San Sebastián de La Gomera, Maandag, 1 Juni 2015
Vanmorgen keek ik met extra aandacht naar de zonopkomst. Ik was altijd al benieuwd wat het meest linkse punt is, want deze maand zal die beweging naar links zijn keerpunt bereiken. Andere jaren kon ik die beweging volgen tot half Mei, en dan was ik vertrokken. Het raadsel bleef dus:
—"Zal het keerpunt rechts of links van de top van El Teide zijn?"
Nu weet ik het nòg niet, maar zojuist zag ik dat de zon veel verder op de rechterflank is geklommen dan ik vermoedde. Misschien haalt hij tòch de top?
Ik zal het niet meemaken. Donderdag vertrek ik. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 2 Juni 2015
Het hakketakken op het terugbetalen van schulden die Griekenland toch nooit kan terugbetalen is een puur financiële denkwijze. Griekenland is 'koloniaal' uitgebuit — dat willen we niet weten — en 'van een kikker kun je geen veren plukken'.
Het is niet een 'bedrijfje' in een financieringsconglomeraat dat je 'verkoopt' of aan z'n lot overlaat, en het is ook méér dan een soort 'sociaal geval': Grieken moeten menselijk behandeld worden.
Het zit veel dieper.
Paul Krugman, in NYT van gisteren, laat zien dat Europa in een diepe dwaling verkeert als we denken dat door het 'loslaten' van Griekenland de problemen zijn opgelost: "Jammer voor Griekenland".
Hij wijst o.a. op andere bewegingen in Europa die zich tegen deze puur-financiële kijk verzetten. Met name de Spaanse verkiezingsresultaten waar Podemos en Ciudanos — centrum-links resp, centrum-rechts — spectaculair de macht van de bestaande partijen hebben aangetast en deze 'bezuinigings-droom' doorbreken.
Die ons wakker proberen te schudden.
Het 'laten gaan' van Griekenland is niet zo vrijblijvend als het lijkt.
Krugman verwijst daarvoor naar 'de geest van 1914' waarover pas een boek is verschenen onder de titel The Sleepwalkers: How Europe Went to War in 1914.
We herinneren ons 'de geest van 1914'; hoe Europa in Augustus 1914 een 'frische fröhliger Krieg' begon en de soldaten die zongen 'we will be back with Christmas'.
Nee dus!
Het oorlogsverloop is uitgebreid onderzocht, maar de waanzin van de [onnodige!!] start bleef in het duister. Dat is verhelderd met The Sleepwalkers, de 'droom' van de machtscentra van toen.
Krugman laat de parallellen zien van het 'slaapwandelen' van toen en van nu.
Net als in 1914 kunnen opeens allerlei 'dominosteentjes' omvallen. Dominosteentjes die ieder op zich 'onschuldig' zijn, maar in een kettingreactie fataal worden.
Onstuitbaar in het tegendeel verkeren van 'de bedoeling' van de 'machtscentra'.
Het is een heel leesbaar artikel, maar wèl tenenkrommend.
_____________________
Paul Krugman, That 1914 Feeling, NYT, JUNE 1, 2015
http://www.nytimes.com/2015/06/01/opinion/paul-krugman-that-1914-feeling.html
Christopher Clark, The Sleepwalkers, How Europe Went to War in 1914.
http://www.harpercollins.com/9780061146657/the-sleepwalkers
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 3 Juni 2015
In Frankrijk probeert Sarkozy het corrupte verleden van de UMP achter zich te laten door zich het 'republikeinse' denken toe te eigenen. Per slot heeft de Franse revolutie de wereld veranderd, nietwaar?
De volzin waarmee hij dat initiatief aankondigde is het uitspellen waard:

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 4 Juni 2015, vertrekdag
Vandaag is het 'vertrekdag'. Vanavond naar Tenerife; morgenochtend dòòr naar Eindhoven. Dan begint een heel ander avontuur dat begint met de afspraak met de orthopedisch chirurg de volgende week
. . . en dan . . . ??
Maar ook zònder dat is het anders-dan-anders. 'Normaal' is mijn bezoek aan Eindhoven een tussenstop op weg naar Cessenon, maar nu moet ik op een veel langer verblijf rekenen. Welke [warme] kleren? Bijvoorbeeld.
Ik ben er al dagen mee bezig, want ik maak van de gelegenheid gebruik om mijn reiskoffer — dat een soort 'mini-huishoudentje' was geworden — op te schonen.
Ook dat is een aandacht-eisende verandering. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Vrijdag, 5 Juni 2015, reisdag
Het was een onverwacht emotionele reis. Ik kom er later wel op terug, dan kan ik het wellicht beter interpreteren. (20 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zaterdag, 6 Juni 2015
Gisteren haalde Ghislaine mij af van het vliegveld in Eindhoven. Een heerlijk weerzien. Moe van de reis — en de overweldigende indrukken — begon ik met een lekkere middagslaap.
Toen ging ik met Ghislaine aan het Holland Festival in Amsterdam. Per auto. Ook overweldigend voor een 'provinciaaltje', als ik, na twintig jaar leven 'ver van het gewoel der grote steden' [Willy Derby, Grebbelied].
De popopera kwam mij echter heel bekend voor. De popster ontdekt dat ze sterfelijk is, en daarover gaat de dialoog met haar maker. Ik voelde mij thuis. Ik herkende de oudste vragen van onze filosofen — en mijn eigen vragen. (100 woorden)
_____________________
Keiichiro Shibuya en Hatsune Miku, The End, in Muziektheater
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zondag, 7 Juni 2015
Vandaag gaan we weer naar het Holland Festival, naar de Stadsschouwburg in Amsterdam. Nu voor een solo-uitvoering, een monoloog van Samuel Beckett: Krapp's Last Tape. Ik ben benieuwd.
Intussen probeer ik te wennen aan mijn nieuwe bestaan in de komende weken. Of wordt het maanden? Nu al word ik pittig geconfronteerd met mijn 'spartaanse' leven gedurende de jaren dat ik Nederland heb verlaten. De enkele flitsbezoeken van vroeger confronteerden mij niet zo. Nu is het anders, maar ik weet nog niet hoe. Op het moment dat ik La Gomera verliet, begon een uiterst emotioneel proces.
Dat loopt nog steeds door. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Maandag, 8 Juni 2015
Krapp's Last Tape was een monoloog van een 69-jarige die op zijn verjaardag luistert naar een geluidsband die hij dertig jaar eerder — ook op zijn verjaardag — heeft gemaakt met de wederwaardigheden van dat jaar.
Het absurdistische — essentieel voor Beckett — zat o.a. in de dialoog die hij aangaat met zijn dertig jaar jongere ik — en nog antwoord krijgt ook! In die dialoog herkende ik de onmacht van de hoofdpersoon tegenover zijn groeiende eenzaamheid. Die wordt vervolgens met clowneske en zwartgallige opmerkingen — en over-acting — terzijde geschoven.
Mogelijk kun je dit stuk beter stilletjes lezen dan horen/zien met al dat goed-bedoelde lawaai eromheen.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Dinsdag, 9 Juni 2015, Peter jarig!
Ik heb altijd al in mijn omgeving waargenomen dat er echte 'haters' zijn. Mensen die een soort levensvervulling vinden in 'haten'. Ik zag het ook als een soort gemakzucht, of 'diepe luiheid', want 'haat' heeft geen uitleg of motivering nodig. Net zo min als liefde, hoewel we dat toch — vaak met gedichten — proberen te 'verklaren'.
Naar aanleiding van de komende presidentsverkiezingen verschijnt in NYT The Thrill of Political Hating; een boeiend opiniestuk over drie soorten haat waarbij vooral het type haat dat aan de wortel ligt van anonieme reacties op het internet domineert. Maar het 'genot', the thrill, is overduidelijk. (100 woorden)
_____________________
Arthur C. Brooks, The Thrill of Political Hating, NYT, JUNE 8, 2015
http://www.nytimes.com/2015/06/08/opinion/the-thrill-of-political-hating.html
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Woensdag, 10 Juni 2015, Truce, Lisa en Erik jarig!
Vandaag is een onrustige dag. Ik begrijp het wel een beetje. Morgen is de afspraak met de orthopedisch chirurg waar het de laatste weken helemaal om draaide; waarvoor ik deze reis heb ondernomen. Het 'dossier' voor dat gesprek ligt kant en klaar.
Maar intussen ben ik druk met andere zaken. Leuke zaken, dat wel, zoals de onverwachte bezoeken aan het Holland Festival die ik beschreef, en gisteravond de verjaardag van mijn zoon Peter, en mijn oudste kleindochter [22!] Lisa. Dar laatste konden we onverwacht vieren met een gezellige familie-maaltijd met z'n zessen. Toch blijft dat gesprek — morgen — de gevoelens beheersen. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Donderdag, 11 Juni 2015
Vandaag was 'de' dag: d.w.z het eerste onderhoud met de orthopedisch chirurg. Daarvóór — dáárvoor dus — moest ik naar de Röntgen. De chirurg had het snel bekeken: Heupprothese is noodzakelijk.
Toen volgde een hele reeks van onderzoekingen, een hart-filmtje, een gesprek met apotheker over mijn medicijnen, een verdere analyse van mijn pijn-punten, eerste voorbereiding op de anesthesie, bloedonderzoek, en wat al niet meer.
Het liep als een trein. Om half een stond ik buiten. Het wachten is op een operatie-datum. Daarvoor moeten allereerst de gegevens van vandaag worden verwerkt. Dan is er ook kans op een 'prioriteit-behandeling'.
Maar dat hangt nog. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Vrijdag, 12 Juni 2015
Vandaag staat nog steeds in het teken van de heup-operatie. Gisteren ben ik niet alleen volgepraat, gelukkig kreeg ik ook een stapel folders mee waar ik alles rustig kan nalezen. Alles bij elkaar is het een heel proces. Dat wordt haarfijn uit de doeken gedaan zodat ik nu weet wat mij te wachten staat. Dat geeft rust.
Hoognodige rust, want alles bij elkaar was ik geleidelijk behoorlijk zenuwachtig geworden. Van de ene kant lagen er stapels onafgewerkte post, van de andere kant had ik 'niets' te doen.
Dat is een rustgevende situatie, nietwaar?
Maar de 'zenuwen' drukten die 'logica' weg. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zaterdag, 13 Juni 2015
Ik ben nu een hele week in Eindhoven. Na al die flitsgebeurtenissen kom ik geleidelijk tot mezelf. Behalve het Holland Festival waar ik meteen in terecht kwam, en het gesprek met de orthopedisch chirurg — waar het allemaal om begon — is er veel meer 'vervreemding' waar ik aan moet wennen.
Ik noemde me al 'provinciaaltje' een week geleden.
Nu denk ik aan de kranten die 's morgens vroeg door de bus vallen: De Volkskrant, Trouw, en wat later de NRC. Daarin word ik door — hoogst interessante!! — details meegesleurd die mij voorheen op het internet bespaard bleven.
Dat is ook een "provinciaaltjes-effect". (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zondag, 14 Juni 2015
Ik lees veel in afwachting van de operatiedatum. Toch moet ik mij beheersen. Al die kranten — zoals ik gisteren schreef — verleiden mij tot 'ongericht lezen'. Er is niets waar ik zo'n kater van krijg als van 'ongericht lezen'. Dóódzonde van mijn tijd.
Toch laat ik mij ook graag leiden door wat mij toevallig onder ogen komt. Zo kreeg ik van mijn dochter een interessant boek te leen over ouder worden. Het gaat over de biologisch-evolutionaire kanten, en ontsnapt zodoende aan de 'ziekelijke' medische benadering die nog steeds de boventoon voert. Daarmee wordt 'oud worden' weer een gezond — en avontuurlijk — verschijnsel. (100 woorden)
_____________________
Rudi Westendorp, Oud worden zonder het te zijn, Over vitaliteit en veroudering. ISBN 9789045025056, januari 2014
http://www.atlascontact.nl/boek/oud-worden-zonder-het-te-zijn/
Voor een andere 'gezonde' benadering van ouder worden zie de vlog van mijn dochter Martine over het boekje met citaten van Seneca dat ze mij cadeau gaf: Seneca, De goede dood, ISBN 9789025306984, 2015. http://stapvoorstapgezonderenfitter.nu/de-goede-dood/
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Maandag, 15 Juni 2015
Het boek 'Oud worden zonder het te zijn' dat ik gisteren noemde, maakt je inderdaad los van de inrichting van de geneeskunde zoals die nu bestaat: Helemaal volgens afzonderlijke organen en ziektes. Dan is de weg vrij om naar 'gezondheid' te kijken.
De schrijver, Rudi Westendorp, kan daarom zijn laatste hoofdstukken wijden aan wat je een 'gezonde oudere' kunt noemen. Zijn of haar vitaliteit staat dan centraal. Dáár schuilt de kracht om 'ziekte' te hanteren als onvermijdelijke 'ongemakken' of 'handicaps'. Westendorp gaat helaas méér in op de noodzakelijke maatschappelijke voorwaarden dan op concreet advies voor de oudere die middenin zit. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Dinsdag, 16 Juni 2015
Het overlijden van Drs. P heeft veel pennen in beweging gezet. Hij was inderdaad een taalvirtuoos. Ik herinnerde mij de meeste van zijn gedichten en liedjes die in de kranten worden aangehaald. Maar heel speciaal kwam in mijn herinnering een dichtbundel die hij samen met Marjolein Kool maakte onder de titel 'Wis- en natuurlyriek'. Ik heb die bundel nooit gehad — het is bij koopplannen gebleven — en nu was alles uitverkocht, ook tweede-hands. Maar ik heb een gedicht opgespoord op het internet. Hier is het.

Vlieger
Een ruit die tot een vlieger zei:
'Ik ben een vlieger net als jij,'
bracht hem daarmee in zielenstrijd
inzake zijn identiteit.

De arme vlieger dacht en dacht,
maar kreeg de stelling niet ontkracht,
waarop hij riep vol kwade zin:
'Ik gooi die vent zijn ruiten in.'

Helaas een ruit is louter lijn,
heeft vensterbank noch raamkozijn.
Zodat er bij gebrek aan glas
geen represaille moog'lijk was.

De vlieger bracht nog hoopvol uit:
'Ben ik misschien dan ook een ruit?'
Maar nee, helaas, alweer een strop,
ook deze vlieger ging niet op.

Eindhoven, Woensdag, 17 Juni 2015
Het is heel zonnig geweest vanaf de dag dat ik hier ben aangekomen. De komende dagen zou daar verandering in komen, met regen zelfs. Afwachten dus.
Tevens wacht ik op de operatiedatum. Dat is het belangrijkste, want die zal de indeling van mijn hele zomer bepalen. Oók afwachten.
Intussen probeer ik 'vruchtbaar' bezig te zijn. Dat lukt. De steeds toenemende pijn is vervelend, maar tot mijn verbazing treedt er hier een gewenning op. Niet speciaal aan de pijn. Het is meer dat ik mij geleidelijk-aan neerleg bij mijn toestand van beperktheden. Het is tegelijkertijd een soort afscheid nemen van 'vroeger'.
(100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Donderdag, 18 Juni 2015
Het gevoel dat gisteren bij mij opkwam en benoemde als "een soort afscheid nemen van vroeger", vond ik — niet toevallig — terug in een gedicht De Huurder van Jan Greshoff (1888-1971). De titel verwijst al meteen naar de tijdelijkheid van ons 'bezit'. Het is te lang om hier te reproduceren; het begint aldus:

Al wat mij gisteren werd gegeven
Om even
Mede te leven
Wordt mij heden
Of morgen
Zonder reden
Afgenomen :

Binnen korte tijd
Komt Hein hier
Als koetsier
Met een zweep en hoge hoed
En zegt tegen de meid
Die open doet
Het is voor de oude man
Voor Jan
Hij weet ervan
Bagage en kleren overbodig
Hij heeft geen tandenborstel
Zelfs meer nodig

Daar gaan we dan.

Eindhoven, Vrijdag, 19 Juni 2015
Ik ben nu precies twee weken in NL. Terugkijkend was het heel emotioneel. Ik beschreef al het 'provinciaaltjes-effect', het overrompeld worden door de veelheid van dingen. Niet zozeer omdat La Gomera zo 'provinciaal' is, vooral de geleidelijke isolatie als gevolg van het 'huisarrest' beperkte mijn blik.
En dan die kranten die hier binnenstromen! Ik schreef er al over. Dat is nog eens wat anders dan — de highlights van — mijn vijf vaste internationale kranten van het internet.
Maar nu heb ik mijn vertaalproject weer aangepakt. De laatste drie 'reisontmoetingen' met een totaal van zes duizend woorden zijn nu aan de beurt. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zaterdag, 20 Juni 2015
Gisteravond zijn we samen naar de 'bios' geweest. We kregen het idee, keken in de krant wat het aanbod was het komende uur, en we stapten in de auto. Heel 'gewoon' dus, maar voor mij was het 'nostalgisch'. Op La Gomera komen zelden films.
Naast de 'hoge cultuur' van het Holland Festival die ik met Ghislaine meemaak, hadden we gisteren iets 'gewoons'. Zo 'gewoon' wat het trouwens niet, want het was een alleraardigste Franse film over een boerengezin waar iedereen doofstom is. Behalve hilarische momenten waren er ook ontroerende scenes.
We hebben genoten van elkaar en van La Famille Bélier. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zondag, 21 Juni 2015
Als ik in Eindhoven kwam, waren dat meestal korte bezoekjes. Ik wandelde dan door de wijk, en winkelde in het stadscentrum. Daar waren natuurlijk ieder jaar wat verrassingen, maar dat hield ik bij.
Nu is dat anders. Ik kan zelf ternauwernood wandelen. Zodoende rijd ik vaak met Ghislaine mee. Dan kom ik in de oudere buitenwijken — zoals gisteren naar de bios. Daar zijn in de loop van de twintig[!] jaar dat ik weg ben, grote doorbraken geweest. Fragmenten, zoals een rijtje gevels, herken ik meteen, maar wat die doorbraken betreft zit ik in een 'spoedcursus heroriëntatie'.
Dat is heel boeiend. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Maandag, 22 Juni 2015, Julie jarig!
We zijn gisteren weer naar het Holland Festival geweest. Ik krijg mijn portie 'cultuur' wel op die manier. Nu was het voor een reuze-voorstelling van vier-en-een-half-uur (inclusief pauze) waarvoor de auteur-regisseur Ivo van Hove drie stukken van Shakespeare samenvoegde en laat zien hoe Henry V, Henry VI en Richard III met macht omgaan als respectievelijk bezielde, weifelende en losgeslagen koning.
Ik herkende de d'rop-of-d'ronder speech van Henry V, bekend als St. Crispen's Day Speech, die ik ooit heb geanalyseerd. Ik weet niet meer waarvoor.
Mijn aller-oudste — blijvende — kernvraag is: 'Hoe ga je om met macht?'
Het antwoord is weer verrijkt. (100 woorden)
_____________________
De voorstelling: http://tga.nl/voorstellingen/kings-of-war
St. Crispen's Day Speech: http://www.gonderzone.org/Library/Knights/crispen.htm
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Dinsdag, 23 Juni 2015
Ik was bij Shaun op bezoek, een oude buurman. Hij heeft een reuze collectie CD's en we hadden het over Glenn Gould waarvan hij er wel een dozijn heeft. Ik ben een trouwe luisteraar van zijn Goldberg Variaties die 'gewichtsloos' op mijn laptop meereizen. Hij had daarvan een speciale uitgave met opnamen uit 1955 en 1981. Hij leende mij de betreffende bundel van drie CD's die ik nu met plezier thuis zit af te luisteren.
Héél boeiend inderdaad.
Maar wat mij echter trof was een uitspraak van Glenn Gould op de omslag:

Eindhoven, Woensdag, 24 Juni 2015
Ik lees nog steeds met genoegen in de dichtbundel Wis- en natuurlyriek van Drs. P en Marjolein Kool. Helaas als e-book, zoals ik eerder schreef, want een echt tweede-hands exemplaar is (nog) niet gelukt. Het zijn gedichten over wis- en natuurkundige begrippen die voor de kenner onmiddellijk verrassend zijn, maar voor de on-ingewijde zijn vaak lange voetnoten noodzakelijk. Dat maakt het onleuk ze hier te citeren. Maar nu vond ik een leuke uitzondering: Meteen helder!!

Cirkel
'Wat zou ik blij zijn als ik nog
ontdekken zou,' zo sprak de man,
'hoe dat ik zonder passer tóch
een cirkel construeren kan.'

Zijn eega lachte: 'Hou toch op.
Dat is toch reuze simpel, schat.'
Ze hief zijn natte koffiekop
van zijn nog maagdelijke blad.

Eindhoven, Donderdag, 25 Juni 2015
Slecht nieuws. Balen! Lees maar.
Vanmorgen moest ik naar de cardioloog voor een oneffenheid die ze hadden ontdekt in het hart-filmtje dat gemaakt is op de eerste consultatiedag. Ik ken die oneffenheid al meer dan twintig jaar, dus maakte ik mij geen zorgen.
Maar nee, het moest-en-zou diepgaand onderzocht worden. Ik kreeg een compleet stappen-programma mee met verschillende onderzoeken. Einduitslag over drie weken. Dat betekent nóg eens drie weken vertraging alvorens mijn operatie kan worden ingepland.
—"Misschien gaat het wel niet door?", opperde ik.
—"Nee hoor, we doen dit alleen voor de zekerheid, de veiligheid."
En toch baal ik stevig. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Vrijdag, 26 Juni 2015, Anna jarig!!
Na de 'deuk' die ik gisteren kreeg omdat de operatie minstens drie weken moet worden uitgesteld, heb ik vanmorgen revanche genomen. Ik heb twee vliegen in één klap geslagen. Om mijn spieren soepel te houden 'fietste' ik op La Gomera twee keer per dag een half uur op een hometrainer. Dat 'bewegen-zonder-belasten' miste ik sinds mijn aankomst. Bovendien heb ik maar een kleine actie-radius in de buurt. Daarom heb ik vanmorgen een 'loopfiets-voor-volwassenen' gekocht; een soort step waar je op zit, en dan met twee benen 'stept'. Precies wat ik zocht, 'bewegen-zonder-belasten' én groter bereik ik de buurt. Mooi toch? (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zaterdag, 27 Juni 2015, Renier jarig!!
De zzp-ers die de post bezorgen zijn natuurlijk verkapte werknemers, maar het blijft goedkoop voor de werkgever zoals hun 'labbekak' voorzitter dezer dagen nog zei:
—"Bij ziekte van een werknemer moet je twee jaar loon uitbetalen. Niet doen dus."
Maar 'economie is niet zomaar een rekensommetje', begint door te dringen.
Volgens een NYT-bericht is er een starter, Enjoy, in de sector 'technische producten bezorgen en installeren'. Die kiest heel bewust voor echte werknemers die hun diensten uitvoeren conform de huisstijl en de zorg voor totale kwaliteit. Dat is een interessante trend, en illustreert dat 'economie' niet uit de computer komt. (100 woorden).
_____________________
Dit artikel beschrijft de ervaringen en het beleid van Enjoy:
Farhad Manjoo, Start-Ups Finding the Best Employees Are Actually Employed, NYT, PERSONAL TECH, JUNE 24, 2015
http://www.nytimes.com/2015/06/25/technology/personaltech/start-ups-finding-the-best-employees-are-actually-employed.html
Het bedrijf Enjoy: https://www.goenjoy.com
Artikel over zzp-ers in de VS: NATASHA SINGER, In the Sharing Economy, Workers Find Both Freedom and Uncertainty, NYT, TECHNOLOGY, AUG. 16, 2014
http://www.nytimes.com/2014/08/17/technology/in-the-sharing-economy-workers-find-both-freedom-and-uncertainty.html
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Zondag, 28 Juni 2015
Vandaag hebben we een 'cultureel uitstapje' gemaakt naar 's Hertogenbosch. Niet naar de klassieke binnenstad, maar naar de inmiddels ook klassiek geworden oude industriewijk. We begonnen in een opgelapte 50-er jaren fabriekshal, met de nogal eigenwijze tentoonstelling UIT NOODZAAK van oudere en jongere kunstenaars. De gemeenschappelijke noemer — volgens artistiek leider/curator Oscar Schrover van Kunsthal Boschveld — is inspiratie door de Stijlgroep.
—"Wat hebben de latere generaties van het grond-idee gemaakt?"
Inderdaad boeiend, maar niet in een paar woorden na te vertellen.
Daarna wéér naar oude fabriekshallen, maar nu van die perfect opgeknapte als bijna-uitgaanscentrum, de Verkadefabriek en de Willem II Fabriek. (100 woorden)
_____________________
http://www.kunsthalboschveld.nl, http://www.verkadefabriek.nl/home, http://willem2fabriek.nl
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Maandag, 29 Juni 2015, Els jarig!!
Tsipras pokert er lekker op los. Terecht! De schuldeisers moet het maar een dun door de broek lopen met hun 'absolute zekerheid' dat zij altijd gelijk krijgen. 'Van een kikker kun je geen veren plukken'. In zo'n geval ligt de 'werkelijke fout' elders.
Nederland heeft kortgeleden besloten dat gevangenisstraf voor 'wanbetalers' alleen zal worden gegeven als er 'onwil-tot-betalen' is, niet meer bij 'onmacht-tot-betalen'. De uitlener draagt ook verantwoordelijkheid.
Kortgeleden werd in pers nog eens de super-hoge schuld van Duitsland na WOI vergeleken met het Grexit-probleem. Terecht! Christine Lagarde en haar kornuiten moeten maar eens — politiek en menselijk — verder leren kijken. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Eindhoven, Dinsdag, 30 Juni 2015
De mentaliteit die ik gisteren toeschreef aan Christine Lagarde en haar kornuiten [door Krugman genoemd de 'troika'], wordt in het interview met Jesse Frederik 'incassobureaumentaliteit' genoemd. Een prachtig woord voor deze domme pogingen om veren te plukken van een kale kikker.
Dat Griekenland een 'kale kikker' is wordt door Frederik nog eens goed benadrukt. De troika probeert ons wijs te maken dat Griekenland niet voldoende bezuinigt en stelt Spanje en Portugal als voorbeeld. Maar de getallen leren dat Griekenland al veel dieper in eigen vlees heeft gesneden. Peter de Waard in Volkskrant en Krugman in NYT ondersteunen dat nog eens. (100 woorden)
_____________________
Jesse Frederik: http://www.volkskrant.nl/economie/jesse-frederik-griekenland-is-de-grootste-hervormer-van-europa~a4090815/
Peter de Waard: http://www.volkskrant.nl/dossier-peter-de-waard/huizen-alle-gekken-in-athene~a4090995/
Paul Krugman: http://krugman.blogs.nytimes.com/2015/06/29/the-awesome-gratuitousness-of-the-greek-crisis/
Paul Krugman: http://www.nytimes.com/2015/06/29/opinion/paul-krugman-greece-over-the-brink.html
terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek Juni 2015