouwd als een andere ster.
Het ondergaan van de avondster is altijd heel 'puntelijk', opeens verdwijnt ze. Of, zoals de dichter zegt: And then anon she doth herself divest / Of all her radiant garments, and reclines / Behind the sombre screen of yonder pines . . .

Lo! in the painted oriel of the West,
Whose panes the sunken sun incarnadines,
Like a fair lady at her casement, shines
The evening star, the star of love and rest!
And then anon she doth herself divest
Of all her radiant garments, and reclines
Behind the sombre screen of yonder pines,
With slumber and soft dreams of love oppressed.
O my beloved, my sweet Hesperus!
My morning and my evening star of love!
My best and gentlest lady! even thus,
As that fair planet in the sky above,
Dost thou retire unto thy rest at night,
And from thy darkened window fades the light.

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 19 Mei 2015
Mooi zo! Die etappe is genomen! Ik heb een afspraak met een orthopedisch chirurg in Eindhoven gericht op een heupprothese. Over drie weken is het intake gesprek.
Eindelijk weer wat rust. De beslissing om mijn heil in Nederland te zoeken was de eerste rustgevende stap, maar die werd meteen gevolgd door de onzekerheid of het zou lukken, en vervolgens op welke termijn.
Zou ik op stel-en-sprong moeten vertrekken? Met deze datum is er ook ruimte om mijn reis te plannen en eventueel hulp te zoeken om mijn koffer te dragen.
Hoe dan ook, een belangrijke etappe is achter de rug. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 20 Mei 2015
Na zoveel dagen onrust in mijn ziel had ik vanmorgen weer eens zin om rustig naar de zonsopgang te kijken. Ik had er niet meer echt de tijd voor genomen.
Er hing een dikke wolk boven de bewuste plek. Dat maakt het gebeuren aantrekkelijker, want bij kraakheldere hemel zonder enige wolk — zoals vaak voorkomt — is het voorspel nogal saai. En metéén met de verschijningsflits moet ik wegduiken, want het doet pijn aan mijn ogen.
Niet zo met zo'n dikke wolk. Die kreeg geleidelijk rode en gouden randjes. Ook de omringende kleine wolkjes. Toen brak de zon langzaam en kleurrijk door. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 21 Mei 2015
Vanmorgen was ik vroeg wakker en bleef liggen luisteren naar de storm. Geen bijzonder zware, maar wel het soort dat je oppervlakkig beschrijft als 'rukwinderig'. Ieder rukwind zijn eigen geluid.
Op het ene moment domineerde het ruisen door de palmboom, op het andere moment leek het meer op gieren of fluiten. Op de stille momenten was er alleen de branding, en dan weer een soort bonken in de verte alsof de rukwinden botsten. Geleidelijk ging ik die geluiden zien als een luidruchtige conversatie van windgoden aan de borreltafel. Net zo luidruchtig en schreeuwerig als de Spanjaarden.
Zo was het ongeveer. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 22 Mei 2015
Het is wonderlijk om te zien hoezeer die afspraak met de orthopedisch chirurg in Eindhoven mijn levensgevoel heeft veranderd. En zelfs mijn bezigheden. Met plezier en aandacht pak ik achterstallige zaken aan, en het kost mij opeens minder moeite mijn werktafel schoon te houden. Inderdaad, het vertaalproject schiet er wat bij in, maar dat was dan ook mijn enige houvast in die duistere tijden. Zo belangrijk, dat ik diverse opruimklussen ervoor verwaarloosde.
Maar dat komt ook wel weer. Zondag heb ik een afscheidsdineetje met de 'vertaalclub'. Tevens om te vieren dat we vijftien van de vijf-en-twintig duizend woorden hebben vertaald. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 23 Mei 2015
Ik was al direct gecharmeerd door de rustige heldere tekst van dit gedicht, Doors opening, closing on us, van Marge Piercy. Geen moeilijk te interpreteren clusters van woorden: gewoon lekker lopende zinnen. Toch groeide mijn begrip voor de magie van de deur, dat eenvoudige 'ding' in onze cultuur. Met tot slot de verrassing in een enkele woordje, die tevens de titel verheldert.

Maybe there is more of the magical
in the idea of a door than in the door
itself. It's always a matter of going
through into something else. But

while some doors lead to cathedrals
arching up overhead like stormy skies
and some to sumptuous auditoriums
and some to caves of nuclear monsters

most just yield a bathroom or a closet.
Still, the image of a door is liminal,
passing from one place into another
one state to the other, boundaries

and promises and threats. Inside
to outside, light into dark, dark into
light, cold into warm, known into
strange, safe into terror, wind

into stillness, silence into noise
or music. We slice our life into
segments by rituals, each a door
to a presumed new phase. We see

ourselves progressing from room
to room perhaps dragging our toys
along until the last door opens
and we pass at last into was.

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 24 Mei 2015
Vandaag zijn er algemene verkiezingen. Het gaat om drie 'parlementen': onze gemeente San Sebastián de La Gomera, de deelstaat Canarische Eilanden en het parlement in Madrid. Maar er zijn veel partijen, een dozijn of meer. Ik ben er niet helemaal uit. De propaganda was 'nogal luidruchtig'. Kwetterende geluidswagens reden af en aan. Soms twee of drie achter elkaar met ternauwernood tussenruimte. In de doodlopende straat waar ik woon kwamen ze gelukkig niet, maar in de wijk, en vooral in de benedenstad kreeg ik de volle portie.
Maar gisteren was het verplichte stilte, officiële nadenkdag.
Straks ga ik naar het stembureau. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 25 Mei 2015
De verkiezingen hebben een verrassend resultaat opgeleverd dat een nadere analyse waard is. Het is niet zomaar een 'overwinning van links', althans niet het traditionele links met zijn traditionele interne — en veelal nogal historisch-theoretische — conflicten. Het traditionele links was, bijna net als 'rechts', vastgelopen en verkalking en corruptie. Het is oppassen dat traditioneel links die nieuwe beweging niet inpalmt.
Zeker, er zijn belangrijke overeenkomsten, maar ik vind de belangrijkste de 'kapitaal-vriendelijke' houding. Je zou Podemus beter 'kapitaal-kritisch' kunnen noemen in tegenstelling tot 'anti-kapitaal' houding van traditioneel links. Ergens alleen maar 'tegen' zijn geeft weinig houvast voor je volgende politieke stappen.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 26 Mei 2015
Naast de verrassing van de verkiezingen op nationaal niveau — waar twee splinternieuwe partijen opeens bij de grootste horen — hebben we hier op ons eiland nog een verrassing van andere orde. De bekendste politicus van de socialistische partij alhier die jarenlang politieke topfuncties vervulde en ook namens de Canarias in Madrid in de senaat zat, werd in Maart j.l. uit de partij gezet wegens verwikkeling in diverse corruptiezaken. Hij sticht onmiddellijk een eigen partij en daarmee behaalt hij alhier de absolute meerderheid ten koste van zijn oude socialistische partij.
Is dit super-vriendjespolitiek? of super-corruptie? of persoonsverheerlijking?
Ik kom er niet achter. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 27 Mei 2015
Vanmorgen vroeg — de internationale pers stond er meteen vol van — zijn vijf leden van het FIFA-bestuur in hun hotel gearresteerd op verzoek van Amerikaanse autoriteiten.
Ze worden uitgeleverd aan de VS, want daar is een proces geopend tegen het FIFA-bestuur wegens corruptie. "Iedereen" scheen ervan de weten, maar echt concreet aanpakken bleef uit.
Ik was vanmorgen verrast toen ik het las in een 'alerte' van Le Monde. NYT en The Telegraph hadden er 15 minuten eerder al verhalen over gepubliceerd.
Het doet mij denken aan de arrestatie van Pinochet in Londen indertijd. Dat leidde tot diepgaande veranderingen in Chili's samenleving. (100 woorden)
_____________________
http://www.telegraph.co.uk/sport/football/11631966/Swiss-police-arrest-Fifa-executives-as-part-of-US-corruption-investigation.html
http://www.nytimes.com/2015/05/27/sports/soccer/fifa-officials-face-corruption-charges-in-us.html?_r=0
http://en.wikipedia.org/wiki/Indictment_and_arrest_of_Augusto_Pinochet
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 28 Mei 2015
Er zijn nogal wat 'adviezen' in omloop over hoe je gelukkig kunt voelen. De reclame doet niet anders dan je voortdurend met 'geluksrecepten' te bestoken. Op de meest geraffineerde manier; heel professioneel.
Het boek van Gretchen Rubin, dat ik de vorige maand noemde, gaat over duurzame gewoontes die gelukkig maken. Maar de echte nadenker vond ik een paar dagen geleden. Van Chinese herkomst:

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 29 Mei 2015
Het is nog lang voor zonsopgang. Nu de burn out definitief voorbij is, heb ik mij weer het aangesloten bij mijn oude vertrouwde biologisch ritme van wakker worden om tien-voor-vijf. Nu zie ik de prille fasen van de zonsopgang.
Gedurende de nacht, als ik op het balkon kom, kan ik van ons buureiland Tenerife alleen de straatverlichtingen zien. Die markeren de kustlijn, het bewoonde gedeelte. Hogerop is het totaal duister. Pas bij het allervroegste ochtendgloren tekent het profiel van El Teide — de hoogste berg van heel Spanje — zich tegen de horizon af. Dat is de allereerste fase van de zonsopgang. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 30 Mei 2015, Día de Canarias
Vandaag is het 'fiesta', want we vieren de eerste zitting van het parlement van autonome deelstaat Canarias op 30 Mei 1983. Al vóór de Franco-tijd bestond dat plan. De dictatuur dacht daar anders over. Uitstellen dus.
Maar Margarita — en vele anderen — vinden het dit jaar géén 'fiesta' want daarbij hoort een vrije dag. Hier in Spanje is het gebruik dat als een 'fiesta' op Zondag valt, de aansluitende Maandag een vrije dag is. Maar nu het op Zaterdag valt, heeft het parlement — verblind door de bezuinigingswoede — besloten dat er geen compensatie zal komen. Vandaar dat niet iedereen het 'fiesta' vindt. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 31 Mei 2015
Het is de laatste dag van de maand, en ik kijk er op terug. Met name wat betreft de ontwikkeling van het heupprobleem. De consultaties van April hadden een heupprothese naar het rijk der onmogelijkheden verwezen, vooral door te beweren dat er 'andere oplossingen' waren.
Maar dat bleek deze maand 'gebakken lucht' te zijn. Bovendien nam de pijn hand-over-hand toe. En zo viel de beslissing om mijn heil in Nederland te zoeken. Afspraken waren snel gemaakt, en het uitzicht is positief omdat 'te oud' — het voornaamste argument alhier — vervangen wordt door: 'Hoe is je conditie?'
En die zit wel snor. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek Mei 2015