San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 1 December 2015
Eergisteren realiseerde ik mij met een schok dat mijn rijbewijs was verlopen. Al tien dagen! Ik herinnerde mij dat verlengen een ingewikkelde zaak was, met o.a. een medische keuring.
—"En kon het überhaupt worden verlengd?"
Ik werd er nerveus van.
Voor informatie ging ik gisteren meteen naar het medisch centrum waar ze ook keuren voor verlenging van jachtaktes. Vandaar liep het als een trein. In plaats van allemaal verschillende afspraken, was alles nu in één hand.
Ik kreeg een verlenging tot 2019.
—"Tot over vier jaar", zei de dame die mij had geholpen.
—"Dan ben ik negentig!!", dacht ik verrast. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 2 December 2015
Zondag heb ik een nieuwe mijlpaal bereikt. Ik heb die even stil gehouden om te zien of ik mij er niet aan had vertild. Maar nee, het was pittig, ik had wat extra — gezonde(!) — spierpijn. Nu sta ik weer open voor de volgende experimenten.
Waar gaat het over?
Het gaat over die mijlpaal van één kilometer waar ik 17 November over schreef. Zondag liep ik naar onze buurtwinkel, de SPAR. Dat lukte. Dat was ongeveer een verdubbeling. Proficiat!
Dat ga ik nu rustig consolideren. Zodra ik dit kan verdubbelen, haal ik de benedenstad.
Dat zou pas wèrkelijk een mijlpaal zijn. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 3 December 2015
De top van El Teide was gistermorgen opeens met sneeuw bedekt. Dat was voor het eerst in dit seizoen. Later in de winter is dat niet vreemd, dan is de top vrijwel permanent met sneeuw bedekt.
De verrassing was bovendien het niet typisch 'koud weer' was geweest. Het was zelfs warm, zonnig en wolkenloos voor het seizoen. Alleen eergisteren was het opeens flink bewolkt geweest. Kennelijk voldoende om de top in sneeuw te hullen. Dat zijn zo de geheimen van de micro-meteorologie.
Ik kan het ook beschrijven als 'storing'.
Vanmorgen was de sneeuw helemaal verdwenen. Dat klopte dus: een storing. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 4 December 2015
Nu ik weer kooklustig ben, sta ik óók voor het probleem om dagelijks een 'leuk menu' te verzinnen. Gisteren gebruikte ik een recept voor ratatouille dat ik op 1 Augustus 2002 in Mijn Dagboek publiceerde.
Ik noemde het UPCATT omdat het bestaat uit gelijke hoeveelheden Ui, Paprika, Courgette, Aubergine en een dubbele portie TTomaat. Die gaan in deze volgorde in de pan. De vooráf gesneden ingrediënten worden op uitgekiende tijdstippen toegevoegd. Daarmee wordt het een snel en gemakkelijk last-minute éénpansgerecht.
Ik nam 150g als eenheid — eigenlijk voor twee personen — maar ik kan er drie keer van eten, gisteren(1) en diepvries(2+3). (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 5 December 2015, Mineke en Paul jarig!!
Jan Buijs is Dinsdag overleden. De crematie heeft gisteren in besloten kring plaatsgevonden. Toen ik in 1976 aantrad als hoogleraar bij Industrieel Ontwerpen aan de TUDelft werd Jan werd aan mij voorgesteld als 'de jongste afgestudeerde'. De faculteit was nog geen tien jaar oud. Er waren nog geen vijftig afgestudeerden. Jan begon zijn carrière buiten de faculteit, en promoveerde in 1984 op de onderwerpen waar hij in de praktijk mee bezig was: Innovatie en Interventie.
In 1986 werd hij de eerste hoogleraar die aan onze faculteit was afgestudeerd. Ik was voorzitter van de benoemingscommissie, en we werken jarenlang samen in dezelfde vakgroep. Jan was een bevlogen leraar die de begrippen Innovatie en Interventie ten volle op zijn eigen onderwijs toepaste. Zijn onderwijsvernieuwing was mij uit het hart gegrepen. Ontwerpen leer je niet uit een boekje, of door het volgen van hoorcolleges. Hij kreeg later dan ook de Leermeesterprijs, een jaarlijkse prijs voor een Delftse wetenschapper die excelleert in onderwijs en die een stempel drukt op de professionele praktijk.
Jan ging een jaar geleden met pensioen. Kort daarvoor sprak ik hem voor het laatst. Hij zei me dat hij na zijn pensioen nog met genoegen door zou gaan met het afwerken van de onderhanden afstudeerders en promovendi. Dat paste helemaal bij hem.
Nu kijk ik terug op zijn hele carrière vanaf begaafde afgestudeerde tot en met succesvol hoogleraar. Als student had hij veel te danken aan de pionierende faculteit van die dagen. De huidige faculteit heeft veel te danken aan zijn pionierende onderwijsvernieuwing als hoogleraar. Hij blijft in mijn dierbare herinnering.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 6 December 2015, Hettie en Margreet jarig!!
De Babelia van de vorige week had ik apart gelegd wegens een interessante beschouwing over de veranderingen in de wereld van nu. Maar de nieuwe Babelia is er al, 'dus' ik moet vlug zijn, en mij beperken tot enkele 'bon mots' zoals:
—"Links had gelijkheid als ideaal, maar ziet geen praxis om dat te bereiken; het einde van gelijkheid schijnt het doel van deze chaos te zijn".
Het artikel heet 'Pozizquierda y populismo', [post-links en populisme] en vraagt zich af welke lange termijn idealen er zullen ontstaan nu daar 'niemand' meer over nadenkt.
Populisme — bijna per definitie — denkt niet na. (100 woorden)
_____________________
Een van de boeken die de grondslag van dat artikel vormen is het recent uit Italiaans vertaalde boek:
Marco Revelli, Posizquierda, ¿Qué queda de la política en el mundo globalizado?, ISBN: 978-84-9879-579-0
Voor een karakterisering zie http://www.trotta.es/libros/posizquierda/9788498795790/
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 7 December 2015
De sterrenhemel in de ochtend is weer ongeveer in de stand zoals ik 10 November beschreef. Maan is langs Jupiter afgezakt en staat op het punt Venus te passeren. Dat zal morgen wel gedaan zijn, en dan komt weer de prachtige stand die ik toen beschreef, een mooie rechte lijn gemarkeerd door Jupiter, Venus en Maan op gelijke afstanden. In het verlengde naar boven zag ik toen nog een vrij heldere ster op dezelfde afstand die in nooit heb kunnen determineren. Misschien deze keer?
Maar ja, Venus zal sindsdien ook wel flink zijn afgezakt.
Ik zal het Bruno eens vragen. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 8 December 2015
Vanmorgen was Maan inderdaad afgezakt tot voorbij Venus, maar de prachtige stand van een maand geleden — die ik gisteren aanhaalde — werd niet herhaald. Allereerst was de hemel wisselend bewolkt; maar gelukkig waren er voldoende gaten om te zien wat er gaande was. Ook waren die opvallende gelijke afstanden tussen Jupiter, Venus, Maan, en die onbekende ster niet hersteld. Kennelijk is Venus eveneens flink afgezakt want zij stond nu vlak boven Maan die als een scheepje onderaan dobberde. De fragiele Maan — volgens mijn maankalender vandaag voor 11% zichtbaar — leek ook een parabool-antenne met Venus in het vizier.
Zo was mijn ochtendhemel. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 9 December 2015
Vanmorgen werd ik wakker van harde wind. Ik dacht even dat het regende, want daar zitten we ook op te wachten. Maar nee, de hemel was helder en Venus stond breeduit te stralen. Even later — om zes uur — kwam Maan boven de eveneens kraakheldere horizon. Héél fragiel. Vijf procent zichtbaar volgens mijn maankalender.
Het was nu ook duidelijk dat Venus de laatste weken heel ver was afgezakt, en zich klaarmaakt om van morgenster weer eens avondster te worden.
Maar zover is het nog niet. Ik genoot eerst nog van de zonopkomst; plots als een donkerrood streepje boven de haarscherpe zee-horizon. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 10 December 2015
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 11 December 2015
Beppe Severgnini — columnist bij Corriere della Sera — is vaak te vinden in NYT met interessante 'Europese' visies. Nu analyseerde hij, in een artikel onder de titel Learning From Terrorism Past, de paniek in Europa na de IS-aanslagen in Parijs. Hij herinnert er aan dat de laatste 25 jaar Europa 'an oasis of tolerance and security' leek, maar dat de babyboomers zijn opgegroeid met de nodige portie 'terrorisme'.
De jongste generatie — door Hollande al genoemd de "Bataclan Generatie" — moet de lessen die de voorgaande generaties hardhandig hebben geleerd niet uit het oog verliezen. Dat is het doel van zijn betoog.
Hij somt op: Ierland, Baskische separatisten, Action Directe in Frankrijk, Rote Armee Fraktion in Duitsland en Brigate Rosse met de Nuclei Armati Rivoluzionari in Italië. Al deze politieke cellen vonden extreme en spectaculaire gewelddadigheid normaal. Ook de aantallen liegen er niet om. In de 70er en 80er jaren waren dat er gemiddeld tien per week, met een piek in 1979 van 1019.
Voor de kinderen geboren tussen 1980 en 2000 is dat alles verschrikkelijk. Maar ze moeten snel de voornaamste methoden leren kennen om dat terrorisme te bestrijden. Severgnini analyseert de toenmalige bestrijding, en noemt als voorbeeld de zorg om de terroristen de isoleren van de rest van de samenleving. In Italië, bijvoorbeeld, probeerde de Brigate Rosse arbeiders, vakbonden en studenten te rekruteren zodat hun terrorisme kon uitgroeien tot een ware revolutie. Bedrijven, scholen en universiteiten zeiden 'Nee!'.
Dat is echter niet wat wij doen. We beschouwen deze fanatieke IS criminelen als prototype van álle islamieten. Fataal! Zo drijven we ze regelrecht is de armen van het extremisme van enkelingen.
Het is hoog tijd dat we onze paniek reëel bekijken, onze oude ervaring met terrorisme voor de dag halen en overdragen aan de "Bataclan Generatie".
De jonge mensen van de jaren '70 en '80, lieten zich ook niet inpakken en 'studeerden, werden verliefd en reisden in en buiten Europa'. Zij hebben gewonnen. Zij weigerden zich door een aantal psychopaten van de wijs te laten brengen.
Severgnini schreef een belangrijk en bemoedigend artikel dat het lezen en herlezen waard is. Een goed betoog en overtuigend gedocumenteerd.
_____________________
Beppe Severgnini, Learning From Terrorism Past, NYT, Dec. 8, 2015
http://www.nytimes.com/2015/12/09/opinion/learning-from-terrorism-past.html
Een ander goed artikel over de bestrijding van ISIS terrorisme is het volgende;
[Een citaat: American Muslims are a strong bulwark against Islamic extremism.]
HAIDER ALI HUSSEIN MULLICK, Don't Make San Bernardino a Victory for ISIS Dec. 3, 2015
http://www.nytimes.com/2015/12/04/opinion/dont-make-san-bernardino-a-victory-for-isis.html
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 12 December 2015
Ik heb gisteren voor het eerst gespeeld met Windows 10. Al een jaar geleden had ik een eenvoudig laptopje met Windows 8.1 gekocht — als reserve, je weet maar nooit. Die kon ik gratis updaten tot Windows 10. Dat was mijn bedoeling, en dat was gisteren klaar.
Nadat ik de voor mij belangrijkste functies had gecheckt — namelijk via de cloud in verbinding staan met mijn MacBook Air — kwam ik terecht bij mijn tweede koopargument. Ik was nieuwsgierig naar de ontwikkelingen in het randgebied tussen laptops en leesplankjes waar Windows zijn nieuwe weg zoekt.
Die nieuwsgierigheid werd nu spelend bevredigd. Heel leuk. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 13 December 2015
Ik voel mezelf wel een beetje 'kosmopoliet'. Daarom las ik dit gedicht — Cosmopolite, van Georgia Douglas Johnson [1880-1966] — extra goed. Inderdaad, in herkende er wel wat in, bijvoorbeeld "Estranged, yet not estranged, I stand / All comprehending".
Maar toen ik dit gedicht verder natrok, werd het heel anders, en ook veel interessanter. Ik ontdekte zelfs de volledige bundel — 'Bronze: a book of verse' uit 1922 — waaruit dit gedicht is genomen. Ik heb er geboeid in zitten lezen. Het voorwoord begint aldus:
   "Those who know what it means to be a colored woman in 1922 and know it not so much in fact as in feeling,
   apprehension, unrest and delicate yet stern thought must read Georgia Douglas Johnson's BRONZE."
De dichteres was lid van de Harlem Renaissance, waarvan op het Internet staat:
   "Spanning the 1920s to the mid-1930s, the Harlem Renaissance was a literary, artistic,
   and intellectual movement that kindled a new black cultural identity. ... Chiefly literary, the Renaissance
   included the visual arts but excluded jazz, despite its parallel emergence as a black art . . . "

Cosmopolite

Not wholly this or that,
But wrought
Of alien bloods am I,
A product of the interplay
Of traveled hearts.
Estranged, yet not estranged, I stand
All comprehending;
From my estate
I view earth's frail dilemma;
Scion of fused strength am I,
All understanding,
Nor this nor that
Contains me

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 14 December 2015
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 15 December 2015
Een niet geringe bijkomstigheid van Windows 10, waar ik sinds een paar dagen mee speel, is dat ik er oude bekende patience spelletjes op kan spelen. Allemaal in een nieuw jasje. Het spel wat bij Windows nu Klondike heet, leerde van mijn schoonvader als 'Napoleon' in de jaren vijftig: Kun je nagaan!! Napoleon zou dat altijd op Elba hebben gespeeld. Maar we noemden het ook gewoon 'zevenen'.
Iets minder lang geleden leerde ik FreeCell kennen. Daar ben ik nu wéér helemaal weg van.
Ik moet dus oppassen. Mij niet gaan verslingeren!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 16 December 2015
De vorige week Woensdag kwam ik terug op de prachtige stand van Jupiter, Venus en Maan die ik op 10 November had beschreven. Ik besloot mijn oude vriend Bruno — indertijd een sterrenhemel-hobbyist — te raadplegen. Hij had zijn vriend Huub ingeschakeld, schreef hij terug. Huub beschikte namelijk over een planetarium-programma en reconstrueerde mijn herinneringsbeeld van 8 November.
Een waar genot!
Hij determineerde de ontbrekende vierde ster als Regulus, de belangrijkste ster van het sterrenbeeld Leeuw. Daar kon ik tevens zien dat die 'rechte lijn' met een kleine afwijking naar rechts doorloopt tot Tweelingen; zoals ik mij dat herinnerde.
Nog meer genot! (100 woorden)
_____________________
Sterrenhemel van de ochtend van 8 november 2015, gezien vanaf La Gomera: https://www.flickr.com/photos/weltbummler/23257216243/
Gemaakt door Huub Willems met het planetariumprogramma Starry Night Pro Plus 14 december 2015
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 17 December 2015
We leven al wekenlang met een kraakheldere hemel. Inderdaad wat ongewoon voor deze tijd, want dan zijn er altijd periodes met zeer zware regens, om de stuwmeertjes her-en-der te vullen. Daar wachten de boeren op.
Intussen geniet ik van de zonsopgangen. Er hangt deze dagen een lichte mist boven de horizon. De ene keer dringt de zon vrij snel door die mist en is al direct zichtbaar als een small rood streepje boven de waterlijn. Zoals vanmorgen.
Andere dagen tekent de zon zich pas af als hij zijn eigen diameter — of wat meer — boven de waterlijn is.
Iedere dag anders!! (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Vrijdag, 18 December 2015
In de NRC van gisteren — ja, ja, die lees ik weer nadat ik indertijd alle NLse kranten had afgezworen — stond een grondige kritiek op het Groot Dictee dat morgen weer op TV is. Het "pepert iedere Nederlander in dat ze hun eigen taal niet kunnen schrijven zonder daarbij tientallen fouten te maken".
" . . het Groot Dictee (gaat) vooral om de juiste spelling van penseelstaartbuidelmuis, tirailleur, gribbelgrabbel, kasuaris en gillendekeukenmeidenvertoon. Wie zich niet in die kwesties verdiept, is kansloos."
Belachelijk dus. Ik hoop dat deze kritiek de programmamakers aan het denken zet — of beter — dat het programma wordt afgekeurd. (100 woorden)
_____________________
Warna Oosterbaan, Je bent een analfabeet, schampert het Dictee Nederlandse taal, NRC 17 december 2015.
http://www.nrc.nl/next/2015/12/17/je-bent-een-analfabeet-schampert-het-dictee-1567535
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 19 December 2015
Omdat ik 'niet-zo-ter-been' was de laatste tijd, kwam ik niet in de haven en miste de voorbereidingen van de roeiers die morgen vertrekken naar Barbados. Ocean Rowing wordt steeds populairder, maar de statistiek zegt ook "More people have been into space or climbed Everest than have rowed the Atlantic".
Het blijft dus een exclusief clubje.
Vanmorgen was ik voor het eerst weer in de haven. Het was rustig bij de roeiers, de meeste teams waren buitengaats voor een laatste trainingsrondje.
In Januari vertrekt een race vanaf Gran Canarias, maar de 'èchte' is vanaf hier, want Columbus is vanaf hier vertrokken. (100 woorden)
_____________________
Meer nieuws en wetenswaardigheden over 'Ocean Rowing' op: https://en.wikipedia.org/wiki/Atlantic_Rowing_Race,
https://www.taliskerwhiskyatlanticchallenge.com/latest-news/, https://www.taliskerwhiskyatlanticchallenge.com/the-teams/
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 20 December 2015
Zondagmorgen! Ik probeer daar steeds iets speciaals van te maken. "Anders-dan-anders". Vóór de heupproblemen was dat een lange wandeling, want boodschappen houd ik voor door-de-week. Toch zijn de winkels 's Zondags open. Ik maak daar bewust geen gebruik van. Anders is de Zondag niet 'anders'.
Dat de zon 's Zondags niet 'anders' opkomt deert mij niet, die is sowieso iedere dag 'anders', dus dat is 'niet anders' dan door de week. [Leuk woord dat 'anders' hè?]
Nu ga ik naar de benedenstad. Dat wordt de derde keer te voet! Ik neem Babelia mee.
Om gezellig te lezen op een terrasje. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 21 December 2015
Ziezo, vandaag is officieel de kortste dag. Ondanks wat bewolking op de horizon kwam de zon op als een rood streepje boven de zee. Precies om 07:54!! Er was kennelijk een kiertje tussen de zee en de wolken dat ik daarvóór niet had gezien.
Dat komt mooi uit, want dan kan ik het moment van opkomst nauwkeurig volgen. Met mijn ervaring van ander jaren weet ik dat de echte 'zonnewende' niet nu is, maar pas over enige tijd. De echte 'zonnewende' is een periode van meerdere dagen wanneer de zon op hetzelfde tijdstip tevoorschijn komt.
Daar ga ik naar uitkijken. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 22 December 2015
Dit gedicht, Sonnet——Mutation van William Cullen Bryant (1794-1878) viel mij allereerst op door de fraaie slotzin: 'Huil niet als de wereld verandert, als ze niet verandert, dan is er reden tot huilen'.
Toen viel mij ook de hink-stap-sprong structuur op waarmee de dichter tot dat slot komt: Plezier is 'short-lived', pijn verdwijnt snel; zelfs de ergste pijn laat tenslotte zijn gevangene vrij. Na nachtmerries komt het ochtendgloren en nog een paar gedachten van het model 'strenge heren regeren niet lang'.

They talk of short-lived pleasure——be it so——
Pain dies as quickly: stern, hard-featured pain
Expires, and lets her weary prisoner go.
The fiercest agonies have shortest reign;
And after dreams of horror, comes again
The welcome morning with its rays of peace.
Oblivion, softly wiping out the stain,
Makes the strong secret pangs of shame to cease:
Remorse is virtue's root; its fair increase
Are fruits of innocence and blessedness:
Thus joy, o'erborne and bound, doth still release
His young limbs from the chains that round him press.
Weep not that the world changes——did it keep
A stable changeless state, 'twere cause indeed to weep.

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 23 December 2015
Vroeger maakte ik mijn huis zelf schoon. Ik beschouwde het als een sport om het af-en-toe perfect schoon te maken. Bovendien was ik dan niet afhankelijk van anderen. Daar had ik ook een broertje aan dood.
Ignacio — op zijn initiatief — zocht voor mij naar een meer ervaren huisvrouw dan de jonge meiden die mij eerder hielpen. Gisteren was het zover. Het huis kreeg niet alleen een grote beurt, maar ik ontmoette iemand die mee oplet of alles goed gaat.
Heerlijk!
Maar nu moet ik afscheid nemen van mijn verleden als fervente doe-'t-zelver.
Het gedicht van gisteren zal mij daarbij helpen. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 24 December 2015, Nochebuena
Vanmorgen ontmoette ik Miguel Ángel. Hij was bij de verkiezingen van Zondag kandidaat bij een van de nieuwe partijen. Een ware revolutie: twee nieuwe partijen, pas opgericht, pikken een super-groot deel van de stemmen. Totale verwarring!!
Dertig jaar verharde tegenstelling tussen links en rechts hangt opeens in de lucht. De grootste partij heeft zo'n krappe meerderheid dat de formatie van een regering onmogelijk lijkt. Van coalities hebben ze nog nooit gehoord.
—"Wat vind je ervan?", vroeg ik.
—"Dat draait uit op nieuwe verkiezingen; de schok van het resultaat is te groot. Verkiezingen leverden hier altijd 'de volgende dictator'. Nu niet." (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Kerstmis 2015
Gistermorgen had Miguel Ángel nog voorzichtig geïnformeerd hoe ik Nochebuena doorbracht. Van zijn vele solo-reizen in het buitenland wist hij wat het was om die avond alleen door te moeten brengen.
—"We maken met plezier een plekje voor je vrij aan de familietafel", bood hij aan.
—"Maar nee", kon ik Miguel Ángel geruststellen: Ik heb met Ignacio afgesproken. Ik zorg altijd voor de gezellig aangeklede tafel, de groente en nog zo wat d'rum und d'ran van een uitgebreid Kerstdiner. Hij zorgt voor het vlees [nu van een zelf-geslacht schaap] en zelf-geteelde aardappelen.
En precies zo gebeurde het gisteravond. Heel gezellig. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zaterdag, 26 December 2015, Tweede Kerstdag
In het centrum van Berlijn stond een 13e eeuwse kerk die in de oorlog herhaaldelijk is gebombardeerd en herbouwd. Maar tenslotte niet meer. Het Grundstück is nu simpel geplaveid en het kerkbestuur, dat eigenaar is van het Grundstück, zocht jaren naar een zinvolle bestemming. Die is er nu, en die krijgt gestalte.
Op initiatief van het kerkbestuur, die op de een of andere manier dat stuk grond aan de gemeenschap wilde teruggeven, wordt het nu een tehuis voor de drie monotheïstisch religies, de drie geloven van Het Boek.
Dit is inderdaad een prachtig initiatief. Misschien iets voor onze leegstaande kerken. (100 woorden)
_____________________
MAGAZINE GOOD, Rafi Schwartz, Berlin Poised to Build the World's First Combined Mosque-Synagogue-Church,
http://magazine.good.is/articles/church-synagogue-mosque-house-of-one-berlin
THE EXPRESS TRIBUNE, World's first combined mosque-synagogue-church to be built in Berlin
http://tribune.com.pk/story/1003077/worlds-first-combined-mosque-synagogue-church-to-be-built-in-berlin/
INTERFAITH DECEMBER 8, 2015
WORLD'S FIRST COMBINED MOSQUE-SYNAGOGUE-CHURCH TO BE BUILT IN BERLIN, http://www.altmuslimah.com/2015/12/10467/
THE HOUSE OF ONE: http://house-of-one.org/en
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Zondag, 27 December 2015
Midden in deze feestdagen — de 'holidays' — krijg je soms het gevoel dat je moet 'hollen'. Er is een 'programma'. Er is een vorm van 'moeten'. Dat heeft — zeer zeker — zijn eigen charme, zijn eigen feestelijkheid, want je doet iets 'samen'.
Dit sonnet van Henry Wadsworth Longfellow (1807-1882), onder de titel Holidays, wijst op een heel ander genot. Een veel dieper genot. Dat is niet geprogrammeerd. Het overkomt je: The sudden joys that out of darkness start/ As flames from ashes; En ja, dat de dichter aan het eind toegeeft dat het een sprookje is — a Fairy Tale — verandert niets aan dat exclusieve genot. Integendeel!

Holidays

The holiest of all holidays are those
Kept by ourselves in silence and apart;
The secret anniversaries of the heart,
When the full river of feeling overflows;—

The happy days unclouded to their close;
The sudden joys that out of darkness start
As flames from ashes; swift desires that dart
Like swallows singing down each wind that blows!

White as the gleam of a receding sail,
White as a cloud that floats and fades in air,
White as the whitest lily on a stream,

These tender memories are;— a Fairy Tale
Of some enchanted land we know not where,
But lovely as a landscape in a dream.

San Sebastián de La Gomera, Maandag, 28 December 2015
Ik heb zojuist het resumé de maand November verstuurd aan de lijst die daarvoor staat. Ik probeer dat altijd binnen een week of tien dagen na het eind van de maand te doen, maar dat mislukt vaak schromelijk.
Nu mijn conditie geleidelijk beter wordt, zou het niet zo'n probleem moeten zijn. Het is eigenlijk een eenvoudige klus. Om het resumé te maken moet ik eerst de thema's onderscheiden. Wat 'gebeurde' er 'eigenlijk' in die maand? Verhelderend!
Toch kom ik er moeilijk toe. Is mijn algehele levensmotivatie in het spel?
Dat is zeker aan de orde. Daar kom ik op terug. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Dinsdag, 29 December 2015
Vandaag geen column.
terug eerste dagboekregel

San Sebastián de La Gomera, Woensdag, 30 December 2015
Ik zou terugkomen op mijn algemene levensmotivatie, schreef ik eergisteren naar aanleiding van mijn energieloosheid om een eenvoudige klus te klaren. Allereerst was die klus — het resumé van de maand November — niet zo eenvoudig. Althans emotioneel niet. Ik haal mij dan — aan de hand van mijn eigen columns — die hele maand weer voor de geest. Ook het ongezegde, het onderliggende, want het zichtbare zijn slechts die '100 woorden'. Dat alléén al kan veeleisend en confronterend zijn.
Maar het is in verschillende opzichten een zinvolle bezigheid die mij daarom motiveert en energie geeft: Ik laat mijn lezers — op een minder verkruimelde manier dan door mijn dagelijkse stukjes — weer eens zien dat ik er (nog) ben(1). Ik orden mijn gedachten over mezelf(2), en het geeft mij het gevoel dat ik iets 'opruim': dat ik er een punt achter kan zetten, en dat ik mijn aandacht weer kan richten op het heden en de toekomst(3). Een soort 'schoonmaak' met Verabschiedung.
En toch . . . en toch . . . Mij komen de alinea's voor de geest die ik schreef voor een boek over oud worden dat voor 80% 'af' nog op de plank ligt (wegens die burn out):

Als ik de diepzinnige filosofisch/theologische discussies probeer te volgen over De Zin Van Het Leven komt mij altijd een gezegde van mijn moeder voor de geest. Ik ben er als het ware mee opgegroeid. Als ik mij als kind verveelde, en mijn moeder deed een suggestie om mij op gang te helpen, dan zeurde ik wel: 'Ik heb geen zin'. Daar maakte ze korte metten mee: 'Als je geen zin hebt, moet je zin maken'.
Dat klonk zo natuurlijk als 'als je aardappelen wil, moet je aardappelen poten'. Dat kende ik, want we hadden een groentetuin.
'Zin hebben' --of geen zin-- was dus niet een natuurverschijnsel waaraan je was onderworpen, waar je maar mee te leven had. Je maakte het gewoon zelf. Dat was wat ik ervan leerde.

San Sebastián de La Gomera, Donderdag, 31 December 2015
Tien dagen geleden — de dag van de 'zonnewende' — zag ik de zon haarscherp boven de horizon verschijnen om precies 07:54. Ik schreef erbij dat mijn ervaring was dat de èchte zonnewende nog wel even op zich zou laten wachten.
Sinds die dag — op één ochtend na — kon ik de zon elke ochtend haarscherp boven de zee zien opkomen als een donkerrood streepje. Iedere dag ietsje later, en vanmorgen om 07:58 plus enkele seconden. Prachtig!
Die eigenwijze onverstoorde regelmaat van de natuurverschijnselen fascineert mij. Ik begrijp dat wetenschappers blijven zoeken naar de diepere wetmatigheden. Ik geniet van de waarneming als zodanig. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek december 2015