Cessenon sur Orb, Zondag 1 Juni 2008
De stijgende olieprijzen hebben natuurlijk 'angstige' gevolgen omdat ons lieve leventje van goedkope energie voorbij schijnt te gaan. Maar er zijn ook 'gewoon-interessante' gevolgen die ons een kijkje gunnen in de technisch-economische ingewikkeldheid van 'onze wereld'.
Er is --bijvoorbeeld-- de snel veranderende handel in 'yellow grease', dat wordt gemaakt van gebruikte frituurvetten. Oók is er de plotseling toenemende vraag naar 'guano', het produkt van de 'schijtvogels' die Iquique bevuilen. Vóór de ammoniak-ureum-synthese was het een natuurprodukt waar oorlogen om zijn gevochten.
In 1864 stuurde Isabel II van Spanje haar vloot uit om de toelevering van guano te verzekeren, want de wereldvoorraad raakte uitgeput. Het was dus "een soort Iran-oorlog" van het [tanende!] Imperium-Van-Toen.
Dat leidde tot de Spaans-Peruaanse oorlogen, ook wel genoemd Spaans-Peruaans-Chileense oorlogen, want Chili had het toen gemumt op het zuidelijke stuk van Peru. Chili annexeerde dat in 1879 na de Guerra del Pacífico, waarover ik vaker heb geschreven. Nabij Iquique werd namelijk het toenmalige alternatief voor 'guano' gevonden. De wereldbekende Chili-salpeter kwam echter óók aan zijn eindje met de amoniak-synthese. Daardoor werd Iquique 'brodeloos'.
Nu de energieprijzen stijgen, komt de heropening van de salpetermijnen [nog] niet aan de orde, maar de vraag naar guano stijgt met sprongen. De groeiende 'biologische' landbouw had er altijd al behoefte aan.
Maar, helaas, deze onuitputtelijke bron zal niet alleen van de vraagzijde uitgeput raken, maar ook aan de aanbodzijde. Door overbevissing zal de voornaamste schijtvogel, een soort aalscholver, de Guanay Cormorant [Phalacrocorax bougainvillii] niet meer zijn geliefde sardines kunnen vangen. Dat komt weer wegens de groeiende vraag naar het vismeel voor onze --eveneens-- stijgende vleesconsumptie. O.a. China en India!
De 'yellow grease' was tot voor kort een 'braaf' re-cycling produkt waarvoor werd betaald, maar vaak betaalde de restauranthouder om dat 'vieze zootje' kwijt te raken. Er werd zeep van gemaakt, en allerlei 'beauty care' produkten, en genoot reputatie om zijn 'zuivere' herkomst.
Maar nu is het opeens 'economisch geschikt' voor biofuel. Op het Internet staan recepten om het --handig en verstandig-- in je eigen auto of tractor te verstoken. Het wordt opeens overal gestolen!!
[Met interessante vraag of het juridisch diefstal is wat de restaurateur 'buiten heeft gezet'].
____________________________
SIMON ROMERO, Peru Guards Its Guano as Demand Soars Again, NYT, May 30, 2008
http://www.nytimes.com/2008/05/30/world/americas/30peru.html
SUSAN SAULNY. As Oil Prices Soar, Restaurant Grease Thefts Rise, NYT, May 30, 2008
http://www.nytimes.com/2008/05/30/us/30grease.html
De Guano-oorlogen vanaf 1864: http://en.wikipedia.org/wiki/Chincha_Islands_War
De Yellow Grease oorlogen: Susan McCarthy, Grease Rustlers, Salon.com, November 6, 2000.
http://www.salon.com/business/feature/2000/11/06/grease_wars/index.html
Mijn Dagboek recent over La Guerra del Pacífo: 6 feb, 25 mrt en 21 apr 2008 .
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag 2 Juni 2008
De tranen die geplengd worden om het --eventueel-- mislukken van de Doha-onderhandeingen, zijn krokodillentranen, vindt Eric Le Boucher in Le Monde van 31 Mei. 'Eigenlijk' wil het westen dat het mislukt, maar dat kunnen ze [nog] niet maken.
Het probleem is niet alleen het thuisfront [in het westen] waar de "inlever-pijn" verdeeld moet worden tussen verschillende sectoren. Totaal gezien waren er nog steeds voordelen. Wij --het Westen-- kregen daarvoor goedkopere T-shirts en platte TV-schermen.
Maar dat is óók afgelopen, rekent Le Boucher voor. Het is niet meer "win-win" maar het is een 'zero game' geworden. Het voordeel voor de derde wereld wordt 'betaald' door het westen. Daarom is het westen 'eigenlijk' niet meer geïnteresseerd.
De Doha-onderhandelingen detailleerden het Master Plan dat 'globalisatie' heet: De ontwikkelingslanden moeten hun tarieven verlagen en de grenzen openen, zodat de westerse internationals er tòch aan verdienden.
Maar zo liggen de kaarten niet meer. De ontwikkelingslanden zijn ontwikkeld --althans China en India-- en hebben hun eigen internationals. Zij ontmaskeren 'globalisatie' als een imperialistisch plan dat in 1945 door het westen is gedicteerd. Ze noemen het dan ook de 'Washington Consensus' --met name in Latijns Amerika-- om te accentueren dat het hun is opgelegd. Maar nu de voordelen voor het westen zijn verdwenen, wil men er vanaf. Vandaar die krokodillentranen.
Le Boucher vindt dat het westen zich vergist. Loslaten van deze onderhandelingsronden betekent dat andere wereldproblemen, zoals het milieu, de immigratie, kortom de democratie niet verder kunnen worden opgelost. Het westen moet inzien dat de balans al naar het oosten is verschoven. Europa en Amerika hebben de macht van hun oude suprematie verloren, ze moeten zich nu niet meer vastklampen aan hun arrogantie van die periode. Die is voorbij.
____________________
Eric Le Boucher, Vers une nouvelle guerre Nord-Sud, LE MONDE 31.05.08
http://www.lemonde.fr/opinions/article/2008/05/31/vers-une-nouvelle-guerre-nord-sud-par-eric-le-boucher_1052223_3232.html
Washington Consensus: http://en.wikipedia.org/wiki/Washington_Consensus
Doha onderhandelingen: http://en.wikipedia.org/wiki/Doha_Round [The neutrality of this article is disputed].
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag 3 Juni 2008
Het betoog van Eric Le Boucher, dat ik gisteren aanhaalde met als kern:
--"De ontwikkelingslanden zijn ontwikkeld --althans China en India-- en hebben hun eigen internationals", werd gisteren onverwacht aangevuld door een betoog van gelijke strekking door Roger Cohen in NYT, maar gebaseerd op andere waarnemingen.
Hij wijst er op dat het vorig jaar twee-derde van economische groei op wereldniveau kwam van de "ontwikkelingslanden". Die groeien met 6,7%, tegen de VS, Japan en de Euro-zone met 1,3%.
De stijging van de energieprijzen, grondstoffen, metalen en mineralen, die vooral uit "ontwikkelingslanden" komen zijn deel van het verhaal. Dat maakt fondsen in de Golfstaten en China zó rijk dat ze zich 'amuseren' [zoals Cohen het zegt] met het opkopen van een 'stuk' BP, Morgan Stanley of Total. [Ik had een paar weken geleden een artikel apart gelegd, maar helaas .... onvindbaar ... dat voorrekende in hoeveel minuten deze geldstromen diverse VS topbedrijven zouden kunnen opkopen.]
--"De wereld staat op z'n kop", zegt Cohen --The World Is Upside Down, is de titel van zijn betoog-- want in plaats dat 'wij-van-het-westen' de roofdieren zijn, zijn wij prooidieren voor de startende mammouth-bedrijven van India en Qatar en China.
--"Globalisatie is géén eenrichtingsstraat meer". Dat zei Le Boucher ook al, maar Cohen voegt er aan toe dat het meer op een 'Indiase straat' lijkt, met verkeer alle kanten uit. Interessante metafoor! Laten we het hopen!!
Het India'se bedrijf Tata Motors kocht Land Rover en Jaguar van Ford voor 2,3 miljard US$ en Tata Steel kocht de Brits-NLse Corus Group voor 12 miljard. Het Braziliaanse oliebedrijf Petrobras is groter dan BP, Shell en Total, en heeft Brazilië in de laatste jaren van import-afhankelijk olieland tot olie-onafhankelijkheid gebracht, en voorziet méér dan een verdubbeling van zijn produktie in 2015.
De rollen zijn omgekeerd.
--"Laten we ons niet vastklampen aan onze arrogantie", zei Le Boucher.
Cohen stelt het scherper:
--"The U.S. and Europe may one day need all the charity they can get".
______________________________
ROGER COHEN, The World Is Upside Down, NYT, June 2, 2008, http://www.nytimes.com/2008/06/02/opinion/l02cohen.html
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag 4 Juni 2008
In Rome is nu de FAO bijeenkomst waar "de" gevolgen van "de" global warming voor "de" wereldvoedselproduktie worden behandeld. Nogal abstract dus. Bovendien leiden de nieuwmedia ons af met de politiserende aanwezigheid van Mugabe.
Toch komen daar feiten op tafel die de doorsnee NL-er moeten raken. 'Alle' NL-ers kennen in Zuid-Spanje de streek Benidorm, Alicante tot Murcia. Daar gaan we misschién met vakantie, en misschién gaan we daar golfen. Zéker is echter dat daar onze tomaten, onze sla, en nog veel meer waterrijk groente-en-fruit vandaan komt. Dagelijks, met lange colonnes vrachtauto's.
Nou, dat is óók aan de orde in Rome, naast de andere top-droogtegebieden in de wereld: de 'graanschuur' Australië en enkele specifieke droogtegebieden in Afrika, waar vroeger landbouw was.
In Murcia zagen ze het al langer aankomen, maar ze bleven dóórgaan met bouwvergunningen voor villa-oorden en golfbanen. Lokale officials zitten inmiddels in de gevangenis wegens het aannemen van steekgelden van projectontwikkelaars. Er was lange tijd hoop [beter gezegd illusie] dat wateraanvoer vanaf Noord-Spanje zou opdagen, maar dat is nu ook definitief van de baan. Intussen gebruikt de streek al jarenlang 2,5 maal zoveel als 'sustainable' is. Dat gaat ten koste van de ondergrondse watervoorraden, die [óók] met illegale pompinstallaties worden leeggepompt en in de levendige [zwarte] handel worden gebracht.
Je moet goed kijken, want niet alleen in Rome zijn die feiten 'onvindbaar', ook de lokale pers speelt 'niks-aan-de-hand'. Je moet dan naar de info-site van de journalist Chema Gil [www.noticiasdemurcia.com] die een tijd geleden het wérkelijke watergebruik tegenover de wèrkelijke voorraden onthulde, en de 'story telling'-- om dat te verstoppen.
Zijn site is herhaaldelijk geblokkeerd door 'hacker'-aanvallen, en hij is enkele malen met de dood bedreigd. Hij heeft permanente bescherming van de Guardia Civil --het lijkt de NLse Wilders wel.
Maar nu is het "officiëel". Er moet rantsoenering komen. Chema Gil rekende voor dat alléén al het water voor de 'sla' en de golfbanen nodig is voor drinkwater in de streek.
Een artikel in NYT maakte mij opmerkzaam, maar de site van Chema Gil is weer "uit de lucht". Gelukkig heb ik andere bronnen gevonden, met name van "Reporters Zonder Grenzen" die zich het lot van deze 'whistle blower' aantrekken.
Opletten dus als je over FAO, Rome. en Spanje leest.
________________________
ELISABETH ROSENTHAL, In Spain, Water Is a New Battleground, NYT, June 3, 2008
http://www.nytimes.com/2008/06/03/world/europe/03dry.html
Reporter Sans Frontiéres,
Le journaliste Chema Gil à nouveau menacé de mort, 20.02.2008, www.rsf.org/article.php3?id_article=25827
Le journaliste Chema Gil agressé dans sa voiture, 30.04.2008, www.rsf.org/article.php3?id_article=26772
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag 5 Juni 2008
Het is altijd boeiend om een zich openbarende trend van méér kanten te bekijken. Ik had het geluk om een opkomende trend zowel strikt wetenschappelijk alsook satyrisch /lacherig te zien opkomen.
Het gaat allereerst om een boek van de medicus-socioloog die een studie heeft gepubliceerd "Oú va l'Hôpital" [Waar gaat het ziekenhuis naar toe?].
François Danet analyseert de historische rol daarvan en constateert dat het allereerst een opvang van daklozen was, en later een centrum van medische wetenschapstoepassing. Dat laatste begint te veranderen met het binnenmarcheren van 'managers' en 'business' in het ziekenhuiswezen. Vandaar dat de recencie van dit boek op de 'Économie'-pagina's van Le Monde van Dinsdag verscheen. Per slot is 'ziek-zijn' een profitabele bron van 'business'.
Die Sueddeutsche van Maandag komt met "Die Krankheitsverkäufer" en beschrijft hoe ziektes worden uitgevonden en bedacht. Om 'het' verkoopbaar te maken ['het' is meestal het geneesmiddel] moet het beestje een naam hebben. Impotentie moet je 'Erectile Dysfunction' noemen en een vrouw die af en toe 'geen zin' heeft lijdt aan "Female Sexual Dysfunction" (FSD). Anders 'verkoopt' het niet.
'Gewone' verschijnselen, zoals hoesten, moet je 'ver-angstigen'. En als je er [nog] geen ziekte van kunt maken, noem je een lichte verhoging van bloedsuiker "Pre-Diabetes". Hoe creatief zijn die zakenmensen toch!
Het verschijnsel zelf heet intussen al Disease Mongering, en het serieuze British Medical Journal grapte op 1 april 2006 al met een satirisch artikel over "motivational deficiency disorder", maar betoogde óók dat er een 'databank' moet komen om dit 'gedoe' beter te kunnen ontmasteren.
NYT van vijf maanden geleden schreef al een vinnig artikel:
--"Geneesmiddel goedgekeurd; bestaat de ziekte wel?"
Het is dus niet alleen de farmaceutische industrie die geneesmiddelen uitvindt, het is het hele "medico-farma-complex" dat ons als 'handelswaar' ziet. Deze bezorgheid is ook de ondertoon van de analyse van Danet.
Intussen is er óók een bloeiende satire-industrie over het onderwerp ontstaan. Daar 'ver-surfte' ik bijna, maar hilarisch was het wel.
--"Zet 'disease mongering' in Google: Lachen is de beste medicijn".
_____________________________
François Danet "Ou va l'Hôpital" http://livre.fnac.com/a2195406/Francois-Danet-Ou-va-l-hopital?PID=14618
Bespreking: Antoine Reverchon, Soins d'urgence, LE MONDE ECONOMIE 03 Juin 2008
Moynihan R (2006). "Scientists find new disease: motivational deficiency disorder.".
BMJ 332: p. 745. doi:10.1136/bmj.332.7544.745-a.
Die Krankheitsverkäufer, Die Sueddeutsche, 02.06.2008 http://www.sueddeutsche.de/wissen/artikel/131/177592
ALEX BERENSON, Drug approved.Is disease real?, NYT, January 14, 2008
http://www.nytimes.com/2008/01/14/health/14pain.html
Disease mongering is now part of the global health debate, 27-May-2008
http://www.eurekalert.org/pub_releases/2008-05/plos-dmi052108.php
PLoS Medicine [Pubic Library of Science. Peer reviewed]
http://collections.plos.org/plosmedicine/diseasemongering-2006.php
De leukste: http://www.naturalnews.com/disease-mongering-engine.asp?generate=roll-me-a -new-disease
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag 6 Juni 2008
Aldert --niet Albert-- stuurde mij een tijd geleden een mooie vertelling van nèt vijfhonderd woorden over twee doodzieke oude mannen op een ziekenhuiskamer.
Die aan het raam mag af en toe rechtop zitten, en vertelt aan de ander [die altijd 'plat' moet blijven] over de prachtige uitzichten.
Op een nacht is de verteller stilletjes overleden. De luisteraar krijgt zijn plaats. Hij is vol verwachting, maar ziet niets. Alleen een domme witte muur. De verpleegster ziet zijn teleurstelling, en zegt:
--"Uw kamergenoot was volledig blind. Hij heeft u moed willen inspreken. Hij probeerde alleen zijn buitengewone levensvreugde met u te delen".
(100 woorden)
______________________
De auteur is onbekend. Je kunt het vinden door "Deux hommes, tous les deux gravement malades" in Google te zetten. Daar circuleert het al vanaf 2005. Het is de moeite waard. Je kunt bijvoorbeeld deze link aanklikken:
http://emergenceducoeur.unblog.fr/2008/04/23/les-deux-hommes/
Misschien is er iemand die het nèt zo mooi kan vertalen, om ... haar /zijn levensvreugde te delen
terug eerste dagboekregel

In de Talgo tussen Béziers en Barcelona, Zaterdag 7 Juni 2008
Ik zit in de Talgo van 0806, de Mare Nostrum die tot Cartagena gaat, maar ik ga maar tot Barcelona. Intussen vliegt Ghislaine met Ryanair naar Girona en pakt daar de bus. Ik zal iets eerder in Barcelona zijn, en dan haal ik haar af bij het busstation: Estación Norte. Ik heb Le Monde van vanmorgen al uitgespeld en alleen maar twee knipseltjes bewaard voor later. Naast mij zit een Amerikaanse jongeman die mij vertelde dat hij op weg was naar Barcelona om daar zijn ouders te ontmoeten die een cruise maken. Hij zal ze de laatste week vergezellen, maar éérst zullen ze samen een weekend in Barcelona doorbrengen. Hij had 'onderweg' al een weekje in London doorgebracht. Ditto in Paris en kwam nu van Toulouse. Kortom, hij had een maandje Europa 'gedaan' terwijl zijn ouders --bridge-nd, want hij had ook verteld dat het bridge-fanaten waren-- op de Middellandse Zee dobberden.
--"Nee", zei hij lachend, "mijn ouders doen óók Europa, maar van de andere kant. We hebben de taken verdeeld".
terug eerste dagboekregel

Barcelona, Hotel Condal, Zondag 8 Juni 2008
Het is nog vroeg. Ghisaine slaapt nog uit, want we hebben het gisteren niet alleen samen druk gehad met bijpraten, maar ook een druk programma gemaakt voor vandaag om 'alles' te 'zien-en-te-doen'.
Om kwart voor tien hebben we een rondleiding door de Opera --Liceu/Liceo-- voor een bezichtiging. Dan gaan we 'na de hoogmis' naar het plein vóór de kathedraal om daar het traditionele dansen van de Sardana te bekijken [meedoen?]. Om één uur een rondleiding door het Palau Mùsica Catalana.
Daarna lunchen en uitrusten, want om half tien is er een guitaarconcert in de Basílica Santa María del Pi. Allemaal vlakbij. (100 woorden)
terug eerste dagboekregel

Barcelona, Hotel Condal, Maandag 9 Juni 2008, Peter jarig!
Het is nog vroeg, maar het is al te laat om nog de schrijven over gisteren: We moeten zó weg; te voet naar Estación Francia. Maar hier komt het straks; samen met de 'aantekeningen van onderweg', want vandaag reizen we samen terug naar Béziers met de TALGO van 0845.
0900 In de TALGO, 12.38
We zijn zojuist Narbonne gepasseerd. We hadden nu in Béziers moeten aankomen, maar bij Port Bou --en later bij Perpignan-- hebben we wat tijd verloren. Verder ternauwernood bijzonderheden. Net als altijd, zit deze trein vol met jongere en oudere Amerikanen die 'Europa doen'. Het is kennelijk een heel populair traject.
Gisteren hebben we de dag volgens plan afgewerkt. De rondleiding door het Liceu/Liceo was interessant. De grote zaal is na de brand van 1994 'authentiek' gerestaureerd --maar wel met brandveilige materialen. De entreehal was niet door de brand aangetast. Mede door aankoop van aanpalende panden, zijn de overige ruimten helemaal anders geworden.
Bij het dansen van de Sardana viel mij op dat niet alleen de hoofdmoot van de deelnemers ouder en grijzer waren geworden, maar óók dat de jongere generatie die in voorafgaande jaren had zien deelnemen, volledig was verdwenen. Nu was minder dat de helft van het plein bezet. Andere jaren --ik heb het drie jaar geleden voor het laatst gezien-- was het hele plein vol. Óók met groepjes jongeren.
De rondleiding door het Palau Mùsica Catalana was óók zeer de moeite waard, maar het hoogtepunt van de dag was toch het guitaarconcert in de Basílica Santa María del Pi.
Het was een guitaarduo --Barcelona Dúo de Guitarra-- met een programma van stukken van de Falla en uit Carmen. In die grote kerk was het prachtig. Het was deel van een kennelijk al wat langer durende 'serie'van Maestros de la Guitarra Española waarvan ik bij een vorig bezoek [zie 17 okt 2007] óók een concert had meegemaakt.
Xenia Axelroud en Joan Benejam zijn een jong stel dat al flink lauweren heeft geoogst, o.a. met een optreden in het Tchaikovky Auditorium in Moskou in 2006. Ik heb allebei de CD's gekocht die ze hadden gemaakt ... en laten signeren.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag 10 Juni 2008, Lisa 15 jaar!
Vandaag geen stukje.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag 11 Juni 2008
Ik vind het altijd prachtig als ik twee elkaar tegensprekende 'wetenschappers' ontmoet. In dit geval twee elkaar tegensprekende artikelen in NYT over de noodzaak om na zware training onmiddellijk(!) --binnen een uur of minder-- bepaalde voedingsstoffen in te nemen.
Het eerste artikel gaat over onderzoekingen die het nut van massage en warme baden 'onmiddellijk' na de oefening ondergraven, maar houden vast aan de 'methode' dat je niet alleen suikers, maar ook [in verhouding één op vier] daarbij eiwitten moet innemen in hoeveelheden in de orde van 'een gram per kilo lichaamsgewicht'.
Het tweede artikel --eveneens van gereputeerde onderzoekers, tevens [vroegere] topsporters-- vindt die hoeveelheid sowieso 'veel te veel', en wijst op de practische onmogelijkheid dit soort subtiele effecten betrouwbaar de meten: "Those studies become almost impossible to do". [Dat is trouwens ook het belangrijkste argument van het eerste artikel tegen 'massage', 'warme baden', en 'ijsblokjes': hooguit geschikt "... to satisfy the inner child ... "]
In het tweede artikel komt enigszins naar voren waar het wèrkelijk om gaat. Al deze positieve effecten hebben, zo schrijven ze "... grains of truth ...". Maar zoals zo vaak in de sport zijn deze korreltjes waarheid
--"... expanded into dictums and have formed the basis for an entire industry in 'recovery' products".
Bij nader inzien --en herlezing-- spreken beide artikelen elkaar ternauwernood tegen, want ook het eerste artikel, dat vasthoudt aan het nut van de snelle glucose-proteïne combinatie, laat weten dat je in plaats van die zéér gesofisticeerde 'power' voeding --waar al die reklame voor wordt gemaakt-- netzogoed chocolademelk kunt nemen of een vruchtenijsje "[to satisfy] both your inner physiologist and inner child".
Uit andere bronnen [helaas niet bij de hand], en eigen ervaring, weet ik dat het 'zeer goede gevoel' dat je onmiddellijk na het innemen van zo'n 'power'-middeltje hebt, voornamelijk komt van de 'caffeïne' en het nogal dubieuze(*) 'taurine'. Allebei bekend als pepmiddel.
--"Een kopje koffie of thee werkt dus óók!"
Kortom, we hebben hier weer te doen met Het Heilige Egoïsme waarvan Adam Smith zei dat de 'Onzichtbare Hand' 'later' alles in goede banen zal leiden tot Nut Van Het Algemeen.
Ik denk dat beide artikelen --en zèlf een beetje nadenken-- al een goede EHBO zijn in afwachting van de 'Echte Onzichtbare Hand'.
Om de schade te beperken.
_________________
GRETCHEN REYNOLDS Swallow This NYT June 1, 2008
http://www.nytimes.com/2008/06/01/sports/playmagazine/601physed.html
GINA KOLATA, PERSONAL BEST, Real Thought for Food for Long Workouts, NYT, June 5, 2008
http://www.nytimes.com/2008/06/05/health/nutrition/05Best.html
(*) Taurine, dat in het powerdrankje Red Bull voorkomt, is in Frankrijk verboden. Red Bull heeft het nu vervangen door 'arginine' dat (eerder) bekend was als middel tegen erectie-storingen.Zie http://fr.wikipedia.org/wiki/Arginine
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag 12 Juni 2008
--"Gezondheid moet je niet zoeken bij 'de dokter', het is de optelsom van 'allerlei' kleine dagelijkse beslissingen en 'nadenkertjes' op basis van 'allerlei' wetenschappelijke en practische kennis".
Zo ongeveer luidt het motto van de Tara Parker-Pope die daarover een blog 'Well' schrijft. Zij zoekt een aantal zaken over een thema bij elkaar, geeft haar inzichten en mening, en dan komt --wellicht-- het belangrijkste, de reacties van haar lezers. Zo werkt ze ongeveer.
Eergisteren had ze research bijeengezocht over same sex 'huwelijken, lesbo's en homo's, al of niet met kinderen. [Een op de drie lesbische paren hebben kinderen, en een op de vijf van de homo-paren.]
Haar --voorzichtige-- conclusie is dat hetero-koppels van de same sex- koppels kunnen leren. Niet zozeer omdat ze hun conflict-behandeling beter aanpakken, maar omdat ze met precies dezelfde problemen zitten als de hetero-koppels als het gaat over autoriteit, geld, verdeling van de huishoudtaken enzovoorts.
Parker-Pope concludeert hieruit dat dit soort problemen *niet* zitten in onveranderlijke genen van man-zijn cq vrouw-zijn. Dat is het hoopvolle. Dat is de kern van wat je ervan kunt leren.
Het doet er niet toe dat je veel van de onderzoeksresultaten 'gemakkelijk' kunt afzwakken of terzijde schuiven omdat de de same sex-koppels --juist door de huidige maatschappelijke vóóroordelen-- 'elitair' zijn en veel bewuster met hun relatie omgaan dan de doorsnee-hetero-koppels.
Het zij zo, maar "it makes you think twice anyhow".
Het interessantse zijn echter de lezerscommentaren [na ruim 24 uur 158 stuks!] want die geven een weelde van 'kritiek' op het onderzoek, eigen ervaringen, en onderlinge discussie-tjes waar Parker-Pope soms tussen springt als moderator.
In plaats van het 'laatste boek' kopen over dit onderwerp, kun je deze discussies beter zèlf downloaden en uitprinten [63 pagina's is het nu].
Als de gezondheid van je relatie berust op --zoals het motto van Parker-Pope luidt-- "kleine dagelijkse beslissingen en nadenkertjes", dan ligt hier je kans.
______________________________
TARA PARKER-POPE, WELL, Gay Unions Shed Light on Gender in Marriage, NYT, June 10, 2008
http://www.nytimes.com/2008/06/10/health/10well.html
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag 13 Juni 2008
Een tijdje geleden noteerde ik in een brief aan een lezeres, waarmee ik eerder had gecorrespondeerd over de NLse beledigingcultuur, dat ik een kentering zag. Ik zag niet alleen de Wilders-fim, waarover de rel tot mijn [en ieders?] verrassing als een nachtkaars uitging, maar ook twee recente gebeurtenissen in de voetbalwereld, waar ze ook van wanten weten als het om 'pittig beledigen' gaat. Ik had gezien dat PSG [Paris Saint Germain] kort daarvóór naar Lens in Noord Frankrijk op bezoek was gegaan met spandoeken als 'kinderverkrachters', 'inteeltprodukten' en 'homofielen', en dat de publieke opinie, en vervolgens ook de rechter, daar een stokje voor hadden gestoken. Iets dergelijks gebeurde toen ook in Italië.
Maar de grootste 'opnaaiers' van de discussie over 'extreem beledigen' zijn de [fundamentalistische] islamieten, die her en der in de wereld met diplomatieke middelen --en nationale rechters-- aan de slag gaan. En daar zie ik geen kentering.
Zo in Canada waar Maclean's, een belangrijk weekblad, voor de rechter is gedaagd door gekwetste Moslims. Dat lokte aan de VS-kant van dat continent een interessante discusie uit over de VS-traditie --en het sacrosancte First Amendment m.b.t. "free speech".
Het grondige artikel constateert dat het Amerikaanse vrijheidsgevoel zo langzamerhand een 'American Exception' begint te worden. In Europa, en nu ook al in Canada, wil men de 'opinie censureren'. Dat is de uitdrukking die metéén boven water komt: Het 'censureren' en 'regelen' van de 'publieke opinie'. Dat staat haaks op die 'Amerikaanse Waarden'.
Er komen enkele VS-se rechtsfilosofen aan het woord --die het gelukkig niet helemaal eens zijn-- die er op wijzen dat beledigingen gaan over 'gevoelens' --niet over feiten-- en dat je, door dat te verbieden een scala van nuttige argumentaties uitsluit van het maatschappelijke verkeer.
En dàt is fataal voor de maatschappij als geheel.
Maar 'Europa' --en nu ook Canada-- denken daar anders over. In Frankrijk werd Brigitte Bardot veroordeeld omdat ze Moslims had becritiseerd over hun slachtingen. Bijvoorbeeld!! Dat is ondenkbaar in de VS!!
Er komt een opsomming van de gevaren die dreigen:
Onbedoeld beledigen wordt strafbaar, waarheid wordt onbruikbaar als argument als iemand zich erdoor beledigd voelt. Ook commentaar op waarheden mag niet meer. Publiceren ten behoeve van het publiek belang, en 'verantwoordelijk journalisme' houden op.
'Regulation of opinion', lijkt positief om de sociale vrede te bewaren, dat is wat die Europese regeringen willen, 'sociale harmonie', maar het is het einde van de 'westelijke waarden'.
Dat is precies wat de Moslims willen.
______________________________
ADAM LIPTAK, AMERICAN EXCEPTION, Unlike Others, U.S. Defends Freedom to Offend in Speech, NYT, June 12, 2008. [5 kantjes] http://www.nytimes.com/2008/06/12/us/12hate.html
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zaterdag 14 Juni 2008
Vannacht sliep ik met Ghislaine in Novotel, een hotel bij het vliegveld van Girona. Ze moest vanmorgen héél vroeg vertrekken. Vandáár.
In de hotelkamer hing een schilderij van drie panelen met het volgende gedicht in handschrift:

Cessenon sur Orb, Zondag 15 Juni 2008
Jacques Blociscewski wijst er weer eens op dat het voetballen in gevaar is: "...als de TV er niet in slaagt de 'geest' en de 'schoonheid' te behouden".
Hij is al jarenlang 'student' van de relatie tussen TV en sport. Hij wijst op de toenemende aantallen 'herhalingen' --50-120 per match-- waarin 'fouten' van de spelers worden geanalyseerd, die van het spel een 'juridische kwestie' maken. Alleen een "mini-aantal" kijkers kan het spel zien als geheel, de meerderheid kijkt door de ogen van de regisseurs die het 'verkopen' van 'aandachttrekkers' nastreven.
De machtverhoudingen liggen verkeerd voor een vanzelfsprekende terugkeer.
Einde voetbal. Dus. (100 woorden)
_______________________
Jacques Blociszewski, Le football télévisé, opium du peuple? LE MONDE 13.06.08
http://www.lemonde.fr/opinions/article/2008/06/13/le-football-televise-opium-du-peuple-par-jacques-blociszewski_1057751_3232.html
Jacques Blociszewski, FOOTBALL ET MÉMOIRE SÉLECTIVE, Les Cahiers du Football, mardi 4 décembre 2007
http://www.cahiersdufootball.net/article.php?id=2616
Jacques Blociszewski, Le football face au vidéo-arbitrage, Le Monde Dipomatique, Mars 2006
http://www.monde-diplomatique.fr/1996/03/BLOCISZEWSKI/2409
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag 16 Juni 2008
In het weekend had ik [nàm ik 'dus'] eindelijk weer tijd om bij een krantenkiosk wat te schuimen. Ik moet daarvoor naar St Chinian, want de lokale man beperkt zich tot het minimale --de 'top-tien', als het al niet de 'top-vijf' is.
Ik koos Le Point, een weekblad met de 'betere politieke roddel', ergens tussen Newsweek en Time, maar misschien toch nòg ietsje lager, want het is storend "Frans-Provinciaal" --óók in zijn 'internationale artikelen'-- en heeft een hoog "wie-heeft-wie-ontmoet?"-gehalte.
Ik werd verleid door een artikel met de vraag of Sarkozy 'de media' beheerste, en door voorgespiegelde 'onthulingen' over het plotselinge ontslag van Patrick Poivre d'Arvor, gewoonlijk afgekort als PPDA, de man die het journaal van 20.00 op TF1 presenteerde.
PPDA was opééns wèg. Hij wist het zelf uit de pers. De opvolgster, Laurence Ferrari --de topvrouw van Canal+-- had een paar dagen eerder nog 'nee' gezegd, maar toen Sarkozy uit Beyrouth terugkwam met zijn Carla, moet er een geagiteerd telefoontje tussen 'Sarko' en 'Ferra' zijn geweest. Maar verder 'weet niemand van niks'. Politieke roddel ... dus.
Hoge persmannen --PDG's, geen journalisten-- zeggen desgevraagd dat het niet zo'n vaart loopt met die invloed van Sarko op 'de media' en zeggen bovendien:
--"De Fransen aan de basis --niet die intellectuelen in Parijs-- hebben graag een president-die-beslissingen-neemt".
Kortom, doodzwijgen dat probleem!!
Het artikel 'Nicolas Sarkozy contrôle-t-il les médias?' behandelt daarom een actueel onderwerp. Vijf 'vrienden' van Sarkozy zijn goed voor drie-kwart van de Franse Media. Vriend Bouygues, die TF1 in zijn bezit heeft, had frequente kontakten met Sarko de laatste tijd, maar laat weten dat het ontslag van PPDA 'zuiver commerciëel' is wegens veranderende advertentiemarkten. Het zij zo.
Ik heb nagetrokken in welk 'eigenaars-pakket' Le Point zit. Redelijk geruststellend. Het behoort tot de financiële groep van François Pinault, en dat is een 'proche' van Chirac.
"Niet toevallig" dus dat in hetzelfde nummer óók een interview voorkomt met grote opmaak over de 'vernieuwde Chirac', wat doet deze ex-president op dit moment? Kortom, de 'betere politieke roddel'.
Ik ben weer 'bij'.
_____________________________
LE POINT: http://www.lepoint.fr/ en http://fr.wikipedia.org/wiki/Le_Point
Anna Bitton, L'homme qui traita Sarkozy de 'petit garçon', Le Point, 12/06/2008 N°1865
http://www.lepoint.fr/actualites-politique/l-homme-qui-traita-sarkozy-de-petit-garcon/917/0/252478
Emmanuel Berretta, Nicolas Sarkozy contrôle-t-il les médias?, Le Point, 12/06/2008 N°1865
http://www.lepoint.fr/actualites-politique/nicolas-sarkozy-controle-t-il-les-medias/917/0/252476
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag 17 Juni 2008
Als 'Het Eeuwige NU' gedurende lange tijd alle aandacht opeist --zoals mijn laatste zes weken, met veel 'verplaatsingen' en terugkerende 'griep'-- dan leg ik 'dingetjes' die mijn aandacht trekken opzij 'Voor Betere Tijden'. Het eist natuurlijk enig optimisme dat die Betere Tijden ooit aanbreken, maar daarover verderop; éérst de biologische fundamenten van dat gedrag.
Uit de analyse van de zgn auto-immuniteitsziekten blijkt dat ieder organisme --dus ook de mens-- processen die het niet kan afmaken 'ergens' onafgemaakt wegstopt. Met name betreft dit afvalstoffen die het niet kwijt kan. Kraakbeen en kapsels van weinig gebruikte gewrichten, en vetophopingen, zijn daarvoor geliefde plaatsen.
Natuurlijk is dat een 'eindig proces', en vroeg-of-laat gaat dat fout. Daarvoor bestaan diverse scenario's. Een daarvan is zo'n auto-immuniteitsziekte, waarin --male dictu-- je bloedeigen immuniteitssysteem, volgens zijn eigen wetten, zich tegen jou keert. Het beste kun je dat schoonmaken van 'verloren hoekjes' zèlf [op tijd!] ter hand nemen.
En zo kwam ik bij een column van Thomas L. Friedman van 11 Mei[!] als hij over zijn moeder schrijft naar aanleiding van moederdag. Een boeiende dame 'zonder opleiding', waarbij de zoon zich afvraagt wat er van haar terecht zou zijn gekomen als ze wèl een 'goede opleiding' had gehad.
Friedman zou daarover beter het artikel van Janet Rae-Dupree kunnen lezen, dat een week eerder in NYT verscheen, en waarin ze aantoont dat 'opleiding' ons juist middelmatig en non-creatief maakt. Klik dat zèlf maar aan, want het is óók een uitstekend artikel.
Nee, ik bewaarde het Friedman-artikel alléén wegens het optimisme van zijn moeder dat hij zegt te hebben geërfd. Ze was klein van stuk, en daarom kon ze "alleen maar de onderste helft van een half-gevuld glas zien", grapten haar vrienden.
Nòg mooier vond ik wat ze zelf zei als haar optimisme werd 'gerelativeerd' door haar sceptische omgeving:
--"Zeker, ik weet het, pessimisten hebben meestal gelijk, en optimisten zitten meestal fout, maar de grote kansen in het leven worden door optimisten genomen".
Dus ... 'dingetjes' opzij leggen voor betere tijden is niet tevergeefs, die breken vroeg-of-laat aan. Zoals nu.
________________________
THOMAS L. FRIEDMAN, Call Your Mother, NYT, May 11, 2008.
http://www.nytimes.com/2008/05/11/opinion/11friedman.html
JANET RAE-DUPREE, Can You Become a Creature of New Habits?, NYT, May 4, 2008.
http://www.nytimes.com/2008/05/04/business/04unbox.html
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag 18 Juni 2008
Nu ik ècht vertrouwen begin te krijgen dat die verdomde 'griep' niet meer telkens roet in het eten gooit, krijg ik ook 'ambities' . . . naast de 'bijverschijnselen' die gisteren en éérgisteren 'tussen de regels' aan de orde kwamen.
Er komt bij dat afgelopen winter een paar jongelui die 'kl . . .' haag hebben gedaan. Erik miste zelfs mijn 'heroïsche verhalen' daarover, zoals in de voorgaande jaren.
Ik kan nu iedere dag mijn 'pittige wandeling van twee uur' maken. Voeg daarbij dat ik bij mijn vorige verjaardag een stappentellertje cadeau kreeg. Dat heb ik sinds mijn aankomst alhier trouw gebruikt. Na 19 kalenderdagen --waarvan 15 wandeldagen-- zit ik boven de 200duizend stapjes en bijna aan de 200 km!!
Het is een pittig programma, gemiddeld twee uur per wandeldag, dat wèl, maar als ik zo doorga haal ik vóór mijn vertrek eind September één miljoen stapjes oftewel 1000 km want ik heb nog 103 kalenderdagen voor de boeg *).
Aldus mijn nieuw 'ambitie'. Het gaat er vooral om die wandeling niet lichtvaardig over te slaan, in te korten, of het anderszins met mijn geweten op een accoordje te gooien. Dáár zit de prestatie, maar "1000km" en "miljoen" is natuurijk óók niet niks. Ik hou jullie op de hoogte.
____________________
*) SCORE 17 juni: 226.401 stapjes, 192,65 km, 34,93 uren, 19 kalender- en 15 wandeldagen, 103 dagen resterend.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag 19 Juni 2008
Het laatste nieuwe 'mobieltje' heeft maar één knop, zag ik vanmorgen in de rubriek 'nouveautés' van TF2. Met één druk krijg je een telefoniste die je verbindt met 'wie-dan-ook'. Ik moest onweerstaanbaar denken aan de slingertelefoon waarvan ik laatste levenjaren heb meegemaakt. Gedurende mijn éérste!!
De franse oudjes hebben maar voor 50% een mobieltje, en de finse voor 100%. Dat kan toch niet? Zo werd het gemotiveerd.
Het kost je een gewone SIM bij een operateur, plus gewone gesprekskosten. De 'service' [24/7] kost echter 20€ per maand.
Dat doodsimpele apparaat krijg je cadeau, heb ik begrepen.
Terug naar de slingertelefoon!! (100 woorden)
_______________
Alles over deze 'Innovatie' op: www.baziletelecom.fr
O.a. stemherkenning, voorgeprogrammeerd nood-SMS en rechtstreeks naar de 'urgence'.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag 20 Juni 2008
Gisteren kwam Jacques, de èchte tuinman, want de jongelui die de haag hebben gedaan zijn eigenlijk gespecialiseerde wijnstruikensnoeiers.
De grote pijnboom moest worden neergelegd, want takken gingen dood, en hij verloor schors. Er was gevaar voor omwaaien.
--"Hij staat hier niet goed, hij hoort op de berghellingen", had Jacques al eerder gezegd.
Wat kon ik anders doen dan een foto-reportage maken?
In mootjes namen ze hem mee. Daarna snoeiden ze ook de kersenboom. Dat moet onmiddellijk na de oogst. Andere jaren deed ik het zelf.
Vanmorgen telde ik dertig jaarringen. Om afscheid te nemen.
Ik heb hem tien jaar meegemaakt. (100 woorden)
___________________________
Zie Boom weg!! http://www.fototime.com/inv/A8582F5F780A78B
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zaterdag 21 Juni 2008
De eerste misdadigers van de hypotheek-crisis staan voor de rechter. Of was het 'toeval'?, 'gewoon' risico?, of pech? Met andere woorden zijn er 'daders', of was het de God van de 'Onzichtbare Hand' die beschikte dat duizenden 'rijke beleggers' hun miljoenen verloren, en nog veel 'gewone mensen' hun huis moesten verkopen?
Als het om 'die god' gaat, moeten we nederig ons hoofd buigen. De reputatie van 'goden' in onze cultuur laat geen tegenspraak toe. Lees daarvoor het Boek Job, luister naar 'God Wil Het!' van onze Kruistochten, of kijk naar die god van de wandelende zelfmoordbommen.
'Onze' Onzichtbare Hand hoort in dat rijtje.
--"Niks aan de doen!! Integendeel!! Het hoofd buigen!!"
Het is --hoe dan ook-- de eerste keer dat twee top-bankiers [met 'eight-figure-salary'] voor de rechter staan [fingerprinted and taken in handcuffs to the federal courthouse..., dat bleef zelfs de Enron-managers bespaard. Per slot zijn het allemaal 'nette mensen' daar op Wall Street.]
Het is serieus, géén onderzoek op "Privé-niveau", want:
--"This is not about mismanagement of a hedge fund investment strategy. It is about premeditated lies to investors and lenders", liet het federale onderzoeker weten.
Maar het "prijs-citaat" komt van de openbare aanklager:
--"The question is whether these managers crossed the line from permissible spin to willful misrepresentation".
Ik sta even stil --mijn hart zelfs bijna-- bij "permissible spin".
"Spin" is het modewoord voor het proces waarmee "Wapens Voor Massadestructie" werden uitgevonden.
Maar kennelijk bestaat er een 'permissible' variant.
--"Of ben ik een argeloos provinciaaltje als ik dat 'bedrog' noem?"
Die twee managers wisselden in de maanden vóór de crash bezorgde e-mails uit over de slechte afloop.
En wat deden ze? Ze haalden hun eigen geld er uit, verzonnen een nieuwe reeks leugens ['spin'!], en gingen met hernieuwde energie verder met de verkoop van die fondsen, want, wéétjewèl, die god van de Onzichtbare Hand converteert alle hebzucht in 'deugd'.
Als dàt argument boven water komt, zal het met een sisser aflopen, want goden moet je niet tegenspreken, en zeker niet die van de Onzichtbare Hand. We kunnen beter rustig gaan slapen, want UITEINDELIJK komt het allemaal voor elkaar. Het is GOED dat rijke beleggers hun geld verliezen, en 'gewone mensen' hun spaarcentjes.
'Permisible Spin' dus, we zijn in Gods Hand, vertrouw het nou maar.
_____________________
LANDON THOMAS Jr., Prosecutors Build Bear Stearns Case on E-Mails, NYT, June 20, 2008
http://www.nytimes.com/2008/06/20/business/20bear.html
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zondag 22 Juni 2008
Vandaag geen stukje
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag 23 Juni 2008
--"Op 2, 8 en 29 Augustus 2007 beschreef ik onze 'Zeitgeist' als een 'woest consumptiefeest'". Dat was 27 februari van dit jaar naar aanleiding van zeer verschillende bronnen. Maar óók het taboe werd duidelijk:
--"Consumptie is de kern van onze welvaart, don't touch it!"
Het eerste wat politici doen als de 'welvaart' weer stagneert, is 'maatregelen nemen voor de verhoging van de consumptie'. Dat doet het goed bij de neringdoende middenstand en Thatcher-economen, en het heeft wereldwijd geleid tot een steeds 'lossere' kredietpolitiek.
--"Iedereen moet zich maar flink in de schulden steken, dan maakt de hooggeachte Onzichtbare Hand dat allemaal weer goed".
Moraliserende tegenwerpingen worden sowieso van de hand gewezen, maar geleidelijk-aan wordt duidelijk dat de krediet-business wordt 'gedragen' door het grote publiek, met forse winsten bij de geldschieters.
Het gaat dus even *niet* over de enorme schulden die Bush de VS heeft gestort [dat berust op 'geloven' in 'creative destruction'] waar Stiglitz in Februari een boek over schreef, en dat dezer dagen hier in de publiciteit is wegens de vertaling: "Une guerre à 3000 milliards de dollars". Die schuld zal de hele VS enkele generaties lang armlastig houden.
De moraalridders zijn monddood gemaakt, maar nu heeft een club van 62 wetenschappers het fatale van deze 'schuldencultuur' onder de loupe genomen met "For a New Thrift: Confronting the Debt Culture". Het zéér leesbare artikel dat David Brooks daarover al noemde in zijn Op-Ed van 10 juni, heb ik met stijgende ontsteltenis gelezen: A Nation in Debt
door Barbara Dafoe Whitehead. [Brooks is een goede start.]
In twaalf rustige pagina's laat zij getallen zien. En hoe het zover kon komen door telkens 'legaliseren' van 'technisch illegale' uitleenpraktijken onder druk van de heersende politiek. Zij rekent voor dat er een twee-klassen maatschappij is ontstaan met een massale 'onderste klasse' die 'nergens heen' kan: Een 'investor class', en een 'lottery class' waarvan in de laatste de typische "$13.000 family" 18% van het inkomen aan 'schuldbetalingen' besteedt, en in 2004 12,2% daarvan boven de 40% zat.
En dan nog de loterijen als deel van het budget in de 'lage klassen'!
Onder de aanbevelingen van de wetenschappers verraste mij één ding:
--"Challenge "consumer spending" as a main solution to economic problems" Eindelijk! Lézen dus die twaalf pagina's! Europa is hard op weg naar dezelfde situatie. De juiste 'Zeitgeist' hebben we al.
________________________________
DAVID BROOKS, The Great Seduction, NYT, June 10, 2008 http://www.nytimes.com/2008/06/10/opinion/10brooks.html
Barbara Dafoe Whitehead, A Nation in Debt, The American Interest, June 24, 2008
http://www.the-american-interest.com/ai2/article.cfm?Id=458&MId=20
Joseph Stiglitz and Linda Bilmes, The Three Trillion Dollar War [Une guerre à 3000 milliards de dollars, juin 2008]
For a New Thrift: Confronting the Debt Culture, Forget Easy Money, Try Saving a Few Bucks,
Institute for American Values: http://www.newthrift.org/
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Dinsdag 24 Juni 2008
Je hebt niet vaak de gelegenheid op precies vast te stellen wat er 'zou gebeuren' als je deze of gene preventieve maatregel zou afschaffen. Neem bijvoorbeeld bromfietshelmen. 'Iedereen' weet --zij het op steeds zwakkere gronden, want de 'feiten' zijn verouderd-- dat je daar vanáf moet blijven. Maar als er 'politieke krachten' zijn die daar vanáf willen, dan zijn er vaak voldoende 'spin doctors' enerzijds --en onvoldoende harde feiten anderzijds-- om dat een 'politiek succes' te maken.
Nu dacht ik niet dat in NL de bromfietshelm ernstig wordt betwist, maar over de veiligheidsriem deden lange tijd verhalen de ronde als zou het middel gevaarlijker zijn dan de kwaal. Het doembeeld van in een kanaal of sloot te rijden was daarbij favoriet. Dat leidde tot langdurige onderzoekingen waarbij toentertijd een van mijn studievrienden was betrokken, en waarbij inderdaad kleine verschillen werden vastgesteld tusssen 'veiligheidseffect' op de grote weg en in het stadsverkeer. Een ècht experiment zat er --om ethische reden-- natuurlijk niet in.
Maar nu zijn er harde gegevens over de afschaffing van de verplichting een motorhelm te dragen in Pennsylvania. [Niet bromfietshelmen, daarvan ken ik de situatie in de VS niet.]
Omdat al vele jaren geleden [1975] de federale verplichting werd opgeheven om een wet te hebben die het dragen motorfietshelmen gebood, hebben geleidelijk-aan meer dan de helft van de staten een zodanige wet afgeschaft. De 'politieke krachten' die daar achter staken, hadden kennelijk geen behoefte aan meting van het resultaat: 'Politiek Succes' was de maatstaf.
Niet zo in Pennsylvania dat in 2003 de betrokken wet afschafte. Onderzoekers van de University of Pittsburgh, van Public Health en van het Center for Injury Research and Control, zijn er achteraan gegaan.
Dit zijn de belangrijkste resultaten
Van motorrijders, betrokken bij ongevallen, droegen 58% een helm [vroeger 82%]. Het dodenaantal door hoofdverwondingen steeg met 66%, de ziekenhuisopnames daarvoor met 78%. De ziekenhuiskosten voor hoofdverwondingen stegen met 132%. Die voor andere verwondingen met 69%. Aldus het artikel in The American Journal of Public Health.
Het aantal motorrijders steeg, maar de onderzoekers noemen geen cijfers. Wèl wijzen ze er op dat het aantal ongevallen per 10.000 motorrijders gelijk is gebleven, hetgeen zou wijzen op onveranderde rijstijl en risico-gedrag. Vooral de 'kostenplaatje van 132% stijging' zal de betrokken 'politieke krachten' wel tot de orde roepen. Laten we het hopen.
__________________________
NICHOLAS BAKALAR, Deaths Soar After Repeal of Helmet Law, NYT, June 24, 2008
http://www.nytimes.com/2008/06/24/health/research/24safe.html
Kristen J. Mertz, Harold B. Weiss, Changes in Motorcycle-Related Head Injury Deaths, Hospitalizations, and Hospital Charges Following Repeal of Pennsylvania’s Mandatory Motorcycle Helmet Law, Kristen J. Mertz, Harold B. Weiss, 10.2105/AJPH.2007.123299 , http://www.ajph.org/cgi/content/abstract/AJPH.2007.123299v1
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Woensdag 25 Juni 2008
Door een samenloop van omstandigheden was ik dezer dagen druk met de stamboom van mijn vaders kant die ik 46 jaar geleden publiceerde. Het geval wil dat een vriendin Riga gaat bezoeken, dat een van mijn voorvaders aldaar burgemeester was in de 16e eeuw, dat er een oude foto bestond van het historische huis van zijn naam, èn dat ik die vriendin, Lucretia, wilde vragen daar een recente foto van te maken.
Toen wilde het geval óók dat ik 'nogal wat' documenten kwijt was.
Paniek dus, maar ik dacht enthousiast:
--"Misschien staan al die 'moeilijke bronnen' van toen op het Internet"
Toen had ik een moeizame correspondentie met het 'Arkiv för Svensk Släktforskning' in Malmö, die mij doorverwezen naar de 'Öselschen Ritterhausstammtafeln' die in het 'Ritterhaus' in Stockholm lagen. Die heb ik --tijdens een zakenreis-- nog ooit bezichtigd.
Ik kreeg twee verrassingen. Toentertijd droomde ik wel eens van verder onderzoek: Naar nóg eerder. Waar kwam die Eyck, Eck of Eeck --geboren 1510 in Riga-- vandaan? Ervaren historici van het archief in Den Bosch, die mij adviseerden, speculeerden dat die nogal Vlaamse naam wel eens kon zijn overgebleven van de levendige houthandel die de Hanzesteden Brugge en Riga enkele eeuwen eerder hadden.
En inderdaad! Ik kwam op het spoor van modern bronnenonderzoek dat die relatie van Vlaanderen met het Baltische gebied ruimschoots aantoont. Ik vond zelfs een publicatie uit 2005 [Journal of Archeological Science] die laat zien dat de eikenhouten panelen waarop Jan van Eyck [géén familie!] zijn beroemde panelen schilderde uit die streek afkomstig zijn.
Maar de grootste verrassing was mijn eerste kennismaking met het Google-project om "alle" boeken de digitaliseren. Vroeger moest je met correspondentie een afschrift bemachtigen, bijvoorbeeld zoals ik nu op Flickr heb gezet. Nu krijg je het hele gedigitaliseerde boek uit de New York Public Library op het scherm. Het gaat om een boek van hetzelfde kaliber als waar dat fotocopie uit komt [Stammtafeln verzameld in de 19e eeuw], nu kreeg ik het hele boek, compleet met diverse zoekfuncties en bibliografische gegevens, op het scherm.
Als je de twee onderstaande links aanklikt, krijg je dezelfde ervaring.
http://books.google.fr/books?id=wLADAAAAYAAJ&lpg=PA159&ots=8zYzs7FOwM&dq=die+rigische+rathslinie+Eck&pg=PA158&ci=129,905,764,544&source=bookclip
http://books.google.fr/books?id=wLADAAAAYAAJ&lpg=PA159&ots=8zYzs7FOwM&dq=die+rigische+rathslinie+Eck&pg=PA159&ci=81,98,812,217&source=bookclip
Klik dan ook links boven "À propos de ce livre" aan voor de schat aan bibliografische en andere gegevens. Wat een weelde!!
_______________________
De bijna verloren documenten liggen nu op http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157605822574289
K. Hanecaa,), T. Waznyb,1, J. Van Ackera, H. Beeckman, Provenancing Baltic timber from art historical objects: success and limitations , Journal of Archaeological Science 32 (2005) 261–271.
https://archive.ugent.be/retrieve/1691/Haneca+et+al.+2005+-+JAS.pdf
Verdere bronnen over Arensberg op Ösel: http://www.von-stackelberg.de/personen/carl-adam.htm, http://www.von-stackelberg.de/geschichte/kurland.htm, en over de geschiedenis van die streek.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Donderdag 26 Juni 2008
Vandaag geen stukje.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Vrijdag 27 Juni 2008
--"Een cijfer wat erg veel indruk maakte was dat van de $12.400 inkomens 5% aan loterij-tickets wordt besteed terwijl van de $124.000, 0,3% naar de loterij gaat"
Dat schreef Theo nadat hij --"met heel veel plezier"-- het artikel van Barbara Dafoe had gelezen waar ik afgelopen Maandag over schreef.
Dat 'plezier' kan ik mij voorstellen, want het is 'lekker rustig & helder' geschreven. Ik kan de vormdetails daarvan niet ontraadselen. Het zij zo.
Inhoudelijk is het artikel echter tenenkrommend als je beseft dat stap-voor-stap, soms met de beste bedoelingen, een cultuur van vlijt, zuinigheid en spaarzin de nek is omgedraaid, en dat de ouderwetse woekeraars niet meer in obscure achterafstraatjes huizen, maar dat gerenommeerde banken --met de 'bright smile' van 'uw credietadviseur'-- je 'snel-geldleningen' in de maag splitsen tegen woekerrente.
De maximale rente 'persoonlijke leningen' --op jaarbasis-- is nog maar in een paar staten gelimiteerd op 42%, maar is verder 'typical' 300-400%.
In de meest 'toegefelijke' staten [Arizona, Colorado, Idaho, New Mexico, Utah, Wyoming] is de mediaan van dat percentage gestegen van 36% in 1965 tot 521% in 2007. De klanten worden 'vastgehouden' door 'gemakkelijk' over achterstallige betalingen heen te stappen: Ze worden namelijk eenvoudigweg 'dóórgeschoven' naar de volgende maand. Deze perfide 'klantenbinding' is deel van de marketingtaktiek, maar er staat niet bij dat zo'n contract alleen kan eindigen met het faillissement of de dood van de betrokkene. Kassa!
Naast dit moderne --gedistingeerde-- woekeren noemt Dafoe nog twee andere --zeer keurige-- praktijken die de schuldencultuur tot maatschappelijke 'bon ton' hebben gemaakt: De credit card en de loterijen. Aan de bovengenoemde reaktie van Theo voegde hij nog toe:
--"Helaas, denk ik dan verder, de $12.400 inkomens-groep [de lageren dus] lezen dit artikel waarschijnlijk niet"
Zo is het, de spaar- en beleggingsvoorlichting heeft ook 'promotie' gemaakt, en is er alleen nog voor de 'investor class', met geraffineerde belastingtrucs en zo. De 'lottery class' heeft "snel-geldvoorlichters".
Terloops laat Dafoe nog even zien dat de 'leuke dingen' die de overheid doet met loterijgelden, leidt tot een 'herverdeling' tot "nut van 't algemeen". Jammer alleen dat het een 'herverdeling-naar-boven' is, de 'lottery class' betaalt, de 'investor class' krijgt de studiebeurzen, want het geld gaat -bijvoorbeeld-- nooit naar een daklozeninitiatief.
Het is nog niet zo erg in Europa, maar we zijn harder op weg dan we [willen] geloven. Het artikel van Dafoe is een mooie 'ogenuitwrijver'.
Lezen dus, dan kun je de NLse situatie beter decoderen.
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zaterdag 28 Juni 2008
Een van mijn wandelgebieden, de Hermitage nabij St-Nazaire-de-Ladarez, was deze week in het nieuws omdat een helicopter er 560kg Marokkaanse hash had gelost. Dat gebeurde al sinds 2006 twee keer per maand. Op Zondag. Een wilde-zwijnenjager fotografeerde het met zijn mobieltje in oktober 2007.
Afgelopen Zondag had de speciale brigade het vangnet gereed. Alle daders werden ingerekend. De automannen ter plaatse, de helicoptermannen toen ze een volle tank haalden op het vliegveld nabij Béziers, en de Parijse kopers in hun hotel in Béziers.
Veel vuurwapens, maar geen schot gelost. Politionele overmacht.
Allemaal in geuren en kleuren in de lokale pers. (100 woorden)
______________________
Midi-Libre Édition du mardi 24 juin 2008
http://www.midilibre.fr/articles/2008/06/24/20080624-FAIT-DU-JOUR-L-incroyable-trafic-de-nbsp-haschich-du-gang-a-l-helico.php5
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Zondag 29 Juni 2008
Er is een interessante strijd gaande in de VS onder de vlag van grondwet interpretatie:
--"Mag iedere burger inderdaad onder alle omstandigheden een wapen dragen?"
--"Ja", bevestigde de Supreme Court dezer dagen.
De wapenindustrie financiert de vóórstanders. Logisch, want dat verhoogt de omzet, en de moderne opvattingen over "kapitaal en winst" kennen geen moraal. Dat hoeft ook niet: Daar zorgt hun "God van de Onzichtbare Hand" voor. Héél gemakkelijk! Het bespaart heel wat peinzen!
In veel staten worden door die uitspraak wetten om zeep geholpen die gebaseerd waren op 'verstandige veiligheid'.
Andere 'actievoerders' maken van de gelegenheid gebruik voor wetten die de wapenomzet te verhogen. Het interessantse wetsvoorstel komt uit Utah, de staat die nog steeds wapens verbiedt in bars en restaurants omdat een recente vrijgave-wet door een veto van de presidente, Janet Napolitano, werd tegengehouden.
Daar wil men nu wapens op de campus toestaan, een van de plaatsen waar het traditioneel --maar klaarblijkelijk tégen de grondwet-- wapens waren verboden. De indienster van die wet, Karen S. Johnson, wilde daarbij aanvankelijk ook lagere- en kleuterscholen betrekken, maar, samen met haar medestanders, vond ze later dat beperking tot het hogere onderwijs meer kansen zou maken.
En die kansen zijn er. Het ziet er naar uit dat beide kamers die wetsvoorstellen aannemen met een zodanige meerderheid dat een veto van Napolitano onmogelijk wordt.
De argumentatie van Napolitano verwees naar de 'verhoogde emotionaliteit' op plaatsen zoals bars en restaurants [O.a. wegens het Heilige Water wat daar wordt genuttigd t.b.v. Het Kapitaal] waardoor futiele conflicten kunnen ontstaan die bovendien snel uit de hand kunnen lopen. Soorgelijke argumentatie heeft Napolitano voor de campus:
--"Slechte cijfers" en "intens liefdesverdriet" zijn daar aan de orde van de dag. Daar moet je niet metéén een pistool bij halen".
Maar Napolitano staat wellicht 'buiten spel'. Het ziet er dus goed uit voor het wapenbezit en de wapenhandel.
____________________
LINDA GREENHOUSE, Landmark Ruling Enshrines Right to Own Guns, NYT, June 27, 2008,
http://www.nytimes.com/2008/06/27/washington/27scotus.html
EDITORIAL, Lock and Load, NYT, June 27, 2008, http://www.nytimes.com/2008/06/27/opinion/27fri1.html
Randal C. Archibod, Et si on armait les étudiants?, Courrier International, Vendredi 27 juin 2008, http://news.courrierinternational.com/re?l=6m98bxI1ug3g4nI6
terug eerste dagboekregel

Cessenon sur Orb, Maandag 30 Juni 2008
Precies een maand geleden --op 30 Mei-- schreef ik dat ik op één wandeling bijna 15.000 stapjes zag verschijnen op mijn stappentellertje. Ik dacht: 'Waarom ga ik dan niet eens opschrijven? Om een 'doel' en 'maatstaf' te hebben nu de regelmatige 30km-wandeling-over-de-berg, naar Olargues, er niet meer is? Omdat mijn broer er niet meer woont.
En zo werd het 'één-miljoen-stapjesplan' geboren. Dat zit er wel in:
Een miljoen stapjes en duizend kilometer in Cessenon deze zomer!
--"Hoe gaat het ermee?"
Ik ben op een kwart van de periode, en op 40% van de doelstelling. Ik heb dus nogal wat reserve als ik de komende maanden minder 'kluizenaar' zal zijn. Ik heb 124 kalenderdagen. Ik moet per kalenderdag zo'n acht km lopen, en, met twee dagen rust per week, ruim elf per wandeldag.
Tot nu toe zit ik ruim boven dat gemiddelde. Ik heb dus ruimte om het 'kalm-aan' te doen. Het 'geheim' zal zitten in grote regelmaat en discipline, met alleen af-en-toe een 'grote' voor de afwisseling, maar ook het terrein is heel gevariëerd, wijngaarden, heuvels, rotspaden ...
Hier een analyse van de afgelopen maand:

RESULTATEN JUNI 2008 [INCL 30 & 31 MEI]

32 kalenderdagen	25,8% van de 124 tot 1 okt
26 wandeldagen
62 wandeluren
402618 stappen	40,2% van miljoen
374 kilometer	37,4% van 1000 km

WANDELINGENOVERZICHT

duur	aantal	gemiddeld	% bijdrage
Géén	6	0 uur	0%
1 à 2 uur	10	1 uur 40'	27%
2 à 3 uur	10	2 uur 22'	38%
3 à 4 uur	4	3 uur 10'	21%
> 4 uur	2	4 uur 27'	14%
Totaal	32 dagen	[62 uur]	100%

GEMIDDELDEN EN KENGETALLEN

Snelheid	6,03 km/uur
Stappen	108 per minuut
Per kalenderdag	11,7 km; 1 uur 56 min
Per wandeldag	14,4 km; 2 uur 23 min

terug eerste dagboekregel

Einde Mijn Dagboek juni 2008